BİR TUTAM YALNIZLIK

İpucu

Bölüm çok gecikti üzgünüm ama telafi etmeyi deneyeceğim :) Oy ve yorum bırakmayı unutmayın iyi okumalar.

Sude ve çetin ile oturup saatlerce konuştuk. Ne zaman birbirlerine karşı bir şeyler hissettiklerini fark ettikleri ne zaman itiraf ettiklerini ve bana neden söylemediklerini uzun uzun konuştuk. Onları dinleyince bana neden söylemediklerini çok iyi anlamıştım ve mutluluklar beraber hissettiğim kırgınlık geçmişti.

Kardeşim için endişelenirken , onu bulmak İliç'in Poyrazla yakınlaşırken birde onların birlikteliklerini duyarsam kendimi daha yalnız hissedeceğimi , kardeşimi bulmaya önem vermediklerini düşüneceğimi sanmışlar .

Tabi ki bunların hiçbiri aklımdan geçmedi ama onlarıda anlıyorum şuan o kadar hassas bir durumdayım ki en düşüneceğimi , ne yapacağımı kestirememeleri çok doğal. Sude ve Çetine'e kısaca Poyraz'ı onunla olan anlaşmamızı (ayrıntı vermeden ) ve Poyraz'ın adresini söyledikten sonra hızlıca birkaç parça eşyamı , kitabımı bir valize koyup Poyaz'ı hazır bir şekilde beklemeye başladım.

Bana söz verdiği saatte apartmanın kapısındaydı . Çetin ben eşyalarımı toplarken gitmişti onun gidişinin ardından yaklaşık yarım saat sonra Pınar Teyze gelmişti . Sude'ye anlattığım gibi herşeyinde kısaca ona da anlattıktan sonra birlikte sarılarak oturmuştuk saatlerce. Şimdide apartmanın kapısında benim arabaya binmemi bekliyorlardı.

Poyraz minik valizimi arkaya yerleştirirsen Sude ve Pınar Teyzeyle vedalaşıp arabaya binmiştim. Poyraz arka kapıyı kapatıp yerine yerleşince arabayı çalıştırmıştı . Sokağın köşesini döndükten sonra Pınar Teyze ve Sude görüş alanımdan çıkmıştı böylece bende Poyaz'a bakma fırsatı bulmuştum.

Yüz hatları her zamankinin aksine bu sefer daha da sertte. Evet Poyraz normalde de sürekli gülen bir insan değil ama bugün üzerinde farklı bir gerginlik vardı . Sakin tavrı ona bakışımı fark ettiğinde derin bir nefes almasıyla son buldu ve bakışlarını bana çevirdi.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan sinyal verip arabayı sağa çekmesinde bakışlarımı Poyraz'ım ülzerinden çekmeden ona bakmaya devam ettim .

"Afra şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama sakin kalmanı ve beni sonuna kadar dinlemeni istiyorum."

Cebinden çıkarttığı ufak bir tüpü bana uzatmasıyla tüm şaşkınlığımın yerle yeksan olup ağzımdan çıkan acı dolu çığlığa engel olamamıştım. Tüpün içindeki saç aman Allahım kardeşimin saçıydı.

Arabada ne kadar durduk ya da kendime ne zaman geldim bilmiyorum ama sabah Gözlerimi açtığımda kendimi Poyraz'ın evindeki yatağımda bulmuştum . Ağrıyan Başıma elimi bastırarak yatakta doğruldum ve biraz öyle kalıp daha sonra lavaboya geçtim .

Lavaboda günlük işlerimi hallettikten sonra üzerimdeki pijamalara aldırmadan aşağı indim . Poyraz'ı salonda bulamayınca mutfağa ve Bahçeye bakmıştım evde olmadığına kanaat getirdiğim Sırada aşağıdan gelen sesleri duymamla merdivenlerden aşağı inmiştim .

Aşağı katta üç oda bulunuyordu sadece birinin kapısının açık OLDUĞUNU düşünürsek Poyraz'ın nerede OLDUĞUNU tahmin etmek zor olmamıştı .

Yavaş adımlarla kapısı Aralık olan Kapıya yöneldim ve Aralık'tan başımı uzatarak içeriye baktım . 5 , 10 ne kadar süredir kapıda kalıp Poyraz' ın vücudunu dikizlediğimi bilmiyordum ama Boğaz'ını temizleyerek dikkatimi çeken Poyraz'la toparlanarak içeri adımımı atmıştım .

Onu izlerken yakalanmış olmamın verdiği utançtan dolayı Yüzüm kızarmıştı ama şuan bunu umursayacak durumda değildim. Tüm gece kabuslar görmüştüm . Meleğimin işkence gördüğü , dayak Yediği , saçlarının kazındığı ve düşüncesinin bile beni dehşete sürükleyeceği bir çok şey daha .

Boğazımı temizledim ve Poyraz'ın alayla parlayan Gözlerini gördüğümde onun benden önce davranıp dalga geçmesine izin vermeden Söze başlamıştım .

-Ne gerekiyorsa yap Poyraz lütfen yap Kardeşimi bul bana .

Cümlem bittiğinde alnını sildiği havluyu çıplak omuzuna koydu ve bana yaklaşarak Yüzümü ellerinin arasına Aldı .

-Merak etme Afra onu buldum ve en kısa zamanda sana getireceğim .