27. "Büyük Güne Bir Kala"

2.6K 331 112
                                    

Selam!

Bölümler giderek daha heyecanlı bir hal alıyor, umarım bu bölümü de seversiniz.

Lütfen oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın.

Thurisaz~ Endless

Madriga~ Dip

Keyifle okuyun.

Yapabilir miydim?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yapabilir miydim?

Kendini bile sevmeyi unutmuş birine sevmeyi öğretebilir miydim?

Bunu istiyordum. Cihangir’in beni bir kelebeği sever gibi avuçlarının içinde tutmasını ama özgürlüğümden mahrum bırakmadan sevmesini istiyordum. Ne beni, ne kendini, ne de başka birini incitmeden sevmesini istiyordum. Buna ihtiyacım vardı.

Cihangir’in esmer yüzünü ellerimin arasına aldım ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Onu iyileştirmeyi ve beni iyileştirmesini dileyerek onu uzunca öptüm. “Birlikte iyi olacağız,” derken dudaklarım hala onunlaydı.

Buğulu gözleriyle gözlerime bakarken, dün bana gösterdiği fotoğraftaki o küçük çocuğu gördüm. Gerçekten oydu. “Söz ver.”

Dudaklarım ona söz vermek için aralandı ama o öyle hızlı bir hamleyle dudaklarımı yakaladıki bir anda tüm kontrol ellerimin arasından kayıp gitti. Nasıl olduğunu anlamadım bile. Beni kendine çekip bacaklarımı beline dolarken muhteşem bir itaatkardım. Öpüşüne karşılık vermeye çalışırken de öyle… Söz vermemi beklemedi. Çünkü öpücüklerimiz aslında birbirimize verdiğimiz sözlerdi. Bu yüzden daha fazlası için açılan kapıya onunla birlikte korkusuzca yürüdüm. Kucağındaki bedenimle birlikte ayağa kalktı, etrafında döndü, sırtımı duvara yasladı ve dudakları hareketsiz kalırken, açtığı gözleriyle gözlerime baktı. Bu bir izin miydi? Ona her şey için izin veriyordum. Bunu göstermek için öpüşmemizi devam ettiren ben oldum. Işığını yakmayı es geçtiği yatak odasına giderken, birbirimizi yavaşça soyarken ve birlikte onun kokusuyla sarıp sarmalanmış yatağa girerken daha önceki yaşamak zorunda kaldığımız o ilk acı anı bedenlerimizden ve hafızalarımızdan adım adım siliyorduk.

“Daha önce bilmen gereken bir şey var.” diye fısıldadı Cihangir parmaklarını yatağa bastırdığı parmaklarımın arasından geçirirken. Ela gözleri hiç olmadığı kadar içten ve tutkulu bakıyordu. Üzerimdeydi, üzerinde ise kalın battaniye vardı. Sıcağı sevdiğini anladım. Onun için her zamankinden daha sıcaktım.

“Hemen söyleyebilir misin?” dediğimde gülümsedi. Nasıl göründüğüm şu an umrumda değildi. Onun genç ve sert vücudunu vücudumun tamamında hissetmek içime pimi çekilmiş bir bomba bırakmıştı.

GERİYE KALANLAR "Oyna Ya Da Öl" 🎭 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin