Don't fall in love with your boss (ဘာသာပြန်)

27

(မော့ကျစ်ရှင်း ကို မော့ဇီရှင်း လို့ပြင်ထားပါတယ်)

[UNICODE]

"ငါ ရေမကူးတတ်ပေမယ့် အပေါက်ကိုတော့ကောင်းကောင်းပိတ်နိုင်တယ်"

ချန်ဝေက မဆိုင်းမတွပဲ လုရွှင်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး "ငါလုပ်ပါရစေ" လို့ပြောပြီးနောက် လူတိုင်းရဲ့ရှေ့မှာတင် အပေါက်ပေါ်ဖင်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။

"အဲ့တာကို လက်ဖဝါးနဲ့ပိတ်လို့မရဘူးဆိုရင် တင်ပါးနဲ့ပိတ်လိုက်မယ်...အေးအေးဆေးဆေးထိုင်ပြီးတင်ပါးမလှုပ်သရွေ့အဆင်ပြေမှာပါ"

"ချန်ဝေ...နင်ကတကယ်ကိုအရည်အချင်းရှိတာပဲ...ဒီနည်းလမ်းကိုဘယ်လိုလုပ်ပြီးတွေးမိတာလဲ"

လျိုရှီယွင့်၏ သက်ပြင်းကို မျက်နှာမူကာ ချန်ဝေက သူမလက်ကို ဖြန့်ကာ ပခုံးတွန့်၍ : "အရင်က မူလတန်းကျောင်းဖတ်စာအုပ်မှာသင်ခဲ့ရတဲ့စာတိုတစ်ပုဒ်ကိုမဖတ်ဖူးဘူးလား...ချမ်းအေးတဲ့ဆောင်းရာသီတစ်ရက်မှာ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာထိုင်ခုံအလွတ်တွေအများကြီးရှိပေမယ့် စစ်အင်္ကျီဝတ်ထားတဲ့အမျိုးသားတစ်ယောက်က ပြတင်းပေါက်နားမှာပဲ ခေါင်းမာမာနဲ့ရပ်နေခဲ့တယ်...ကားပေါ်မှာရှိနေကြတဲ့လူတိုင်းက ဒီလူကခုံတွေအများကြီးလွတ်နေတာကိုတောင်မထိုင်ပဲ မတ်တပ်ရပ်နေတာရူးများနေသလားဆိုပြီးတွေးနေခဲ့ကြတာလေ...ဒါပေမယ့် သူဆင်းရမယ့်မှတ်တိုင်မှာဆင်းသွားတဲ့အခါကျတော့ ကားပေါ်ကလူတိုင်းသည်းမခံနိုင်လောက်တဲ့လေအေးတွေကိုခံစားလိုက်ရပါလေရော...ကားပေါ်မှာရှိတဲ့ ပြတင်းပေါက်တစ်ခုကပေါက်နေခဲ့တာ အဲဒီအပေါက်ကို သူကသူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ကွယ်ပြီး ဆောင်းရာသီရဲ့လေအေးဒဏ်ကနေလူတိုင်းကိုကာကွယ်ပေးဖို့အတွက် လေကိုပိတ်ဆို့ပေးခဲ့တာ" သူမရင်ဘတ်ကိုပုတ်လိုက်ပြီး "ငါကအဲ့လို မြင့်မြတ်တဲ့လူပဲ"

လူတိုင်းကကျေးဇူးတင်နေကြပါသော်လည်း လုရွှင်ကသဘောမတူ၊ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး "မင်းကလှော်တက်ကိုင်စရာမလိုပဲ အူတူတူထိုင်ပြီးတရေးတမောအိပ်ချင်လို့ အကြောင်းပြချက်တစ်ခုလိုချင်ရုံသက်သက်ပဲ"

ဤစကားကိုပြောပြီးနောက် လူတိုင်းသည် အဆက်မပြတ်သမ်းဝေနေသော ချန်ဝေကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ကြည့်လိုက်ကြပြီး သူတို့၏အမူအရာမှာအနည်းငယ်ရှင်းလင်းသွားသည့်ဟန်။