ESCAPE(Velazco Series 1)

CHAPTER 23

Sean Ezekiel POV.

"WHERE THE HELL IS SHE!!!"Malakas na sigaw ko sa aking mga tauhan,lahat sila ay takot na takot dapat lang lalo pa at hinayan nilang mawala si Selene sa paningin nila.

"Inikot na po namin ang buong maynila peri hindin Po talaga namin mahanap."sagot ng isa sa mga tauhan ko,nainis ako sagot niya kaya agad ko syang binaril sa ulo.

BANG!

Sabog ang ulo at nagkalat ang dugo sa sahig.

Dalawang buwan na simula noong umalis siya pero hanggang ngayon ay hindi ko pa din siya mahanap.

Bakit moba ako ginaganito Fern!!inuubos mo talaga ang pasensya ko hah!!!Maging ang ama amahan niya ay hindi alam Kong nasaan siya nagpaalam lang daw ito na magoouting pero hindi na nakabalik....Arghhhhh Fern,pinapasakit mo talaga ang ulo ko.

Agad kong idinial ang number niya pero pinapatay niya lang iyon kaya naman lalo akong nainis.

"BULLSHIT!!!!!"malakas na sigaw ko saka pinagbabaril ang mga taong nasa paligid ko......

Wlaa na akong choice kung hindi ko siya makukuha sa santong dasalan kukunin ko siya sa santong demonyohan......

Idinial ko agad ang number niya.

"Hello attorney!get ready the island.Oras na mahanap ko siya ay dyaan ko agad siya dadalhin."matigas kong saad.

"Copy."tugon nito bago pinatay ang tawag.

Get ready Selene!inuubos mo talaga ang Pasensya ko hah!humanda ka kapag nahanap kita ipaparamdam ko ang impyerno sayo..........HUMANDA KA!..........

Armando POV.

Dalawang buwan na ay hindi pa din nahahanap si Fern maging ang Don ay nababahala na sa nangyayari.

"Anak nasaan kana?"usal ko.

Ilang linggo na din akong inom lang ng inom.

Pabalik balik din dito si Sean at ako ang palaging sinisisi.

FLASHBACK

"Nasaan siya?"nakangiti pa ito habang dala dala ang isang kumpol ng bulaklak.

"N-awawala ang anak ko."usal ko.

"W-ait ano??"bakas sa mukha nito ang pagtataka.

"Nawawala ang anak ko,tatlong araw na."napasigaw na ako dahil sa matinding emosyon na nararamdaman."Nagpaalam lamang siya sa akin noong isang araw na may outing sila tapos Hindi na siya buma–"hindi kona natapos pa ang sasabihin ko dahil sa kamaong tumama sa mukha ko.

"Arghhhhh"daing ko sobrang sakit ng suntok niya lumapit pa siya sa akin at hinawakan ang kuwelyo ko.

"KAPAG MAY NANGYARING MASAMA KAY FERN HUMANDA KA!BAKA MAPATAY KITA"pulang Pula ang kaniyang mga mata nararamdaman ko din ang matinding galit na kaniyang nararamdaman.

Matapos nun ay agad siyang umalis,naiwan akong nakasalampak sa sahig.

Tunay na nawawala ang anak ko pero alam ko kung saan siya nagpunta,alam kong nasa Mindoro siya pero wala na akong balak pang sabihin sa kanila yun.Sana man lang ay makatulong ako sa pagtatago niya.

Itatago kita anak kahit alam kong huli na ang lahat....Pangako anak ko......Pangako.

END OF FLASHBACK

Ilang beses din siyang nagpabalik balik dito para isisi sa akin ang lahat, wala naman akong magawa kung hindi tanggapin ang sipa,suntok at galit niya.Titiisin ko ang kahat maitago kalang anak ko.............

Kasalukuyan akong uminom ng alak bagay na palagi kong ginagawa upang makalimutan kahit sandali ang matinding lungkot at pagka depress.

Tahimik..

Napatingin ako sa keypad kong cellphone,madaling araw na pala pero hindi man lamang ako nakakaramdam ng antok.....Kasalanan ko ang lahat ng ito eh kung hindi ko lang sana kinunsinti si Sean ay baka hindi ito nangyayari ngayon....

Nasaan kanaba Fern?ano ba talagang nangyare sayo???mga tanong na bumabagabag sa akin gabi gabi....kung nasaan ka man anak sana ay ligtas ka dahil kong hindi ay hindi ko din mapapatawad ang sarili ko.

Tulala pa din ako ng biglang magring ang cellphone ko kaya agad ko iyong kinuha at sinagot.

"D-on!"garalgal ang boses ko alam kong ang panget pakinggan pero gustong gusto konang umiyak.....

"Ano bang ginawa mo?bakit hinayaan mo siyang makatakas?"hindi man sumisigaw ay alam kong galit ang nasa kabilang linya.

"She deserved it!karapatan niyang maging malaya!"matigas kong saad...

"I think this conversation is not worth it.Bukas nalang tayo mag usap."Bumuntong hininga pa ito bago ibaba ang tawag.......

I did it my daughter.......Nagawa kong pagtakpan ka......At gagawin ko ang lahat para pagtakpan ka kahit buhay kona ang maging kapalit..Pangako ko yan sayo anak ko.............PANGAKO.....................................

Maya maya pa ay naramdaman konalang ang pagbigat ng talukap ng aking mga mata pero bago yun ay nakita ko ang bulto ng isang lalaki habang nakangisi.....Siya yun!......Hindi ako pwedeng magkamali..........Si.......Sean yun.............

Si Sean habang hawak ang isang baseball bat na punong puno ng pako at dugo.