5.Bölüm

5 3 0
                                    

Bu arada 40 kisi olmusuz cok iyi.
Okuyup beyenenlere kalp😎💫💜💜🖖🏻🫰🏻

🥀🥀🥀

Gelecekten alıntı...

Sevgilim, evet biliyorum bu kelimeyi sana söyleyemezdim. Utanırdım. Anlardın beni, ve beni daha fazla utandırmak için hak etmediğim iltifatlar edip dururdun.

Kahvelerim her zaman okyanusa benzettiğim gözlerine dalar ve kaybolurdu. Severdim bunu. Biz konuşarak değilde hissederek anlaşıyorduk. Bizim sevgimize kelimeler bile kifayetsiz kalıyordu. Çok güzel seviyordu, çok güzel seviyordum.

Gülümseyip başımı gök yüzüne çevirdim. Ay sanki önümü görebilmem için vardı. Ama benim odağım her zamanki gibi sevdiğimdeydi. Onun yanında olayım yada olmayayım aklımdan asla çıkmıyordu. Çıkamazdı ki zaten...

İyiki diyorum iyiki sevdiğimle birlikteydim. Daha önce keşke karşılaşsaydık diyorum. Onunla daha fazla vakit geçirebilirdim. Tabi bunlar sadece isteklerde kalıyordu.

Birbirimize yıldız seçmiştik. Onun ve benim yıldızım yanyanaydı tıpkı bizim gibi. Ama şimdik onun yıldızı yerinde değildi. Anlamışlıkla gözlerim tekrar doldu.

Biliyordu herşeyi benim sevdiğim. Günlüğündeki yazılanlar, bana sürekli imalar yapması bu sebeptendi.

Bir kere onu çok kıskanmıştım. Yani yanlış anlaşılmaydı ama olsundu. O günki sesi hala kulaklarımda çınlıyordu.

"Sevgilim biliyorsun bu kalp sadec senin için atıyor. O yedi odacıkta kral tahtında oturuyorsun sen, sana sevgimi anlatamam bunu sende biliyorsun. Sakın ola kimseyle kendini kıyaslama. O kız kimdi bilmiyorum ama sen fark etmesende bir gözüm hep sendeydi."

"Madem gözün bendeydi neden o kızı kıskandığımı bile bile yüzüne dokunmasına izin verdin!?"

Bana öyle güzel tebessüm etmiştiki kalbim sancı vermişti. Küçücük dünyada benim sevdiğimin gülüşü için şu hastalıklı kalbimle beraber yakıp yıkardım.

Elimi alıp kalbinin üstüne getirmişti.

"Hissediyormusun? Nasıl senin için deli gibi atıyor." Başımı salladım ve konuşmasına devam etti,

"Eğer bu kalp bir gün gelirde senin için atmazsa sevgilim bilki ben ölmüşümdür. Ama yinede senin için atacak bu yürek. Kimse senin tahtının üzerine taht kuramaz. İzin vermem. Yakarım yıkarım ama o tahtı kurdurtmam. Ve sen gelip bana bir kız için benim sevgimden şüpemi ediyorsun?"

"Ben sizi öyle gö-" Cümlemi tamamlayamadan dudaklarımız üzerindeki sıcak dokunuşla gözlerim istemsiz kapanmıştı.

Bu bir nevi 'sus' demekti.

"Karanlık boyunca yolumu bulmaya çalışıyorum,
Atan bir kalbin öncülüğünde.
Yolculuk nerede biter söyleyemem ama nerede başladı biliyorum.

Biliyorduk, birbirimizi ne kadar sevdiğimizi.

🥀🥀🥀

İnsanlar yaşadıkları hayatın kıymetlerini bilmelilerdi. Bunu bilmem kaçıncı kez diyorum bilmiyorum ama bu cidden bir gerçek. Bazen etrafta sadece bacağı arıdığı için küfreden bile vardı. Ve bu çok bencilceydi. Yürüyemeyen insanlar vardı. Her ne kadar benim gibi düşünen insan sayısı az olsada en azından vardı.

Birde okula laf edenler yokmu...

Evet ülkemizde çokda güzel bir sistem yoktu ama en azından kıymet bilmelilerdi. Liseye bile zar zor gönderiyorlardı. Kesinlikle kıymet biliyordum. Sürekli yüksek puanlar getirmeye çalışıyordum. Diyordumki beni böyle çalışkan gördükleri için üniversiteyede gönderirlerdi diyordum. Ama sanmıyorum. Liseden çıktığımda ya evlendirilirim yada ölürdüm zaten.

Kız doğunca heleki bu aileye doğunca böyle oluyordu işte. Hizmetçi oluyordun erkeklere. Öyle olmaması gerekiyordu ama oluyordu işte. Keşke böyle olmasaydı ama erkeklerin üç kuruşluk egoları yüzünden kadınlar kızlar bu haldeydi.

Genellikle okul çıkışı direkt eve geliyordum ama bu sefer kütüphaneye uğramıştım. Araştırmam için bir kaç kitap rehin almıştım.

Eve yeni gelmiş sessiz olmaya çalışarak odama gitmeye çalışıyordum. Diyorum ya çalışıyorum.

Saçımdan tutulup geri çekilmem bir olmuş ve yere fırlatılmıştım.

Acıyan ellerim ve dizlerim küçük küçük sancı vermeye başlamışdı bile.

"Nerdeydin!?" Büyük abim Serdar'ın pençesine düşmüştüm. Bu geceki acıları düşünmek bile istemiyordum.

"Ben sadece kütüpaneye gittim."

Yüzüme yediğim tokatla başım sola düşmüş, gözlerim dolmuştu.

"Abi yalvarırım vurma." Sesimi ben zor duyarken onun duymasına ihtimal vermedim. Duysada pek umursayacağını sanmıyordum.

"Doğduğuna seni pişman edicem." Yüzüne bürünen alaycıl tebessüm nasil bir gün olacağını söylüyordu.

Sadece Allah'tan ölmeyi diledim.

Sadece ölmeyi.

🥀🥀🥀

Evet sevgili okurlar nasıl bakalım bölüm.

Bana pek sarmadı sonraki kisim.

Aslında daha değişikti, wattpad silmiş bôlumumu. Bende unuttugum icin eheh.

Neyse sizi severke.

Yaşımı tahmin etmenizi istiyorum.💁🏻

Şu alttaki yıldıza basarsanız mutlu olurum. Birde yorum ve şikayetlerinizi bekliyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YAŞAM GÜLÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin