Your Doctor

Chapter 12

Alliyah Sandoval's Point Of View

“Hindi kana sana mangeelam pa.” galit na ani nya sakin habang ipinagmamaneho ako ng sasakyan.

“Anong hindi? are you out of your mind doc ? gusto mo bang mabalian ng buto yon? And gosh, you're doctor responsibilidad mong magpagaling ng tao hindi ipahamak ang nasasakupan mo.” tugon ko sana kanya.

Napangisi pa ito at iniling iling ang ulo. “ Really? that's what you want to say? E hindi mo nga kilala ang mga yon. Now tell me, gagamutin kopa ba sila kung sila rin ang dahilan para mapahamak ang kaibigan mo?”

Natameme ako sa sinabi nito kaya naman natawa sya ng mahina.

“Don't guide me sa kung anong gusto kong gawin Ali, ang mga lalaking yon ay napakarami ng utang sakin at sa lolo ko.” usad pa nito.

“Kaya ba ganon ang ginawa mo sa kanya? ganyan kana ba kasama sa mata ng ibang tao? oo alam kong suplado ka pero huwag mo namang gamiting kasangkapan yon para manghila ka pababa.” natawa ulit ito.

“So you're saying na they don't do the same way? Kung makulong nga ang kaibigan mo dahil sa wrong move and evidence na nilabas nila, now tell me I'd be the most dangerous man in this country?” hindi nanaman ako nakasagot sa tanong nya bagkos ay bumuntong hininga nalang.

“What now Alliyah? Kung duruduruin ka ng isang yon e parang kilala ka, akala ko ba matapang ka?” naiinsulto nako sa mga lumalabas sa bibig nya.

Is he a real doctor? or he's indicator that can indicate what i've do?

“Just stop the car.” usad ko dito, nang humarap ako ulit sa wardrobe ng sasakyan nya ay nakita ko nanaman ang sarili kong reflection pero ang reflection nya ang hindi ko man lang makita. Just what i've seen last time he picked me to my condo.

“What?!” asik nya sakin.

“Maglalakad nalang ako mag-isa, kesa naman makasama ka andami mong sinasabi kala mo naman kung sino.” bumaba nako ng sasakyan pero agad akong napaatras ng may matanaw ako sa di kalayuan.

Nung una ay hindi ko ito maaninag dahil sa masyadong mahamog ng gabi na yon, hanggang sa makalagpas sila don ko nalang nakita ang isang lalaking naka-kapa at isa pang lalaki na nakaitim na suit.

“Ali, get back. At kung ano man ang makita mo just don't panic.” Hindi ko masyadong maintindihan ang sinabi nya bagkos ay pumasok ulit ako sa loob ng kotse.

“What is this all about?” sigaw ni Hance sa di kalayuan. Para akong namalik mata sa mga nakikita ko, ang lalaking nakaitim na suit ay parang lumutang sa sobrang bilis nyang makarating sa harapan ng sasakyan.

“A vampire snacks.” usad nito, nang humarap sya sakin don ko lang napagtanto na ito yung mga lalaking binalian ng daliri ni doc sa cafeteria.

Roger? At atty. Miler. I know they're but why did he say a vampire snack?

“She's not.... going to be yours...” nangingil na usad nito, akala ko kung anong gagawin nya dahil mabilis din itong pumunta sa likuran ni Roger at walang sabi sabing tinanggalan ito ng uló.

Napahiyaw ako sa takot dahil sa nakikita ko, ang mga mata ni Hance ay nagaapoy sa galit at poot, unti unting umatras si Atty. Miler saka mabilis na kinorner yon ni Doc pero agad akong lumabas ng kotse.

“Please! stop! i-im begging you, please.” sigaw ko pero hindi parin ito nakinig bagkos ay umurong ng konti bago kagatin ang leeg nito at may tinanggal na kung ano, pagkatapos ay lumapit sakin.

Punong puno ng dugo ang mga labi nya, pulang pula ang mata nya. At higit sa lahat, may malalaking ugat rin ang lumabas sa buong katawan nya.

