After Years

Kabanata XXXII

"Are you sure it was me?" Hindi ako nakapagsalita.

"Yes, I brought her home once when she was drunk, but that home wasn't mine anymore. Ibinenta ko na 'yon at siya ang bumili. Hinatid ko lang siya. Hindi ako natulog kasama niya, Jenna! I swear!"

Muli kong naalala ang picture na ipinakita sa akin ni Desiree noon. She was naked and Yves too, pero tama siya, paano ako nakasisigurong si Yves 'yon kung nakadapa ito roon sa picture?

"Jenna, it was you who left me. I went to your mansion when you were turning eighteen, but all I saw and heard was that you and Zeus were together. It was you who left me hanging on the fence, Jenna."

Pumatak ang butil ng luha sa pisngi ko.

I felt dumbfounded, even now that I am witnessing his tears.

"I was really mad, Jenna. Sobrang galit ko sa 'yo. Kaya ako umalis kasi pakiramdam ko, kahit anong pilit ko hindi sapat na mahal lang kita. Kailangan kong may patunayan kaya nag-drop ako, pero ni minsan hindi kita binitiwan. Kahit hindi malinaw 'yong atin, hindi ako nagloko kahit magkalayo tayo. Kahit na paulit-ulit mo akong sinasaktan, patuloy pa rin akong umaasa na lahat ng pagsisikap ko, may kapalit, na sana ikaw 'yong kapalit."

Umiling ako. "Hindi na tayo pwede, Yves. Ikakasal ka na. Ganoon din ako."

"Mahal mo ba siya? Mahal mo ba si Zeus? Mas mahal mo na ba siya kaysa sa akin?"

Hindi ako nakasagot at nanatiling nakatitig sa mga mata niyang walang humpay na nag-aalay ng mga luha para sa akin.

"Sabihin mo sa aking wala na ako sa puso mo. Ikaw ang magsabi sa akin na itigil ko na ang lahat ng kahibangan ko."

Pero ako yata itong nahihibang sa aming dalawa. Napunta ang atensyon ko sa mga labi niya. Mapupula na tila ba inaakit ako. Maging ako ay nagulat sa sunod kong ginawa. Hinalikan ko ang mga labi niyang iyon.

"J-jenna..."

Napahawak ako sa dibdib niya nang palalimin niyang maigi ang halikan namin. Puno ng pananabik niyang inubos ang hininga ko habang nakahawak siya sa batok at likod ko. Ramdam na ramdam ko ang malalambot niyang labi. Nakakalasing. Nakakalunod. Nakakalimutan ko ang lahat.

Pakiramdam ko'y bumabalik ako sa pagkabata... Noong panahong unang beses niya itong gawin sa akin.

Hindi ko napigilang mas bumawi pa sa mga halik niya habang ang mga luha sa mga mata ko'y patuloy na bumabagsak. Rinig na rinig ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Nakakabaliw. Para bang naihahatid niya ako sa panahong kami palang dalawa at wala pang mga hadlang at problema... Nakapaligid sa amin ang tahimik na araw at buwan na masaya kaming pinagmamasdan. Kaming dalawa lang sa kalawakan... Kami lang. Wala nang iba pa.

"Jenna..."

Tila ba narinig ko ang boses ni Zeus at nakita ko ang mukha niya, kaya napabitiw ako at naitulak ko si Yves nang mahina. Nabalik ako sa reyalidad.

Mali itong ginagawa namin.

Ikakasal na siya.

At ganoon din ako sa ibang tao. Hindi dapat ako nakikipaghalikan sa iba. This is cheating, Jenna. What have you done?

"S-sorry, Yves. Hindi dapat nangyari 'yon. Please forget about it. I'm really sorry."

Tumakbo ako palabas at iniwan ko siya. Sakto namang narinig ko ang ring ng phone ko. Si Zeus.

"Jenna? Nasa'n ka?"

"Ikaw? Pupuntahan kita."

"Nandito na sa parking lot. Akala ko'y nauna ka na dito sa kotse, kaya pinuntahan kita."