ඔය දෙන්නා වොශ් එකක් දාගන්න පුතේ..මහන්සිත් ඇතිනේ.."
"තැන්කිව් අම්මා..මට එපා වෙලා හිටියේ..යමු ස්නේහ.."
බ්‍රින්ධා ලගට ඇවිත් කියපු දේ එක්ක යීබෝ සැහැල්ලු පෙනුමකින් කිවුවේ උදේ ඉදන් මහන්සි වෙලා හිටපු හින්දා..තාම පාර්ටි එකේ අවසානයක් නැති වෙද්දි යීබෝ වගේම ස්නේහ එයාලගේ රූම් එකට ගියේ ටිකක් රෙස්ට් කරන්න..
"ඔයාගේ ඇදුම් මේකටම ගෙනත් දාගන්න ස්නේහ..පස්සේ ඇදුම් ටිකක් ගමු..මම එහා රූම් එකේ වොශ් රූම් එකට යනවා..ඔයා මේකෙන් වොශ් එකක් දාගන්න.."
එයාලගේ රූම් එකට ඇවිත් යීබෝ කිවුවේ ටවල් එකයි ඇදුමකුයි අරගෙන දොර පැත්තට ඇවිදගෙන යන ගමන්..
"මහත්තයා.."
"ම්ම්..කියන්න.."
යීබෝ නැවතිලා ඇහුවා..අද ඒ දෙන්නගේ වෙඩින් එක සිද්ද උනා..යීබෝ ස්නේහගේ පස්සෙන් යන දවස්වල මීට වඩා හොදට හිටියා කියලා ස්නේහට තේරුණා..මැරි කරපු හින්දා යීබෝ සතුටු වෙන්න ඕනේ..ඒත්,
"මට සමාවෙන්නකෝ..ඉස්සරවