Zehra sabah yoğun baş ağrısı ile uyanmıştı yataktan kalkıp cama doğru yürüdü baran ve Dila aşağıda oturuyorlardı banyoya gidip elini yüzünü yıkadıktan sonra hızlıca üzerini giyinip aşağı indi Dila babası ile oturuyordu Mihra Baran'ın yanına gelip biraz konuşmak istediğini söyledi baran Dila'yı kardeşi Fatih'e verip Mihra ile köşeye geçtiler Mihra utanarak söze girdi
"Baran bey ben bugün biraz dışarı çıkabilir miyim?"
"Tabii ki çıkabilirsin ama kısa bir süreliğine benim bugün biraz işim var Dila yalnız kalmamalı."
"Tamam baran bey zaten hemen gidip gelirim."
"Tamam."
Baran Mihra'nın yanından ayrıldıktan sonra kızının yanına geldi Zehra merdivenlerden inip hemen mutfağa geçti kahvaltı çoktan hazırlanmış artık yavaş yavaş masaya geçiliyordu baran kızını alıp kucağına oturttu fatih abisinin yanına oturdu Dila amcasına dönüp gözlerine baktı boncuk gözleri ile fatih yeğenine bakıyordu baran ikiliye bakıp gülümsedi Bozkır bey masaya oturduğunda herkes kahvaltısını yapmaya başladı Hatice hanım oğlu Ömer'e döndü;
"Bugün şirkete sen git baban gelmeyecek."
"Baba iyi misin bir şey mi oldu?"
"İyiyim oğlum sadece bugün dinlenmem gerek işler sizde güveniyorum size."
"Tamam baba."
Dila konuşmaları dinliyordu babasına dönüp bugün parka gitmeyi söyledi baran kızına bakıp bugün biraz işlerinin olduğunu ama yarın götüreceğini söyledi bugün ki işleri mevlit okutacaktı eşine ama bunu kızına söyleyemezdi kahvaltısını yapıp Dila ile odaya çıktı Dila merak ile babasının gelmesini bekliyordu baran banyoda üzerini giyinip odaya döndü Dila babasına bakıp ne kadar yakışıklı olduğunu söyledi baran kızının bu kelimesine gülümsedi kızını kucağına alıp sıkıca sarıldı kızının kokusu kendisini mest ediyordu Dila biraz daha babasının kucağında kalırsa uyurdu kızını kucağından indirdi eğilip elini tuttu;
"Güzel gözlüm ben şimdi çıkıyorum Fatih amcan, Ömer amcan, Esma halan hep evde Mihra ablan çarşıda işleri var hemen bitirip gelecek eve benim işim 1-2 saat hemen geleceğim tamam mı?"
"Tamam ben zaten bugün Esma halam ile kek yapacağım."
"Hm o zaman şimdiden ellerinize sağlık eve hızlı gelmeye çalışacağım ve o kekin ilk tadım testini ben yapacağım."
"Baba ne olur hemen gel tamam mı?"
"Tamam canım."
Baran kızını alıp aşağı indi Hatice hanım oğlunu bekliyordu Dila halasının yanına gitmişti baran annesine baktı Hatice hanım barana eve hemen gelmesini merakta bırakmamasını söyledi baran kafasını sallayıp Dila 'ya dönüp el salladı Dila babasına öpücük attı ve halası ile odasına gitti...
Zehra Mehmet'in söylediklerini aklından tekrar geçirdi Mihra ile ne yapıp edip dışarı çıkması lazımdı Mihra avluda yoktu mutfağa geçti yemeğe yardım ediyordu Zehra Mihra 'ya dönüp konuşmaya başladı;
"Mihra ya benim biraz işim var dışarıda benim yanımda gelir misin?"
"Sen benden yardım mı istiyorsun?"
"Biraz öyle tanışmamız kötü oldu biliyorum ama işim düştü yardım eder misin bana?"
"Benim de işlerim var dışarıda gidelim olur."
"Tamam o zaman işleri bitirelim çıkalım."
