AŞKA ÖĞRENCİ | Texting

76-

Hellooo,
bizimkiler istanbulda devam 🤟🏻

Lütfen desteklerinizi esirgemeyin 🥹🧸

Arda'nın göğüsünde yatarken en son uyuya kalmıştım. Bir kaç saatte öyle değerlenirken şimdi yatakta oturmuş beyefendinin hazırlanmasını izliyordum. Ben hazır mıydım? Hayır.

Ama öyle bir uyku sersemiydim ki , ikindiden sonra uyumak gerçekten iyi gelmiyordu. Zaten üzerime pek bir şey getirmemiştim. Üstümde ki şort pek uygun değil gibiydi.

Getirdiğim eşofmandan başka giyeceğim bir şey yoktu kısaca. Üzerimede Arda'dan bir tane tişört geçirsem bence mükemmel bir kombindi. Ya da üzerimde ki cropla devam edebilirdim. Gerçi havada biraz sıcaktı yanar mıydım bir de onu düşünüyordum.

"Güzelim? Böyle mi geleceksin?" dediğinde oturduğum yerde bir tık toparlandım.

"Eşofman getirdim bir tane ama onunla sıcaklar mıyım diye düşündüm. Ya da çok mu spor olur? Ben bence bir kaç eşya alıp buraya bırakayım. Anlık gelince, tek derdimde seninle vakit geçirmek olunca haliyle doğru düzgün valiz yapmıyorum." dediğimde omzunu dolaba yaslayıp bana döndü.

"Nasıl rahat edersen öyle hazırlan güzelim, dışarıda otururuz. Çok sıcaklamazsın bence ama istersen şortun iyi. Dolabımın her köşesi sana ait alırız bir şeyler ama," dedikten sonra yatağa doğru yaklaştığında elini çeneme yaslayıp yüzümü ona doğru kaldırdı iyice. "bir kaç hafta sonra o eşyaları Ankara'ya taşımamız gerekebilir."

Kurduğu cümleyle oturduğum yerde kalmıştım. Ankaraya taşımamız gerekebilir demişti. Ankaraya. İdrak etmeye çalışırken o gülüyordu.

"A-anlamadım? Geliyor musun Ankaraya?" derken yerimden çoktan kalkmıştım. Ama ayaklarım yerde değildi. Yatağın üstüne çıkmıştım bir anlık refleksle.

Arda bu halime gülerken bana alttan bakan kendisiydi. "Ciddisin dimi? Arda?"

"Ciddiyim güzelim. En geç 2 hafta sonra hep birlikteyiz." dediğinde gülüşüm genişlerken sevinçle yatakta zıplıyordum. Gülüşüm kahkahaya dönerken Arda'da bana bakıp gülüyordu.

Ona doğru zıplayıp yüzünü ellerimin arasında aldığımda hala doğrulamasını istercesine yüzüne bakıyordum. "Geliyorsun."

"Geliyorum fıstığım." derken gülmektende konuşamıyordu.

Gülüşümü bozmadan yüzüne doğru iyice eğildiğimde aslında çığlık atmak istiyordum. İçimde böyle sevinç volkanları patlıyor desem mübalağa yapmış sayılmazdım. Yüzünün farklı noktalarından öpmeye başladığımda boş bir nokta bile bırakmıyordum.

Gülmekten kısılan gözlerine baktığımda, son durağıma gittim. Dudaklarına minik ama adetçe fazla, bir sürü, öpücük bırakırken hala gülüyordu.

"Seni çok seviyorum." dedikten sonra bir kere daha öptüm. "Çok, çok , çok,çok." her boşlukta öpücük bırakırken Arda kollarını belime dolamıştı.

"Bende seni çok seviyorum. Kurban olurum heyecanına da sana da seni yaratana da." dediğinde boynuma bıraktığı öpücükle kıkırdama sırası bendeydi.

Yüzlerimiz yine karşı karşıya geldiğinde yerimde duramıyordum ama kollarının arasından da çıkmak istemiyordum. Arda Ankara'ya geliyordu!