E S A R E T

Ateş

Küçüklüğümün sadece belli bir kısmını hep hatırlarım, annemle geçirdiğim güzel bir kaç  anı her zaman sorgulardım neden başka bir şey hatırlamıyorum diye, kaçırıldığım zaman bana izlettikleri şey bazı şeyleri yanlış ya da doğru kafamda oturtma mı sağladı o hastanede yaşadığım şeyler yüzünden anılarımın çoğu yok.
sevinmiyor değilim aslında çünkü onları izlediğimde acı hissetmedim anı tekrar yaşamadım, insan hatırlamadığı şeyler hakkında üzülemez, mutlu olamaz, sinirlenemez belli bir süre en azından kendimle ilgili Şeyleri kenara koymam lazımdı.

Dün eslemle konuştuk sonra içeri geçtik, alpay bize beklentiyle baktı ama karşılığını alamadığı için oturduğu yere sinmişti. Mirza ve araf rahattı kabullendiğimizi ilk bakışta anlamıştı gerçi başka seçeneğimizde yoktu o da bunu çok iyi biliyordu.

Eslemle alpay erkenden çıkmışlardı ardından mirza ve arafta. eve geceye kadar gelmemişlerdi sanırım, bilmiyordum çünkü dünden beri sadece yatıyordum, kendimi halsiz ve yorgun hissetmem beni uykuya itiyordu. 
Yatağın içinde tekrar uyku pozisyonu alacağım sıra kapı açıldı başımı kapıya çevirdiğimde  gelen mirza ve araftı ;

"gece yuh kızım neyin var senin dünden beri tembel hayvanlara döndün."

Arafın dalga geçerek kurduğu cümleyi umursamadım,

"yarına kadar biraz daha yatim sonra ne derseniz o beyler hadi çıkın odadan."

dediğim cümleyle baka kaldılar bana, bir yandan Çıkmalarına istemem ise üstüm müsait değildi yatağın içine iç çamaşırlarımla girmiştim daha rahat ederim diye,

"gece 10 dk içinde kalkıyorsun eslemle alpay da gelecek." mirza sıkılmış şekilde söylemişti bunu, sanki ben gel dedim odaya laz hödüğü.

"kalkmıyorum siz benim yerime sohbet bol bol edin  yorgunum her yerim ağrıyor." nazlı şekilde çıkan sesim Araf'ın çok hoşuna gitmiş olacak ki;

"şu an seni döve döve sevebilirim gece hadi aşağıdayım ben, bak ben gidiyorum mirza suyunu çıkarır valla."

diyerek odadan hızlıca kaçtı tam hayır diyecektim gitmişti aptal.

"gece uzaktan sabırlı bir adam gibi mi gözüküyorum malaklaştın kalk şu yataktan."pikeyi açacaktı ki hızlıca koltuk altlarımla sıkıştırdım, şu an yerin dibine yemin ederim girmek istiyordum

"mirza sus, odadan çık, çeneni kapat."

dediklerim mirzayı afallattı ve meraklanmaya başlamıştı.

"gece ne karıştırıyorsun sen kalk yataktan."aferin gece adam şüphelendi, salak gece.

"mirza lütfen çıka-." dememe kalmadan mirza pikeyi üstümden çekti, bedenimi süzüp sesli şekilde yutkundu, lacivert iç çamaşırı takımımla şuan mirzaya gösteri sunuyordum adeta, sinirle yatakta dizlerimin üstüne çıktım,

"bu kadar önemli olan ne acaba sen benimle uğraşıyorsun yorgunum diyorum akılsız laz"

yataktan çıktım yerdeki pikeyi de üstüme doladım şu an mükemmel bir sinirle baş etmeye çalışıyordu bedenim, mirzanın yanından geçeceğim sıra belimden tuttu ve kendine çekti, vallahi yeter yerin dibine girmek istiyorum ya.

" sen geceleri böyle mi yatıyorsun gece."

kahveleri koyulaşmıştı yüz hatları daha çok belirginleşmişti, kesin kudurdu adam,

"hayır tabi ki yorgun hissettiğim için kıyafetlerle yatmak istemedim, rahatlık açısından akıllım."
bir yanda elinden kurtulmaya çalışıyordum,