BİR TUTAM YALNIZLIK

AFRA

MERABA ARKADAŞLAR :) İlk bölümümüzle karşınızdayım . Bu bölüm için bana fikir veren güzel ablam , kimliksizin biricik yazarı Selvi ATICI ' ya çok teşekkür ediyorum ve lafı uzatmadan sizi yeni bölümle baş başa bırakıyorum . Bölüm bitince oy ve yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim.

25 Mayıs 2014

Karanlık ve bomboş koridorda hiç durmadan koşuyordum ne kadar zamandır koştuğumu ya da nerede olduğumu bilmeden ilerliyordum koridorlar arasında . Yorgunluktan alnımdan düşen terler ve kesikleşen nefesim yüzünden koşmaya ara verdim ve soluklanmaya bşlamıştım ellerimi diz kapaklarıma dayayıp nefesimi düzene sokmak için başımı eğdiğimde özlediğim o sesi duydu "AFRA !!" ANNEMİN SESİ KULAKLARIMDA YANKILANIRKEN hızla kafamı kaldırdım ve etrafıma bakındım heryer hala kapkaranlık korkuyla anneme seslendim :

"anne ! neredesin seni göremiyorum" annemi görmek için hızla ilerlerken kulağıma başka bir ses çalındı ve yerimde kalakaldım 1"afya" diyordu minik kardeşimin o doyamadığım sesi durdum ve daha net görebilmek için etrafıma tekrar bakındım ama ne annemi ne de kardeşimi göremiyordum . Biraz daha etrafta göz gezdirirken ileride yükselen alevleri gördüm ve hılz o yöne koşmaya bşladım işte oradaydı arabamız yorgunluktan derman kalmayan bacaklarıma son bir kez komut verdim ve kalan son gücümle arabaya koştum. Arabaya yaklaştıkça görüntü daha da netleşiyordu işte oradaydılar ama hepsi ölmüşlerdi arabanın camlarından kafası gözüken anne ve babama yaklaştım dolan gözlerimle ikisininde gözleri kapalıydı ve annemin başından kan akarken babamın görünüründe bir şey yoktu sonra aklıma gelen minik kardeşimle hızla arabaya bakındım ama içi boştu arabanın her santimini didik didik aramama rağmen efsunumdan iz yoktu. Biraz ilerde ağacın kenarına konan notu gördüğümde hızla oraya yaklaştım ve notu aldım . "Kardeşin güvende" bu iki kelime beynimde yankılandı çıkmıştı işte miniğim değildi o arabada kurtulmuştu ailemin kalan tek yadigarı , gözümden firar eden bir damla yaşla notun devamını okudum "şuan benm yanımda ama en kısa zamanda getireceğim onu sana ." okuduğum kelimeler beynimde yankılanırken çığlık çığlığa uyandım en başta nerede olduğumu kavrayamasamda birkaç saniye sonra başımda duran sudeyi ve pınar teyzeyi farketmiştim derin derin nefesler alarak toparlanmaya çalıştım.

"Şey.....Ben yine o rüyayı gördüm" hıçkırarak ağlamaya başlamıştım odamın lambasını açan pınar teyze hızla yanıma geldi ve bana sarıldı. "Bu seferde aynı rüyamıydı?" sudenin sesini duyunca başımı pınar teyzenin ne zaman yaslamış olduğumu farketmediğim omzundan kaldırdım ve sudeye baktım ve kafamı olmsuz anlamda salladım "bu sefer geçen ay elime geçen notuda buldum arabanın ilerisinde bir ağacın üzerine tutturulmuştu sude üzerinde aynı kelimeler yazıyordu" ağlayarak gördüklerimi tekrar anlattım ve pınar teyzenin ne ara getirdiğini anlamadığım suyu yavaşça yudumladım.

"Ekiplerin hepsi aramadalar afra emin ol her köşeyi didik didik arattırıyorum ama hala bir iz bulamadık bitanem" anemle babamı o kazadan kaybettiğim gün kardeşimin yandığını cesedini bulamadığımızı sanırken geçen ay elime geçen bir notta Efsunumun ölmediğini öğrenmiştik. Emniyet müdiresi olan Sude elime geçen notu okuduktan sonra geniş bir arama başlatmıştı ama tek bir ize bile ulaşamamıştık bir aydır. Ne yapacağımı nasıl başaracağımı bilmiyordum ama içimde hala miniğimi bulmaya dair bir umut vardı tek dua'm her kimin yanındaysa umarım canının yanmadığıdır . Benim kıyamadığım miniğime zarar vermemeleri için her gece dua ediyordum ama geçen zaman beni tüketiyordu.

"Afra'm hadi bitanem biz buradayız hadi uyu teyzecim olur mu" Pınar teyzenin şefkatli sesini duyunca onu onayladım ve çift kişilik yatağımda ikisinin de sığması için kayarak yer açtım . "Bu gece ..." daha ben cümlemi bitirmeden ne isteyeceğimi anlayan Sude ve Pınar teyze sağ ve sol yanıma kıvrılmışlardı. Şu birkaç aydır tek dayanağım ikisiydi zaten onlarda olmasa ne yapardım hiç bilmiyorum. Kafamdaki düşüncelerden kurtulmak için başımı iki yana salladım ve gözlerimi kapattım.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Alarmın o sinir bozucu sesiyle gözlerimi açtığımda ağrıyan belim ve boynum yüzünden inleyerek gözlerimi açtım Pınar teyze ve Sude'nin hala yanımda uyuduklarını görünce hızla alarmı kapattım ve onları uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalktım. Üniversitemin beşinci yılındaydım hukuk öğrencisi olduğum için Sude'den bir yıl daha fazla öğrencilik hayatıma devam ediyordum zaten bende iki yaş büyük olan arkadaşım şuan mesleğini almış çalışırken bende son sene okul derecemi kaybetmemek adına elimden geleni yapıyordum her ne kadar son birkaç aydır zorlansamda hala birincilik elimdeydi.Dört yıllık emeğimi bir çırpıda asla çöpe atamazdım , babama verdiğim sözü asla unutamazdım . Okulum bu yıl bitiyordu ve ben kendimi tamamen babamdan kalma şirkee ayırarak çalışacaktım .

Daldığım düşüncelerden çıkmak için yüzüme birkaç kez soğu su çarptım ve banyodaki rutin işlemlerimi haledince odama yöneldim.Havanın mayıs ayına rağmen aşırı sıcak olmasından dolayı altıma kot şortumu giymeye karar verdim üzerine de fakir kol beyaz gömleğimi giydim ve beyaz sandaletlerimle kombinimi tamamlayıp krem rengi çatamı aldım . Dün de okula gittiğim ve yine krem çantamı kulandığım için kitaplarım içerisindeydi , telefonumu ve güneş gözlüğümüde alarak evden çıktım ve okula gitmeden önce ayılmaya ihtiyacım olduğu için önce bir starbucks'a gidip filtre kahve aldım.

Kahvemle okula hızlıca giriş yaptığımda aniden tosladığım sert cisimle kafamı kaldırdım ve karşımda iki aydır sürekli gördüğüm o gözleri gördüm ona çarpmıştım gizemli yabancıma.