ZEHİRLİ PAPATYA AŞKI

4.Bölüm KÜÇÜK GERÇEKLER

Yeni bir bölüm ile karşınızdaydım.

Bu bölüm de Evren ve Sena'yı biraz daha tanıyacağız.

Umarım beğenirsiniz.

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın.

İyi okumalar.

                          14 YIL ÖNCE
                            13/04/2010

Günlerden Salı aylardan Nisan. Evren uzun zaman Sena'nın yanına gelmedi. Oysa Sena Evren'i kardeşleri ile tanıştıracaktı. Sena fazla ayakta durduğu için uyuşan ayaklarını bir kez daha ovaladı. "Off, Evren yeter ya. Gel artık nolur."

Tabii Evren'in Sena'nın bu isteklerinden haberi vardı ama dedesi bırakmıyordu. Dedesi Adnan Demir ise bu küçücük istekleri gözü görmeyecek kadar kör olmuştu.

Adnan Demir namıdiger; Demir Adnan

Bu lakabı tabii ki kolay almadı bir çok insanın canına kıyarak yer altı dünyasının en üst mertebesine ulaşan Adnan Demir. Bu yolda gözü kendi kanından olan kimseyi görmedi. Hatta o kadar gözleri kör oldu ki bu yolda intikam uğruna kendi oğlunu dahi torunlarının gözü önünde öldürdü. Evren'in babası ve annesi, Ender ve Çiğdem çifti kurtulmak istemişti. Çocuklarını da alıp şehri terk etmek istemişlerdi. Ta ki Adnan onları öldürene kadar.

Aslında onlar da ölümden kaçıyorlardı. Bir ölümden kaçarken bir ölüme tutulmuşlardı. Ecel onları bulmuştu. Adnan sadece Çiğdem'i öldürmek istemişti ama Ender karısını ve çocuklarını korumak için Çiğdem'in önüne geçti. Adnan'ın silahından çıkan kurşun kendi oğlunu bulmuştu. Daha sonra tekrar Çiğdem'e doğrulttu ve Çiğdem'i vurdu. Bütün bu olanlara şahit olan iki kardeşten biri olan Evren bu anları asla unutmadı. Ama daha üç yaşında olan kız kardeşi bu olanları hiç hatırlamadı. Evren ise kardeşinin hatırlamaması için elinden geleni yaptı.

Sena bu olanları daha öğrenememişti. Sena gerçekten büyüdüğü zaman öğrenecekti. Evren'i beklemekte ne kadar aptallık yaptığını, Evren'in çok büyük bedeller ödediğini sonradan öğrenecekti. Ama Evren bugün Sena'ın yanına gelecekti. Çünkü söz vermişti 'Geleceğim ve kardeşlerin ile tanışacağım' demişti.

Sena utandığı için kimse ile tanıştırmamıştı. Ama abisi hariç herkes biliyordu. Sena'nın ortalardan kaybolup nereye gittiğini biliyorlardı. Ama Sena onlara açıklayana kadar susma kararı almışlardı. Bir tek Alev'e anlatmıştı. Bir kaç sefer Alev'de Evren'i izlemişti. Ama Sena kadar mutlu olmamıştı. 'Ben gidiyorum. Sen istediğini yap canım.' diyerek bırakmıştı Sena'yı.

Şimdi ise sekiz yaşında ki Sena ÇocukSev yetimhanesinin bahçesinde bankta oturmuş Evren'i bekliyordu. Yetimhanenin Müdür Yardımcısı Sevgi Hanım'ın birçok uyarısına rağmen orada oturup bekledi Evren'i. Hafiften rüzgar esmeye başlamıştı. Öğlen vakti olsa da esen rüzgar ile Sena üşümeye başlamıştı. "Off.. Evren yeter ya. Donuyorum burada gel art-" cümlesini tamamlıyamadan Evren yetimhanenin kapısında görünmüştü.

Başını utanç ile yere eğmiş olan Evren aslında geç kaldığı için değil, elinde tuttuğu papatyayı Sena'ya nasıl vereceğini düşünüyordu. Çünkü Sena abisinden biraz bahsetmişti. Göğüsünü kabartarak 'Benim abim çok güçlü. Kocaman elleri var. Herkes ondan korkuyor' demişti. Tabii ki abartmıştı, Serdar o kadar güçlü değildi. Diğer çocuklara göre sadece birazcık büyüktü o kadar.