Zehra işini garantiye almıştı bugün Mehmet ile Mihra bir araya gelmeliydi bu iş bugün bitecekti Mihra Zehra'nın odasına girip hazır olduğunu onu aşağıda beklediğini söyledi Zehra da tamam deyip hızlıca hazırlanmaya başladı hazırlanması bitince hızlı adımlar ile aşağı indi ikili kapıya doğru yürüdüler korumalar ile çarşıya gelmişlerdi Zehra bir mağazaya girip alışverişini yapıyordu bir yandan da Mehmet'e haber vermişti Mehmet 10 dakika sonra dükkana gelmişti yanında iki kişi daha vardı Mehmet Zehra'nın tam karşısında durup konuşmaya başladı diğer kişiler sanki Mehmet'ten bir atak bekliyor gibilerdi;
"Evet Mihra nerde ?"
"Aşağıda ki mağazada sakın başıma bir pislik bulaştırma kendi meseleni kendin hallet benden bu kadar."
"Hop dur bakalım orada hemen caymak olur mu böyle ya sen de benimle geliyorsun o kadar hadi!"
"Ya sen benim başıma bela mı olacaksın git kendin hallet işte Mihra orada ne yapmak istiyorsan yap beni bulaştırma."
"Benimle geliyorsun dedim o kadar kes sesini yürü."
Zehra ne yapacağını bilmiyordu Mehmet Zehra'yı kolundan tutup Mihra'nın olduğu mağazaya geldiler Mihra arkası dönük alışveriş yapıyordu Mehmet Zehra'nın kolunu bırakıp Mihra'nın yanına gitti omzuna dokunması ile Mihra irkildi arkasını dönmesi ile hayatının şokunu yaşamıştı Mehmet Mihra'nın şaşırtmasını umursamayarak konuşmaya başladı.
"Sevgilim nerelerdesin sen ya hiç göremiyorum seni buralarda ne işin var?"
"M-Mehmet senin ne işin var burada?"
"Ne o güzelim beni gördüğüne yoksa sevinmedin mi?"
"Nerden buldun beni?"
"Bir arkadaşın yardım etti bulmam kolay oldu."
"Bir arkadaşım mı benim arkadaşım yok ki burada."
"İsmi Zehra yoksa tanımıyor musun?"
Mihra biraz kenara çekilip önüne bakması ile Zehra'yı görmüştü bir şok daha yaşamıştı Zehra ile sadece alışveriş yapacaktı ama Zehra Mehmet'i getirmişti oysa ki bu şehre sadece bakıcı işi için gelmişti Zehra'ya sadece kırgın gözler ile bakıyordu Mehmet bir anda Mihra'nın kolunu tutmuştu Mihra ne olduğuna bakmak için Mehmet'e dönmüştü kolundaki parmaklar Mehmet'e aitti Mehmet Mihra'nın kolunu daha sıkı kavrayıp onu mağazadan çıkartmıştı Yanındaki iki kişiye göz işareti ile Mihra'yı almalarını söyledi Mihra yanına yaklaşan iki adam ile çığlık atmıştı ama bir fayda etmemişti ağzına tutulan bez ile gözleri kapanmıştı Zehra Mehmet'e bakıyordu bir anda bağırmaya başladı;
"Sen ne kadar kötü birisin sadece konuşacaktın kız ile bildiğin kaçırıyorsun."
"Ben istediğimi aldım iş sana düştü artık sende istediğini al benim işim bitti sevdiğim kadını aldım ve gidiyorum."
"Defol git ve bir daha bana yaklaştığını benimle iletişim kurduğunu görmeyeyim sen yoluna ben yoluma."
"Hadi eyvallah Zehra."
Mehmet Zehra'nın yanından ayrılıp arabaya geçti öndeki kişiye dönüp gidebiliriz dedi Mihra baygın bir şekilde yatıyordu Mehmet'in dizinde Mehmet elini Mihra'nın saçlarına dokundurdu sarı saçları daha da gürleşmiş yüzüne daha çok yakışmıştı Mehmet Mihra'yı ormanın içinde bir eve getirmişti Mihra'yı kucağına alıp eve girdi yatak odasına götürdü üzerini örtüp odadan çıkmadan önce başına minik bir öpücük ve sözler fısıldadı;
"Seninle tanıştıktan sonra anladım ki benim gerçek evim senmişsin"
kapıyı kilitlemeyi unutmamıştı...
