-Şimdi oyun vaktiydi. Bu oyun ikiyüzlülerin oyunu olacaktı. Kimseye lüzum yoktu, yalnızca ikinciler barınabilirdi.
Asırlar önce Omfoes'tan kaçmayı başaran Stanlia; fani dünyanın tapılan ruhu haline gelmiş, halk tarafından büyütüldükçe tanrılaşmış...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
NOJAH KRALLIĞININ İKİNCİ VARİSİ
_________________________________________________
Kusursuz ve bölüksüz bir uyku çektim.
Dışlanmış olmak herkesi olduğu gibi beni de kötü hissettirirdi çoğu zaman. Her kasabaya indiğimde akıllarına mıh gibi kazınan suratımdan iğrendim. Kayan yan bakışlar ve yüzüme değen pis tükürükleri yüzünden her gün tırnakladım yüzümü. Bana iğrenç gözlerle bakan her hizmetkardan nefret ettim. Çürümüş bir meyveden farksız hissediyordum. Yumuşayan, kahverengileşen, atılmaya bile layık görülmeyen bir meyve. Dokunmazlardı, ellerine bulaşır diye.
Bana iğrenç olduğum hakkında attıkları her nidada yüzlerine haykırmak istedim. Ellerimle seslerini parçalamak, kanları ile lanetimi yok etmek istedim. Lanetimden nefret ettim. Kimse beni istemedi. Lanetime onu istemediğimi haykırmak istedim. Uzaklaştılar. Lanetimden kurtulmak için ayaklarına kapanmak bile istedim. Gururum kendi ayaklarım altında kaldı.
Lanetimi unuttum. Knord beni unuttu. Lanetimi görmezden geldim. Babam benle konuşmak bile istemedi. Her gece lanetimi karşımdaymış gibi defalarca bıçakladım. Annem beni sevmediğini tükürürcesine haykırdı.
Lanetimi sevdim. Güç beni buldu. Lanetimi benimsedim. İğrenç bakışlar arttı, onları sevmeye başladım. Lanetime güldüm. O da bana güldü.
Kabullenişin son evresi gülmekti. Acınızı sevmekti. Ben de sevdim.
Shortur birkaç defa yanıma uğramıştı. Yemem için bir şeyler verip nasıl olduğum hakkında sorular sorup durmuştu. Ona iyi olduğumu defalarca söylememe rağmen bana ilginç karışımlarından vermeye devam ediyordu. Onun dışında kimse gelmemişti.
Norlacs'ı sürekli sorup durmama rağmen konuyu bir çekilde dağıtıyor ve çok sıkıştırdığımda "Koruyucusu onunla ilgileniyordur," diyordu. Ona bir şey olduğunu hissettiğimi yanlışlıkla ona söylemiştim. O ise asıl iyi olmayanın benim olduğumu söyleyip durmuştu. Bu konuda iyiydi ki beni birkaç gün boyunca oyalamıştı.
Meşe kapının tıklatılması ile tok ses küçük odada yankılandı. Cevap vermediğimde kapı aralandı. İçeri Shortur'un geldiğini gördüğümde beni uyanık bulduğundan mutlu görünüyordu. Kapıyı kapatıp hızlıca berjere kuruldu.
