8.Bölüm

374 278 7
                                        

Baran uyanmıştı hızlıca bir duş alıp avluya çıkmıştı bugün annesi ile bakıcı işini konuşacaktı avluda otururken babası geldi babasının uyanmasına şaşırmıştı babası gelince ayağa kalktı babası otur der gibi bakış attı babası söze girip;
-Hayırlı sabahlar.
-Hayırlı sabahlar baba.
-Betül nasıl?
-Aynı baba değişen birşey yok doktor artık güzel bir haber vermiyor hazırlıklı olun herşeye dedi.
-Allah'tan ümit kesilmez sen kalbini ferah tut doktor durumu kötü der bir bakarsın iyileşir.
-İnşallah baba,bugün annem ile konuşacağım.
-Ne hakkında?!
-Dila için bakıcı konusunu.
-Anladım,ebru kızım (evin çalışanı)bize iki tane kahve yap getir.
-Tamam ağam hemen.
-Bakıcı tuttun diyelim annenin ayarladığını annen sadece o kızı Dila için mi tutar sanıyorsun?!
-O ne demek baba birşey anlamadım?
-Annen bakıcıyı hem Dila için ayarlar hem de senin için o kızı sana yapar haberin olsun annenden yardım isteme kendin hallet bu konuyu olmadı ben de yardım ederim.
-T-tamam baba.
Yavaş yavaş ev halkı uyanmaya başlamıştı Dila avluya çıkıp babasına doğru koştu babası kızının küçük bedenini kucağına aldı ve kocaman sarıldı kızına Dila babasına;
-Baba bugün parka gidelim mi?
-Olur babacım gidelim.
-Ama hemen eve gelmeyelim annemin yanına da gidelim.
-Babam annenin yanına bugün gidemeyiz.
-Neden!?
-Yarın gidebiliriz babacım.
-Tamam.
Hatice hanım avluya gelip torununu kucağına aldı;
-Kuzum,bugün seninle gezmeye gidelim mi?
-Babamla parka gidicem babaanne.
-Benimle gitsen parka?
-Yok babam ile gitmek istiyorum.
-Tamam kuzum.
Melike koşarak dedesinin yanına geldi;
-Dede?!
-Söyle kızım.
-Sema mı gelicek bugün?
-Evet kuzum.
-Niye geliyorlar?
-Bir kaç gün burda kalacaklar kuzum.
-Of ya gitsinler evlerine evleri mi yok?
-Çok ayıp kuzum burası onların da evi.
-Tamam bişey demedim.
Melike amcası barana dönüp;
-Amca?
-Söyle amcacım.
-Bugün parka gidelim mi hem sema'nın geldiğini görmemiş oluruz.
-Gidelim de amcacım niye sema'yı sevmiyorsun?
-Dila'yı üzdü o ve annesi.
-Anlamadım canım o ne demek?
-Biz geçen gün oyun oynuyoduk sonra eve geldik semanın annesi Zehra yenge Dila'yı yanına çağırdı bende onunla beraber gittim gittiğimizde Dila'ya senin annen seni sevmediği için bıraktı dedi Dila o gün o yüzden yemeğe gelmedi.
Baran yiğenin dedikleri ile sinirlenmişti Dila'yı kucağına alıp evden çıktı Dila babasına bakıp;
-Nereye gidiyoruz baba?
Baran kızını duymuyordu yiğenin dedikleri kafasında tekrarlanıyordu bir anda kızına dönüp;
-B-biraz dolaşalım babacım.
-Noldu baba?
-İ-iyiyim babacığım yok birşeyim
Baran ne yapacağını bilmiyordu artık sıkılıyordu bunalıyordu Dila için parka geldiler arabayı park edip Dila'yı arabadan indirdi kucağına alıp park alanına girdiler Dila babasının kucağından inip parka doğru koştu baranda banka oturup Dila'yı izlemeye başladı Dila babasının yanına gelip gitmek istediğini söyledi baran kızının dediğine şaşırdı;
-Neden gitmek istiyorsun babacım ?
-İşte gitmek istiyorum gidelim nolur.
-Birsey mi oldu babacım noldu?
-Gidelim baba nolur.
-Tamam babam hadi gidelim.
Baran kızının elinden tutup arabaya doğru gittiler baran Dila'yı arabaya bindirdikten sonra kendi tarafına geçecekken hakan geldi hakan baranın çok çocukluk arkadaşıydı baran Urfa'ya evlenip gitti için çok görüşemiyorlardı baran hakanı karşısında görünce bir anda şaşırdı hakan barana bakıp sarıldı baran hakanın gelmesine şaşırmıştı barna hakandan ayrılıp;
-Kardeşim hangi rüzgar attı seni buraya?
-Şirket ile bir sorun oldu onun için geldim yiğenimi oyun parkına getirdim buraya ya yengeyi duydum nasıl iyi olur diyor mu doktor?
Baran arabadan dila'nı indirip hakanın yanına getirdi;
-Babacım bu hakan abinin hakan buda Dila kızım.
-Prenses ne kadar büyümüşsün sen nasılsın?
