Yeni bölüme hoş geldiniz. Umarım beğenirsiniz.
💞
Doktor dışarı çıkmıştır. Orhan Oktay'dan cevap bekliyordur. Bir yandan cevap vermesini istiyordur. Bir yandan da cevap vermesini istemiyordur. Çünkü çok korkuyordur. O'nun değerini yeni anlamışken onu kaybetmek istemiyordur.
Oktay: Gülgün hanım...
Orhan: E-evet?
Oktay: Çok zor bir ameliyat geçirdi. Vücudu çok savaştı. Bizde çok çabaladık. Ama...
Orhan: A-ama? Karım y-yaşıyormu?
Oktay: Maalesef Gülgün hanımı kaybettik. Başınız sağolsun.
Orhan duydukalarından sonra ağlamaya bağırmaya başlar.
Ferit: Baba. Baba uyan. Kabus görüyosun sakın ol.
Orhan sıçrayarak uyanır. Hemen oturduğu sandalyeden kalkıp ameliyayhanenin kapısının önüne gelir
Orhan: Karım. Bitanem. Son günüme kadar seni burda beklicem. Biliyorum çıkıcaksın oradan sağ salim. Sen bizi bırakmazsın.
Demiştir ki, ameliyathanenin kapısı açılır. İçeriden Oktay çıkar. Oktay Korhan ların yanına gelmiştir.
Orhan: Y-yaşıyormu karım?
Ferit-Fuat: Annem yaşıyormu?
Oktay: Çok zor bir ameliyat oldu. Fakat Gülgün hanım çok güçlü asla pes etmedi. Ve ameliyat başarılı geçti. Geçmiş olsun.
Orhan : İşte benim karım. Biliyordum biliyordum oradan çıkıcağını.
Diyip Ferit ve Fuat'a sarıldı. Daha sonra Gülgün dışarı çıktı. Orhan hemen Gülgün'ün elini tuttu. Yoğun bakıma aldılar Gülgün'ü.
... 2 hafta sonra
Gülgün hastahaneden çıkmıştı. Yalıya gidiyorlardı. Orhan onu bu süreçte 1 saniye bile yalnız bırakmadı. Gülgün'ün garibine gidiyordu Orhan'ın bu hareketleri. Arabada gidiyorlardı. Orhan Gülgün'ün elini sımsıkı tutuyordu.
Orhan: Hayatım ıyımısın ağrın sızın varmı?
Gülgün: Ben iyiyim de sen ıyımısın?
Orhan: Sen yanımda olduğun sürece iyiyim.
Gülgün: Orhan sana ne oldu? Niye böyle davranıyorsun?
Orhan arabayı sahilde durdurur. Ve Gülgün'e döner.
Orhan: Gülgün. (Derin nefes alır) Özür dilerim. Her şey için. Biliyorum telefasi yok ama ben çok pişmanım bak şu 2 haftada senden başka bir şey düşünmedim. Uyuyorum rüyamda sen, uyanıyorum aklımda sen, fikrimde sen , kalbimde sen, her zerremde sen varsın. Ben sensiz nefes alamıyorum. O an anladım ben seninle hayat bulduğumu. Şimdi diceksin yenimi aklın başına geldi. Evet maalesef ki yeni aklım başıma geldi. Lütfen ne olur beni affet. Yeniden başlayabiliriz. Sıfırdan. Olmazmı?
Gülgün sadece susar. Orhan'ın gözündeki pişmanlığı görmüştür. Hissetmiştir. Fakat Gülgün'ün yaşadıklarıda vardır.
Orhan: Hemen cevap verme. Düşün.
Diyip arabayı sürmeye başlamıştır. Bir süre sonra yalıya gelmişlerdir. Herkes bahçede Gülgün'ü bekliyordur. Gülgün herkesle selamlaşıp odaya çıkmıştır. Orhan'ın dediklerini düşünüyordur. Ne diyeceğini bilmiyordur. Ya aynı şeyleri tekrar yaparsa? Ya tekrar aldatırsa? Güvenemiyordur. Onca olanlardan sonra çok zordur. Özellikle ifakatle aynı çatı altında oldukları sürece Orhan'a asla güvenemez.
