Yıldız kayması

11. BÖLÜM

 İnsan bazen keşke geçmişe geri dönebilsem de o zaman olan olayları engelleyebilsem diyor.

Benimde keşke taşınmasaydık diye keşkelerim var, o zaman onlarla daha fazla vakit geçirir her an yanlarında olurdum. Keşke annemlerin taşınmalarını o zaman engelleyebilseydim diyorum. Ama şimdi onlar yanımda, evet hala keşkelerim var ama yine de onlar şuanda yanımda oldukları için mutluyum.

Hep beraber Muratların evine doğru gidiyorduk herkesin gözü Murat'la benim üstümdeydi, biliyorum hepsi ne konuştuğumuzu merak ediyordu ama şimdi anlatamazdım. Ben eve gitmek istemiştim ama kızlar buna itiraz etmişlerdi, Murat'a baktığımda hiçbir şey dememişti. İtiraz edeceğim hiçbir şey kalmayınca kabul etmiştim.

Kızların neden onlarla kalmamı istediklerini biliyordum, Murat ile ne konuştuklarımızı soracaklardı. Ben başıma gelecekleri biliyordum.

Yol boyu kimseden ses çıkmadı herkes sesiz sessiz bize bakıyordu. Onlar bize baktıkça yanaklarım ısınıyordu, Murat bu halimi gördüğünde gülmeye başladı. Onun güldüğünü gördüğümde yanaklarımın daha fazla yandığını hissediyordum sanki.

"Yeter ya gülüp durmasana, siz de bakıp durmayın lütfen."

Ben bunu dediğimde hepsi gülmeye başladı. Anlamaz bir şekilde onlara bakıyordum ben Murat'a gülmeyin derken hepsi gülmeye başlamıştı.

"Daha fazla gülmeyelim Rüya domatese dönecek yoksa kızarmaktan." Buse'ye ters bir bakış attım. Sadece Murat'la bir şey konuşmuştuk ne kadar abartmışlardı. Benim de yanaklarım neden bu kadar yanıyordu ya.

Gülmeleri kesildiğinde eve gelmiştik bile.

Herkes elini yüzünü yıkayıp, üstünü değiştirdikten sonra salona geçmişti. Ben yine İnci'den giysi almıştım. Siyah bir tayt ve üstüme bol bir pembe sweatshirt giymiştim. Ben ve Buse salonda otururken Eda ve İnci ellerinde tabak ve içeceklerle salona gelmişlerdi. "Bunlar sizin biz odaya geçiyoruz, tekrardan koymak isterseniz mutfakta masanın üstünde duruyorlar." Eda ve İnci elindekileri sehpanın üstüne koyup Buse ve bana baktı. "EE hadi kızlar gelsenize odaya geçelim bizde." Buse'yle birbirimize baktık ve İnci'nin dediği gibi ayağa kalktık. Bizimkilere "İyi geceler." dedikten sonra kızlarla odaya geçtik. 

Kızlarla odaya geçtiğimizde hepimiz yuvarlak şeklinde yere oturduk. Hiç kimse konuşmadan birbirinin yüzüne bakarken "Hadi anlatsana Rüya, tepede ne konuştunuz." Eda'nın dediği üzerine gülümseyerek kızlara baktım. "Bak hala gülümsüyor, anlatsana kızım insanı meraktan çatlatacak mısın?" Derin bir nefes alıp Buse'ye baktım "Tamam anlatacağım." dediğimde hepsi beni dikkatlice dinlemeye başladı.

"Murat bu tepeye benim arkamdan geldiği gün bana 'Biz nasıl unutmadıysak benim sevdiğim kızı, senin arkadaşların da seni unutmamıştır.' demişti."

Kızların hepsi şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. "Sonra bu gün tepedeyken, sizinle her zaman orada olmayı hayal etmiştim onu düşünürken Murat'ın dediği geldi aklıma." Derin bir nefes alıp anlatmaya devam ettim.

"Onu düşünürken dalmışım, siz aşağı inelim deyince arkanızdan gelirim demiştim İnci'ye . İnci'de o zaman abimle inersin deyince bir şey demedim. Siz inerken Murat yanıma oturduğunda 'Bir şey mi oldu?' diye sorunca ben de o kız ben miyim diye sordum."

Susup kızlara baktığımda "Abim ne dedi?" "Murat ne dedi?" hepsi ayrı ayrı soruyordu. "Konuşsana Rüya, Murat ne dedi?" Eda'ya tam cevap verecekken kapı açıldı. "Sevgilimi sorguya çekmeseniz mi kızlar?"