ÖNCELİKLE BİR ÖNCEKİ BÖLÜME GELEN OY VE YORUMLAR İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM HEPİNİZİN ELLERİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK . BANA FACEBOOK ÜZERİNDEN DESTEK VEREN , AFİŞ HAZIRLAYAN GEREK BURADAN GEREK ORADAN MESAJ ATAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM O KADAR MUTLU ETTİNİZ Kİ BENİ 😊 ARKADAŞLAR TANITIM VİDEOSU HAZIRLAMAYI DÜŞÜNÜYORUM AMA BU KONUDA HİÇBİR BİLGİM YOK FACEBOOKTA BİR OKUYUCUM YARDIM EDECEĞİNİ SÖYLEDİ ONU BEKLİYORUM EĞER YAPABİLEN YARDIM ETMEK İSTEYEN VARSA MİNNETTAR OLURUM 😊 . GRİBİM VE YGS YAKLAŞIYOR BÖLÜMLERİN AKSAMASINI İSTEMEM AMA SİZE BAĞLA YENİ SINIR 30 VOTE 😊 BU ARADA MULTİMEDİA İÇİN Nehir O'brien 'A TEŞEKKÜRLER :) VE AYRICA POYRAZ VE AFRA'NIN KIYAFETLERİDE MULTİ MEDİA DA BULUNMAKTADIR. LAFI ÇOK UZATMADAN BÖLÜME GEÇİYORUM
Tamı tamına iki saat geçmişti. O saçma sapan teklifi duyup kabullenmek sadece iki saatimi almıştı. Babamın efsunu annemin minik ecrini benim meleğimi kurtarmak için her şeyi göze almam sadece iki saatte verilmiş bir karardı. Ne olursa olsun meleğimi kurtarmak için elimden ne gelirse yapmaya , her şeyi feda etmeye hazırım. Tek istediğim onu sapa sağlam yanımda görmek. Tekrar baba sarılışını , dudağımın kenarına koyduğu minik buseyi hissetmek tek dileğim.
Sırf o kırılmasın diye istediği her çizgi filmi onunla izlemeyi özledim. Bazen geçiyorum koltuğun karşısına alıyorum elime kumandayı boş boş geziniyorum kanallarda. Ta ki miniğimin en sevdiği kanala rastlayana kadar. Bazen oturup yanımda miniğim varmışçasına saatlerce o kanalı izliyorum. Minik parmaklarıyla bana gösterdiği abur cuburlar geliyor aklıma. Yemeyeceğimi bilsem de dolduruyorum alışveriş arabasını onun en sevdikleriyle . San ki o gelipte yiyecekmişçesine dokunmuyorum hiç birine .
Bazen markete gittiğimde alışveriş yaparken geliyor aklıma miniğim. Onu alışveriş arabasına oturtup rafların arasında saatlerce gezdiğimi hatırlıyorum. Beğendiği her abur cuburu yumuk yumuk parmaklarıyla işaret edip almamı istediğini hatırlıyorum. İstediği alınmayınca o minik dudaklarını büzmesi geliyor aklıma , buruk bir tebessüm oluşuyor dudaklarımda.
Önümdeki kahvemden son yudumunu da alıp çantamı masadan aldım ve Kafe'den çıktım . Kafe ve evimin arasındaki mesafe çok fazla olmadığından yavaş adımlarla eve doğru ilerlemeye başladım.
Evimizin olduğu sokağa giriş yaptığım da dikkatimi çeken ilk şey sokakta oynayan çocuklar oldu. Bir gurup 4-5 yaşlarında ki erkek çocukları futbol oynuyorlardı. Biraz daha ileride de yakar top oynayan kızlar vardı. Burukça gülümsedim. Şimdi bebeğim burda olsa oda belki bu çocukların arasında olacaktı. Belki oda oynayacaktı onlarla. Telefonuma mesaj geldiğini belli eden bildirim sesini duyduğumda çocukları izlemeye bir son verdim ve mesajı açtım.
Gönderen ismi gördüğümde huzursuzlukla dolsam da kardeşim için her şeye razı olduğumdan mesajı açtım .
Gönderen: Poyraz hoca
Bu akşam saat 20.00'da kapının önünde ol Afra.
Hızla saatime baktım. Hazırlanmak için iki saatim vardı. Aceleci adımlarla eve ilerledim . Girer girmez soğuk bir duş aldım , duştan çıkınca çikolata kokulu vücut bakım kremimi sürdüm ve üzerime siyah yarım kollu bluzumu ve altına da geçen sene Sude ile birlikte çok beğenerek aldığımız eteğimi geçirdim. Kombinimi pudra rengi ayakkabılarımla tamamladıktan sonra hafif bir makyaj yaptım ve zaten düze olan saçlarımı tarayarak hazırlığımı tamamladım.
Hazırlanmam bittiğinde saat 19.00 ıolmuştu . Derin bir nefes aldım neyse ki hazırlığımı tamamyabilmiştim. Karşımda ki kim olursa olsun eğer biriyle buluşacaksam dakik olmayı severdim. Sude ve Pınar teyze bu akşam bir aile dostlarına yemeğe gitmişlerdi. Tabi ki bveni de çağırmışlardı ama ben Poyaz bey yüzünden reddetmek zorunda kalmıştım. Hızla Sude'ye bu akşam dışarıda olacağımı ve beni merak etmemesini söylediğim bir mesaj attıktan sonra stresle Poyraz beyi beklemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR TUTAM YALNIZLIK
Short StorySiyahlar içindeki dünya'da yaşadığı zorluklara rağmen hayatına devam edip kardeşini bulmayan çalışan çaresiz bir kız Afra ZERENOĞLU... Tek düşüncesi üniversitesini bitirip diplomasını eline almakken her şeyin değiştiği o karanlık gece Afra'nın düşü...