Burada aksiyon dolu bir bölüm ve ağzınızı açık bırakacak bir bölüm finali bırakıyorum.
Mor Ve Ötesi~ Araf
Son Feci Bisiklet~ Bikinisinde Astronomi
Keyifle okuyun.
🎭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Yapabilirim!”
Korkusuz muydum?
Hayır.
Kendime inanıyor muydum?
Hayır.
Yapabilir miydim?
Evet.
Evet!
Daha önce birinin herhangi bir şeyini ondan izin almaksızın alabilir misin, diye sorsalar, cevabım koca bir hayır, olurdu. Ancak tam şu an, yapmak zorundaydım ve yapacaktım.
Benim durumumda olan herkes yapardı.
Tek damla gözyaşı dökmemiştim. Sızlanmamıştım. İçten içe kendimi yiyip bitirirken, sessizce Cihangir’in arabasına binmiş ve onunla karanlığın içinde yol almaya başlamıştım.
“Gece yarısından önce uyumazlar.”
Yaşına göre kalın ve erkeksi olan sesi, karanlığa bir gölge gibi düşerken, arabasına bindiğimden beri ilk kez başımı çevirip ona baktım. Üzerinde siyah bir eşofman, gri sweatshirt ve siyah deri ceketi vardı. Başına ise yüzünün neredeyse yarısını gizleyen uzun burunlu bir şapka takmıştı.
“Daha erken uyumaları için onlara yardımcı olacağım.” Bunu nasıl yapacağını düşünmeye başlamıştım ki, ceketinin iç bir ilaç kutusu çıkarıp vitesin kenarına bıraktı.
“Ama… Bu tehlikeli olmaz mı?”
Aslında sormak istediğim bu değildi. Ailesine o ilaçları vermeye gönlü razı gelecek miydi? Sormak istediğim asıl şey buydu ama aramızda böyle bir soru geçirecek samimiyete sahip değildik.
“Annemin çoğu zaman kullandığı ilaçlar… Bugün biraz daha erken içecek ve haberi olmadan eşine de ikram edecek. Hepsi bu…”
