CHAPTER 24: ARA AND KRIS TALK
*KRIS POV*
Pauwi na kami nun, kasabay ko si Cielo at Chaleo.
Ewan ko ba dito sa matandang hukluban nato, lagi nalang sumasabay samin.
Hindi ko naman alam kung bakit.
Haleer! Napakatanda na nya para sumabay samin.
Ilang taon naba yang si Chaleo?
Mag bebente sais na ata yang lalaking yan eh.
Oo ata, oo nga.
Bente sais na ata.
OJT na yang si Chaleo, napadpad lang yan sa school namin.
Inintay lang kami, siguro magpapalipas oras gawa nga lugmok parin yung alaala nya dun sa kapatid nya na nawala sa kanya, si Angel.
Akala nga namin mamamatay na yun eh, hindi naman pala.
Nasagasaan ng kotse nun si Angel nung tinatanong sya ata si Chaleo about dun sa feelings nya kay Angel.
Si Angel pa panga yung naka-bisto eh.
Hay naku, eto naman kasing si Chaleo, maiinlove nalang eh kay Angel pa na halos 16 years old lang.
Ewan ko, ko yung sumasakit yung ulo sa kanila eh.
Kaya nga kung tatanggalin tong pagiging tsismoso ko, eh ano panga ba yung mararamdaman ko?
Ikaw kaya yung makiusyosso kung kani-kanino.
Akala mo madali.
Ewan ko, habit na ata namin ng NSYNC yung pagiging tsismoso.
“Cielo ano kumusta yung araw?”, tanong nung matandang si Chaleo.
Ewan ko sa kanya.
Totoo namang matanda na sya eh. Ayaw nya pang aminin.
“Ah eto medyo ayos naman.”, matipid na sagot ni Cielo.
Ang weird talaga nyang si Cielo parang ewan lang, ansaya-saya nyan kanina eh, tapos balik nanaman dun sa pagiging silent nya.
Hay, ewan ko dyan.
“Eh ikaw Kris?”
“Eto, ok naman.”
“Naku!! Ok eh hinahanap mo nga si Princess.”, mapang-asar na sabi ni Cielo.
Hala! Ngayon naman naging makulit.
Hay naku may multipolar disease ata tong si Cielo eh.
Kaya tuloy hayan natatawa ngayon si Chaleo.
“Hoy Cielo! Wag ka ngang epal! Masama bang hanapin ko yung tao?!”
“Hindi naman, nakaka-curious lang kasi.”
Tumingin naman sakin ng makahulugan si Chaleo.
Yung tingin nayun, ewan ko, parang nagbabanta.
Yung tingin na parang alam na nya yung lahat.
“Ewan ko sayo Cielo! Palibhasa wala ka pang chicks eh! Ihanap ba kita ha?!”
“Hoy! Wag nalang!”
Naiiling naman si Chaleo samin, sino nga ba naman yung hindi maiiling samin, para kaming mga bata dito sa kalsada panay yung landian namin.
“Hoy! Tama na nga! Alam nyo ba kung may makakakita sa inyo. Iisipin nung mga yun nababaliw kayo.”
“Opo lolo.”, sabi ko naman kay Chaleo.
Si Cielo naman napatawa dun sa sinabi ko.
Pag hindi talaga tinamaan ng magaling yang si Cielo.
BINABASA MO ANG
Tears For The Second Time Around (Kris Kirkpatrick of Nsync fan fiction)EDITTING
FanficMinsan dumarating yung time na mahirap nang umiwas sa nakaraan.. nakaraan na masakit. at sa nakaraan na yun, may nakaramay ako, isang kaibigan na hindi ko inaasahang magbibigay sa akin ng panibagong luha
