Eveet 2. Bölüme başladık. Umarım beğenirsiniizz 💞
Aşk herşeyi affetmekmidir?
Odaya girdiğimde şok olmuştum saat daha 6'ydı ve Orhan bu saatte odadaydı. Ve koltukta oturuyordu. Beni beklediğini düşünmüyordum. Sonuçta insan sevmediği ve önemsemediği bi kadını neden beklesin ki? Ben kapıyı kapattığımda Orhan sakın ve alçak bir ses tonuyla;
Orhan: Nerdeydin?
Gülgün: Napıcaksın nerede olduğumu? Sanki çok umrundayım.
Orhan: UMRUMDA DEĞİLSİN AMA BENİMLE YANİ ORHAN KORHAN'LA EVLİ OLDUĞUNU UNUTMA. (bağırarak)
Gülgün Orhan'ın bağırmasına şaşırmıştı.
Gülgün: Bana bağırma. Ve evet ben evliyim ve evli olduğumu unutmuyorum ama sen galiba unutuyorsun. ORHAN KORHAN(bağırarak)
Orhan: KES SESİNİ. KONUYU SAPTIRMAYA ÇALİŞMA BEN SANA NERDESİN DEDİM. YA EVDEKİLER FARK ETSEYDİ SABAH GELDİĞİNİ BEN BABAMA NE DICEKTIM HA NE DİCEKTİM (bağırarak)
Gülgün:Bana bağırmayı kes artık. Nerde olduğum seni gram ilgilendirmez. Tamammı? Ben sana kaç yıldır neden eve geç geliyosun diye soru sormadıysam sende bana soramazsın.
Orhan: Yeter. Bıktım artık. Hep aynı konuyu açıp duruyorsun. Kendi suçunu örtmek için her şeyi yapıyosun. Bu seni ilk ve son uyarışım. EĞER BENİM KARIMSAN HAREKETLERİNE DİKKAT EDECEKSİN.
Orhan Gülgün'ün konuşmasına izin vermeden banyoya girdi. Gülgün Orhan'ın karşısında gözyaşlarını zor tutmuştu. Orhan gidince olduğu yere diz çöküp ağlamaya başladı. Artık kaldıramıyordu. Gece kocasının onu eltisiyle aldatmasını öğrenmişti. Üstüne üstlük şimdide kavga etmişlerdi. Her gün kavga ediyolardı fakat nedense bugünkü kavgaları çok dokunmuştu.
Orhan'ın banyodan çıkacağını anladığında hemen gözyaşlarını silip üstünü değiştirmek için giyinme odasına girdi. Oğhan'dan arkasından girdi.
Orhan:Dışarı çık.
Gülgün:Ne?
Orhan:Üstümü giyinicem çık.
Gülgün:Biz evliyiz farkındaysan. Yanımdada giyinebilirsin.
Orhan:Evli olan bi kadın sabaha karşı eve gelmez. Neyse çok uzattın ha. Çık diyosam çık.
Gülgün Orhan'ın bu sözleriyle dahada çok canı yanar. Ve bedeni git gide güçsüzleşir.
...1 hafta sonra
1 haftadır Gülgün ve Orhan 2 yabancıdan daha beterlerdir Orhan her zamanki gibi sabaha karşı eve gelir. Ve yatakta yatmak yerine artık koltukta yatıyordur. Bu 1 haftada Gülgün her geçen gün bedenen daha çok kötüleşiyordur. Ama kimseye belli etmiyordur. Bir sabah yine uyandığında Orhan'ı koltukta uyurken görmüştür. Ve onun kokusunu,dokunuşunu ne kadar çok özlediğini fark eder. Ama hemen kendine gelir ve yataktan kalkar tam o esnada başı döner. Tam düşecekken yatağa tutunur. Bu 1 haftada sürekli oluyordur. Ama belli etmiyordur. Lavaboya gider. Ve sonra üstünü giyinir. Orhanda üstünü giyinmiş onu bekliyordur. Sonra hiç konuşmadan kahvaltıya inerler. Salona indiklerinde Orhan yine İfakatin oturduğu tekli koltuklardan birine oturmuştur. Gülgün sahte gülümsemesiyle iyiymiş gibi davranıyordur. Ama her ne kadar rol yapsada Asuman fark eder iyi olmadığını.
Asuman: Gülgün annecim iyimisiniz? Bir kaç gündür soluksunuz.
Gülgün:İyiyim kızım nerden çıkardın onu?
