Meeting the one

chapter 26

dalawang taon na ang nakalipas nang mag attend ako ng board exam and thank god because I've passed! and this is all because of him and I'm very grateful for myself though for not giving up regardless that I'm raising a naughty tough boy.

pero kahit na ganon ay nagpapasalamat parin ako sa taas dahil binigyan niya ako ng napaka guwapo at sobrang bait na anak at wala na akong ibang mahihiling pa kung hindi bigyan niya lang kami ng gabay araw araw at panatilihing malusog ang aking anak ay sapat na saakin. at ang aking anak ang pinaka magandang blessing na aking natanggap mula sakanya kaya wala na talaga akong ibang mahihiling pa.

maglilimang taon na siya ngayong taon at sa next month pa yun kaya medyo excited ako ngayong taon para sakanya dahil malaki na ang aking anak, at sa mga ganitong pangyayari ay minsan ay nakakalimutan ko nang tinago ko siya sa kanyang ama sa sobrang saya ko minsan.

at sobrang saya korin ngayon para saamin ng aking anak dahil nong nakapasa ako sa board exam ay nag apply na ako agad at nagpapasalamat ako sa taas dahil hindi pa nag dadalawang buwan ay natanggap na ako at agad na assigned dito sa paaralan dito sa bagong bayan kaya sobra sobra talaga yong pasasalamat ko sa lahat kila mama franco sa aking anak at unang una sa god, and to myself for surviving.

“anak! magbihis kana, hindi kaba sasama?” tanong ko sakanya habang nakatayo sa hamba ng pintuan ng kanyang kuwarto.

nakapagbihis na ako at lahat lahat habang siya’y natutulog pa, sinasama ko kasi siya tuwing pumapasok ako kaya ginigising ko siya ngayon.

“no, i will not go with you today…I'm sleeping mommy.” sagot niya habang nakapikit ang mga mata.

“okay.”

kaya umalis na ako sa bahay at nagpaalam sakanila na pupunta na sa school, pero tumango lang sila kaya agad na akong pumara ng tricycle papunta sa school.

“salamat po!” sabi ko sa driver nang makarating sa school at nakababa na.

“walang anoman po.” sagot niya.

kaya pumasok na ako sa gate ng school at baka ma late pa ako, pero habang naglalakad ay lahat sila ay bumabati saakin kaya masyado nagiging mabagal ang aking mga lakad.

“goodmorning ma'am.” a student greeted.

“goodmorning.” i smiled at them.

and when i finally arrived at my department which is english department i instantly smiled at my co teachers and then went to my table.

“goodmorning ma'am mila!” angel greeted, the only teacher here in school that I'm close with, the rest was just smiling at you a little and then walk away like a total stranger.

but it's fine for me though, because I'm not also that friendly type of a person, I'm just a person who will smile and will only talk to you if you do the first move so totally I'm not a friendly person, but I'm not denying that part of my personality infact I'm proud of it.

“goodmorning anghel,” bati ko pabalik gamit ang tinatawag kong pangalan sakanya na anghel kasi tinagalog kolang ang pangalan niya kasi nga angel.

“asan ang prinsipe?” tanong niya at umupo sa upuan na nasa harap ng aking lamesa.

“hindi sumama, tulog eh.”

“ahh.” tumango tango siya at tumingin sa paligid, kaya kumunot ang aking noo habang nakatingin sakanya.

“bakit?”

tinakpan niya ang kanyang bibig na parang may ibubulong at dahan dahang lumapit saakin. “half day daw ngayon, sabi ni principal.” bulong niya.

“oh tapos?”

“gala tayo?”

agad akong umiling sa aya niya kaya agad siyang sumimangot.