“Why did you do that!” sigaw ko ulit. “A-are you?” nauutal kong usad.

“Yes i am.” wala sa sariling sagot nito.

“That's the reason why i can't see your reflection in the wardrobe.” pigil hininga kong sabi.

“I know that this will be happened, alam kong may alam kana Alliyah. The night when i arrived you home, i know may makita kana non. Hindi ko pinahalata na alam kona, ganun din kanina.” wika nito.

“ Your skin is pale white and ice cold. You never eat anything, you didn't drink anything.” pakli ko.

“I know what you are.” Ani kopa.

“Then, say it!” he said. “ i said say it.”

“Vampires.” i end.

“Then ask me the most basic question.”

“Did attorney heduz is on—” hindi kona natapos ang sasabihin kopa ng magsalita ito.

“Yes he is.” he replied.

“ Why did you lied to us? eto ba yung rason kung bakit hindi ka makapasok sa condo ko kung hindi ko sasabihin na pumasok ka?” naiiyak kong sabi.

“Oo, now happy? i break the first rule because i just want to make sure that you're safe with me but i didn't.” pakli nya pa.

Wala itong sabi sabing umalis at sumakay sa kotse at iniwan akong mag-isa na nakatulala parin at hindi makaget over sa nalaman ko.

THE NEXT day normal na araw nayon para sakin bilang isang crim student. Maghapon parin kaming naglelesson.

Nang dunating ang lunch time don ko lang nakita si Cleofa. Magkaiba kasi kami ng second subject kaya naman hindi kami nakapagusap simula pa kanina.

“Be honest with me cleo, you know i hate liers.” usad ko sa kanya ng makaupo kami sa ilalim ng puno ng lunch time na yon.

“Okay.” wala sa sariling usad nya.

“You know what they are?”

“They aren't humans?” usad nito pero sa pagkain ang atensyon.

“Vampires instead.”

“Yes, attorney heduz told me.” usad nya.

“Bat hindi mo sakin sinabi? so ano to? ako lang ang walang alam sa inyo? tangina naman, kaibigan moko pero nagsisimula ka ng magtago sakin ng mga sikreto, wala to haha.” bahagya akong natawa pero dama ko ang sakit. Dahil sa kauna unahang pagkakataon nagtago ng sikreto sakin si cleo.

“Ali sorry, gusto ko lang naman na si doc na ang magsabi sayo. Ayaw naming mangeelam ni heduz kasi ayaw naming magulat ka o magtaka kung samin mang-gagaling.” paliwanag nya.

“Matagal mo ng alam?”

“ No, last time noong hinatid nya ako. Nagtanong nako dahil sa na curious ako about don sa sinabi mo and he accidentally told me.” saad nya pa.

Umiling iling ako dito at tumayo.

“Ali! im so sorry. Please don't tell anyone about this, they're broke the first rule just to tell us about what is their nature.” mahinang usad nya pero sapat na yon para marinig ko.

“I don't care about them, you lied at me. Nag secret ka na dapat hindi kasi pinangako natin yon sa isat isa. Gosh, it's fvcking hurt you know. You're my bestie pero nagawa mong magtago ng sikreto sakin. How could you sa tingin mo ba hindi ko kayang ikeep yung rules na yan? grabe kayo.” naiiyak kong sabi.

“Sorry...”

“Eat your own sorry, sorry is just a sorry. Hindi parin makakapag heal ng nararamdaman ko yon lalo pat bestfriend kita ako dapat ang proteksyunan mo from all cost pero mas nagawa mo pang protektahan ang iba. I know heduz can take care of you.” wika ko saka lumabas na ng cafeteria.

I know it's just a simple reason for every duo's friendship but cleo is not just a friend of mine. Kapatid narin ang turing ko sa kanya and bukod don childhood friend ko rin, sobrang sakit para sakin ang rason na yon.

Nagmukha akong tanga nung gabing yon, ako nalang pala ang walang alam.