Bu sırada Latif bey gelir ve Halis ağanın geleceğini söyler. Gülgün tam ayağa kalkarken yine başı döner. Hemen Asuman tutar.
Asuman:Fuat git dedeme söyle Gülgün anne iyi değil baksana bu hafta kaçıncı baş dönmesi bu. Hastahaneye gidelim.
Gülgün tam konuşmaya yeltendi ki bayıldı. Orhan bunlar olurken sadece izliyordu. Hiç bir tepki vermedi. Gülgün'ü apar topar hastahaneye götürdüler.
... 2 saat sonra
Gülgün gözlerini açmaya başlamıştı. O sırada Oktay içeriye girdi.
Gülgün: O-Oktay?
Oktay : Gülgün hanım biliyorsunuz ki ben bir doktorum ve siz benim hastam olmak için bayılma numaraları yapmışsınız (gülerek)
Gülgün, Oktay'ın bu sözlerinden sonra gülmeye başladı o sırada içeriye Orhan girdi. İkisini gülerken görünce şaşırmıştı. Sonuçta bir doktor ve hastası neden bu kadar derin bir şekilde gülsünki.
Orhan: Oktay bey Gülgün'ün neyi var?
Oktay: Siz Gülgün Hanımın eşimisiniz?
Orhan: Evet Orhan Korhan.
Oktay: Eskilerin yalı çapkını Orhan Korhan. (İmalı bir şekilde)
Gülgün hemen araya girdi. Çünkü Oktay Orhan'ın Gülgün'ü aldattığını biliyordu ve Oktay bu konularda çok hassastı onun Orhana çıkışmaması için hemen lafa atladı.
Gülgün: Doktor bey hemen çıkkabilirmiyim. Zaten ciddi bir şeyimde yoktur.
Oktay : Aslında biraz daha burda kalsan olur bedenen dinlenmiş olursun ruhen de kafanı toplarsın belki.
Oktay bu sözleri Orhan'ın bakarak söylemişti ama Orhan hiç Oktay'a bakmıyordu. Bir an önce bu saçmalık bitsin gibi bir ifade vardı yüzünde.
Gülgün'ün çıkışı yapıldı. Eve giderlerken Orhan ve Gülgün'ün arasında yine kasvetli bir hava vardı. Gülgün dışarıyı izlerken eskilere dalmıştı. Bu arabanın içindeki anılarına.
-Flash back
Orhan: Seni her şeyden çok seviyorum bitaneemm
Gülgün: Orhan bende seni çok seviyorum ama bağırma bak arabadayız lütfen.
Orhan : Nasıl bağırmim ya benim bitanem güzeller güzelim herşeyim bir tanecik karım HAMİLEEE BEN NASIL BAĞIRMİM SÖYLE ASKIIMM
Orhan arabayı durdurur ve Gülgün'ün dudağına küçük buseler kondurur.
Orhan: Seni hiç bir zaman sevmekten vazgeçmeyeceğim bitanem.
Gülgün'ün gözleri dolmuştur.
Gülgün : Bende seni hayatım bende seni sevmekten vazgeçmeyeceğim.
-Günümüz
Gülgün eski anılarını hatırlayınca gözünden bir damla yaş düşer. Orhan fark etmiştir. Arabayı deniz kenarında durdurur. Ve Gülgün'e döner.
Gülgün : Ne oldu neden durduk?
Orhan:Neden gözünden yaş aktı?
Gülgün:Benim gözünden her zaman yaş akıyor Orhan. Ben senin yanında hep ağliyorum. Sen yokken ağlıyorum. Üstelik bu sadece bedenimin ağlaması. Benim ruhumda ağlıyor, aklımda ağlıyor, fikrimde ağlıyor, kalbimde ağlıyor. Ve sen hiç bir zaman görmüyosun duymuyosun. Ben çığlım atıyorum sana fısıltı olarak geliyor.
Gülgün bunları söyledikten sonra aralarında derin bir sessizlik oluşur. Arabayı çalıştırır yalıya giderler. Gülgün üzerini değiştirir duş alır ve koltukta oturur sonra odaya Orhan gelir. Gülgün Orhan'ın yüzüne görmek istemiyor gibi pencereye doğru döner.
Orhan: O doktor...
Gülgün:Hangi doktor?
Orhan: Oktay.
Gülgün:Eee?
Orhan:Senin eski sevgilin Oktay mı? Biz evlenmeden önceki?
~Devam edecek~
Eveet bir bölümün daha sonuna geldik. Nasıl buldunuz? Yorumlarınızı bekliyorumm
💞
