Alt Komşum

15- İyi ki

Neredeyse 1K olmanın şerefineeee

Kısa sürede bin okunmaya ulaştığım için gerçekten mutluyum ve tekrar ve tekrarrr teşekkür ediyorumm

TUTKU adlı kitabımı da seveceğinizi düşünüyorum.

Takipte kalın.

Keyifli okumalar!

...

''Uyudu ya bir şey olmaz bence''

''Ya duyarsa? Nasıl açıklayacağız çocuğa Ateş?''

Boynumu öpmeye başladığında sessizce inleyerek başımı arkaya doğru attım ve ona daha çok alan tanıttım.

''Çok sevgili oğlum, annesinin kopyası olan oğlum, annesi gibi kokan oğlum, sadece gözleri bana benzeyen merhametli oğlum... Annenin ezbere bildiğim anatomisini tekrar çıkartıyorum, diyeceğim karıcığım.''

Dudaklarını öptüğümde açılan kapıyla Ateş kendini hızlıca yanıma attı ve nefesimi düzene sokmaya çalıştım.

''Anne?''

''Efendim oğluşum?''

''Yanınızda uyuyabilir miyim?''

Ateş'e döndüğümde gülümsedi ve aramızda ki boşluğa elini vurdu.

''Gel bakalım anasının oğluşu.''

Poyraz gülümseyerek aramıza girdiğinde yavaşça ona doğru döndüm. Ateş'te bana doğru dönerek bir elini belirginleşmiş karnıma, diğer elini de Poyraz'ın elinin üzerine koydu.

''Ailemiz tamamlandı ha?''

Poyraz kafasını salladığında Ateş eğilerek ilk önce oğlunun sonra da benim saçımı öptü. Sonra da karnımda ki kızımızı öptü.

Ateş'in gözleri gözlerimdeyken gülümsedi. ''Teşekkür ederim.''

Gülümsedim.

''Neden sürekli teşekkür ediyorsun?''

''Çünkü sürekli teşekkür edeceğim şeyler yapıyorsun...''

En son ben ona teşekkür ediyordum, şimdi ise o sürekli bana ediyordu.

Poyraz elini karnıma koydu ve küçük dudaklarını bastırdı. ''İyi geceler Rüzgar, doğ artık. Daha futbol oynayacağız.''

Kaşlarım çatıldığında Ateş kahkaha attı. ''Hayır ben kızımla evcilik oynayacağım. Siz baba oğul futbol oynayın. Kızımı da futboldan lütfen uzak tutun.''

''Yoo anne, babam bize forma bile aldı! En büyük Fener!''

Elimi alnıma vurdum ve Ateş'e sahte bir kızgınlıkla baktım. Sanki hiç bir şey yapmamış gibi omuz silkti ve sırıttı.

''Hadi oğlum uyu da daha fazla ötme yoksa anan beni boğacak.''

Poyraz kıkırdayarak uyuyakaldığında Ateş elini saçlarımda gezdirdi. ''Hamile kaldıktan sonra daha da bir güzelleştin be kızım. En sonunda kalpten götüreceksin beni.''

Sessizce güldüğümde hissetmediğim o duyguları hissetmiş oldum ve bu çok güzel bir şeydi.

İyi ki gitmiştim kapısına ve vurulmuştum gözlerine...

...

Bu hikayenin de sonuna gelmiş bulunmaktayızzz

Diğer kitaplarımda görüşmek üzeree

Fikirlerinizi belirtmeyi ve son kez oylamayı unutmayınnn