4- Lütuf

2.1K 85 59
                                    

Oylamayı ve yorumlarınızı belirtmeyi lütfen unutmayınnnn

Keyifli okumalar!

________________________________________


Eve girdiğimde annemin bana sırıtışına anlam veremedim. 

''Bu mutluluğunun formülünü bende öğrenebilir miyim?'' Deyip gülümsedim. 

''Bence sen bulmuş gibisin ama sen bilirsin(!)''

Kaşlarım çatılırken şaşkınlıkla yüzüne baktım. ''Sen beni mi izliyorsun anne?''

Yanağımdan makas aldı ve öpücük attı. ''Evet. Güzeli seyretmek sevap değil mi? Sevap işliyorum işte.''

Göz devirdim. ''Birincisi o söz güzeli seyretmek değil güzel bakmak sevaptır, ikincisi de bütün sevaplar bitti bir bu mu kaldı?''

Koluma vurup beni bana şikayet eder gibi baktı yüzüme.

''Bir şeye de cevap verme de tamam anne de.''

''Tamam anne.''

Yüzüme şaşkın şaşkın bakan gözlerine kıyamadım ve yanağını öpüp odama geçtim. 

''Bütün kuşları siktik bir ada leyleği kaldı zaten. Sevapmış hey Allah'ım ya.''  

Üzerimdekileri çıkarttım ve siyah şortumu, düz beyaz tişörtümle kombinledim. Aynaya baktım ve öylesine giyinişim gibi duruyordum. Çünkü öylesine giyindim. 

Kendi kendime gülerken çıkarttıklarımı katladım.

 Kitaplığıma doğru yürüdüm ve en alt, kilitli çekmecesini açıp resim defterimi ve kalemleri çıkarttım. Masama yerleşip yine müzik açtım. 

Uzunlar dinlerken tam defteri açacakken odamın kapısı açılınca elinde kahve bardaklarıyla gelen anneme minnetle gülümsedim. 

''Güzel kızıma güzel bir kahve molası yakışır.''

''Güzel kıza güzeller güzeli annesiyle kahve molası yapmak yakışır.''

Kahveyi önüme bıraktığında annem yatağıma ben ise ona dönük bir şekilde sandalyeme oturmuştum.

''Sanırım artık bir konuşmamız lazım. Hazır siz buluşmuşken. Anlat bakalım neler yaptınız?''

Tam somurtacakken hızlıca konuştu. 

''Ya ben de insanım Alev, anla ben de be kızım. Merak ediyorum. Neyse gideyim ben sen rahat rahat çalış. Kusura bakma rahatsızlı-''

''Öyle kıyafet falan baktık.'' 

Kalktığı yerden ışık hızında geri oturdu ve yüzüme sırıtarak baktı. Kahkaha atınca o da bana katıldı gülerken de sordu. ''Eee sonra?''

''İşte öyle ilk önce ona baktık sonra da bana kına için elbise aldık.''

Hayda.

''Kına mı? İyi de kimsenin kınası yok ki.'' 

''Şimdi şöyle benim her şeyim vardı. O da bana bir şey almak için ısrar edince bende öyle kına var dedim. Ama yani öğrenirse derim iptal olmuş falan diye.''

Kaşları havalandı ve bacağıma vurdu şakasına. ''Sen var ya sen! Neyse elbiseyi göster bakayım.''

Elbiseyi poşetinden çıkartacağım sırada poşetin içinde ki kutuyu gördüm. 

''Ne oldu kız?''

Genzimi temizleyip poşet boşmuş gibi yavaşça çöpe attım. ''Yok bir şey ya yırtıkmış ona baktım. Neyse al annem bak elbiseye.''

Alt KomşumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin