The Two Of Us

Chapter 02

Larry mits POV

Akala ko ba libre ang pag-aaral? bakit ang daming bayarin? mas malaki pa siguro yung bayarin, kaysa sa grades.

Ngayon ang singilan sa project namin. kaya humingi ako kay Don. na dodouble ako sa pagtitinda sa bakery dahil kailangan ko lang talaga ang pera.

"Larr-" rinig ko agad ang pangalan ko pagpasok ko palang sa classroom.

"Oo, ngayon na. Magbabayad ako, kakarating ko lang, tangina."

Nabubwesit ako tuwing ganito ang trato nila saakin. Hindi naman ako tatakas.

Sa tagal kong nag-aaral dito sa lungsod namin, ni isang kaibigan wala ako. Pero para saakin, mas mabuti na iyon. . .sa kalagayan ko ngayon, maisingit ko pa ba ang oras sa mga kaibigan?, mag tatrabaho na lang ako.

Nasa sulok ako ng upuan, malapit sa bintana. Nakatingin lamang ako sa labas.

"Everyone! Please attention" Our advicer said.

Lilingon na sana ako nang maihulog ko ang ballpen ko na nasa desk. Hindi na ako nakatingin kay Ma'am Ellen, dahil mas inuna ko ang ballpen na nahulog.

"Tangina naman oh, ang layo" mahina kong sabi sa sarili.

Imbis na nakuha na ay mas lumayo pa ito saakin. Bakit ang layo? hindi naman iyon sinipa ng kaklase ko. What the heck?

tumayo nalang ako at pinagmasdan ang ballpen ko na papunta kay Ma'am Ellen. Ang attention ko lang ay nasa ballpen, kaya nagulat nalang ako nang may bumanggit sa pangalan ko.

"Larry mits, what are you doing?" Napaangat ako dahil sa gulat.

Putangina.

"U-uh. . . ballpen ko..po kasi Ma'am. . ." Bakit pa kasi napunta ang ballpen sa harapan.

Tinignan pa ni Ma'am kung asan ang itinuro ko.

Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil sa hiya, aakmang sasabihin kona sana si Ma'am na kukunin ko ang ballpen ay may biglang pumulot nito.

My eyes widely nang may pumulot sa ballpe—The fuck?

"Ano ba to si Larry, panira sa introduce ko"

Ano ba at bakit nakikita ko ang lalaking ito? feeling close? Baka akala niya close kami dahilan lamang nong bumili siya sa bakery nila Don? Papansin ba siya?.

"Sige na Hijo, introduce yourself na" mahinang tumawa si Ma'am sa sinabi ng lalaki.

Ngumiti ang lalaki kay Ma'am Ellen. Hindi bagay ang ugali niya sa ngiti niya. Kong makangiti siya, para siyang Angel. Pero pag hindi isa siyang demonyo na makakasira sa araw mo.

"Hi, I'm Vince Rad Fuza, Seventeen years old. . .yeah tama narinig niyo mga bata, matanda ako sainyo ng isang taon. by the way, you can call me Vince or Rad, basta saan kayo komportable, basta ako. . . komportable ako na tinatawag na pogi, hindi naman siguro iyon mahirap sabihin ang salitang pogi, hindi ba?" So rude.

Everyone laugh, except for me. ano bang nakakatawa sa sinabi niya? nakakairita. Napaka feeling.

"Ma'am, mag momotto po ako" seryosong sabi niya at hinihintay ang sagot ni Ma'am.

"Sige lang Hijo" mahinabnatawa si Ma'am sa kaniya.

Masyado siyang hyper, makapal na ang mukha kahit isa siyang transfer.

"I'm Vince Rad Fuza, Pogi sa Umaga, Gwapo sa Tanghali, at Handsome sa Gabi. . .kung ang gulay ay nagpapakulay ng buhay, si Vince Rad Fuza din ang magpapakulay sa madilim mong buhay"