Upuzun bir bölüm sadece birkaç gün içinde sizinle. Lütfen oy ve yorum bırakmayı unutmayalım.
Aaron~ U- Turn Serbest ~ Kayıp
Keyifle okuyun.
🎭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yerden metrelerce daha yüksekteydim.
Ölümcül bir oyunun parçasıydım.
Ellerim… Cihangir'in büyük avuçlarının içindeydi.
Kalbimin deli gibi çarpmasının sebebi, yükseklik değildi.
“Oynayacağım.” Oynayacağım en tehlikeli oyunun onunla olacağını biliyordum ve bu ilk değildi.
Gülümsedi; birçok yara barındırmıyormuş gibi… “Başla Can.” direktifini verdi, gözlerini benimkilerden ayırmadan. “Oyunun ilk kuralı.” Sesini yeniden benim için kısmıştı. “Gözlerini gözlerimden ayırma.”
İtaatlerine göre yön bulan bir robot gibiydim. “Ayırmayacağım.”
Can’ın ilk adımı attığını duydum. Devamını getirirken acele etmedi. Yaklaştıkça nefes alışverişleri kulağıma uğruyordu; düzensiz ve kesik kesikti. Ona bakamıyordum. Çünkü oyunun ilk kuralı ihlal etmek istemiyorum.
“Huh! Bu sandığımdan daha eğlenceliymiş.”
Birbiri önüne attığı adımlar hızlanınca “Yavaş ol.” diye uyardı Cihangir. “Oyun oynamıyorsun.”
Yürümeye devam etti. Bize iyice yaklaşmıştı. “Yoo, gayet de oyun oynuyorum.”
Can, Cihangir ile oluşturduğumuz halkaya ilk adımı attığında göğsüm, içine hapsettiği nefesle birlikte dondu. Sarhoş zihni endişelenmesine izin vermiyordu ama aşağıdakilerin de tıpkı benim gibi nefeslerini tuttuklarını biliyordum.
“Üzgünüm ama oyunların en eğlencesi bana düştü çocuklar!” Halkadan çıkan ilk adımı ile birlikte kahkaha attı. “Sikeyim! Çok eğlenceli lan.”