Dila utanarak babasının arkasına saklandı hakan Dila'ya gülümseyerek baran ile konuşmaya devam etti,baran ve hakan konuştuktan sonra ayrıldılar baran ve Dila arabaya bindikten sonra baran arabayı eve doğru sürdü Dila yolda uyuya kalmıştı eve geldiklerinde baran Dila'yı kucağına alıp eve girdi ev halkı avluda oturuyordu Yusuf ve Zehra gelmişti sema melike ile kavga ediyordu baran herkese selam verdikten sonra Dila'yı odaya götürüp yatağa bıraktı üzerini örtüp başına minik bir öpücük bıraktı ve sessizce odadan çıktı avluya geçtiğinde Yusuf ile tokalaştılar zehraya baş selamı verdikten sonra yiğeni Melike'nin yanına oturdu melike'yi kucağına aldı melike amcasına dönüp;
-Bunlar ne zaman gidicekler amca keşke hiç gelmeseydiler!?
-Şşş çok ayıp birtanem deme öyle duyarlar ise canları sıkılır.
-Duysunlar onları sevmiyorum gitsinler sema sürekli benimle kavga ediyor çok gıcık birisi.
Baran yiğenin söylediklerine gülerken bir anda bugün dedikleri aklına gelmişti zehra'ya dönüp;
-Zehra?
-Efendim baran abi?
-Sen Dila'ya geçen günlerde ne söyledin?
-Ne söylemişim abi?
-Benden iyi bilmen gerekiyordur çünkü sözü söyleyen sensin!
-Hatırlamıyorum abi ne demişim söyler misin?
-Benim çocuğuma annen seni sevmediği için bıraktı sözünü nasıl söylersin sen kimsin benim eşim hakkında nasıl öyle konuşursun benim eşim keyfinden mi yatıyor o hastanede!?
Baranın söyledikleri ile Yusuf zehra'ya dönüp ne dedin sen gibi bir baktı Zehra'nın gözlerinde korku vardı Yusuf baran'dan Zehra'nın adına özür dilemişti baran Yusuf'a özür dileme benden benim çocuğuma öyle birşey söylemesin eşin diye uyardı Yusuf'u sonrada odaya Dila'nın yanına geçti yanına yatıp gözlerini kapattı Dila uykulu haliyle babasına sarıldı baran kızının minik vücudunu kolları arasına aldı kızının ve kendisinin bu yaşadıkları onlar için çok ağırdı ama onlardan daha kötü olanlar vardı yarın eşinin yanına gidecekti artık yavaş yavaş tükeniyordu baran ve bu durumunu kızına yansıtmamak için ne kadar çaba gösterse de Dila farkındaydı çünkü annesi yanında yoktu neredeyse 1 ay olacaktı annesinden ayrıydı annesine olan özlemi her gün daha fazla artıyordu artık annesinin yanına girmek istiyordu ama yaşı küçük olduğu için almıyorlardı baran bir anda irkilerek uyandı kan ter içinde kalmıştı resmen ne rüya gördüğünü hatırlamıyordu ama iyi bir rüya görmediği belliydi yanında uyuyan kızına baktığında gözleri dolmuştu o bunların hiç birini hak etmiyordu biraz temiz hava almak için terasa çıktı terastan mardin ayaklarının altındaydı aklında sürekli düşünceler vardı Baranı düşüncesinden ayıran dila'nın babasına sarılmasıydı baran dila'nı kucağına alıp salıncağa oturdular baran kızına sıkıca sarıldı üzerlerine battaniye örttü. Dila babasının kalp atışlarını dinleyerek uykuya daldı baran tam odaya gidecekken bozkır bey terasa geldi baran ayağa kalkıp babasına Dila'yı odaya bırakıp geleceğini söyledi Dila'yı odaya bıraktıktan sonra babasının yanına çıktı Bozkır bey söze girip;
-Zehra ne demişte sen bu kadar sinirlendin!?
-Salak saçma şeyler söylemiş canını sıkmış dila'nın,yok işte annnen seni sevmediği için yanında yok gibisinden küçücük çocuğa söylenecek söz mü bunlar baba!
-Patavatsız işte nerde ne konuşulacak bilmiyor duracağı yeri zamanı bilmiyor,annene söyledim uyarır onu.
-Ben onun uyarılmasını istemiyorum baba benim çocuğuma yaklaşmasın diyaloğa girmesin o bana yeter.
-Sakin kal oğlum keskin sirke küpüne zarar derler senin bir anlık sinirin herşeyi bitirir.
-Neyse baba sonra uzun uzun konuşuruz bu arada bakıcı işi ile sen ilgilenebilir misin bildiğin birileri var mı?
-Annenin bir akrabasının kızı var onu onaylayabiliriz haber salarım oraya bir kaç güne gelir cevap, bu arada yarın önemli bir toplantı var seninde katılman lazım.
-Baba yarın betülün yanına gideceğim.
-Kaç gibi gideceksin?
-Kahvaltıyı yaptıktan sonra çıkarım evden Dila Esma ile beraber evde olacak.
-Toplantı öğleden sonra zaten.
-Tamam baba hadi iyi geceler.
-İyi geceler oğlum.
Baran sessiz bir şekilde odaya girdi kızı halen uyuyordu kızın yanına uzanıp kendisini uykuya teslim etti.....

İyi okumalar yıldıza basmayı unutmayınnn ❤️‍🩹🫶🏼⭐

DİLA"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin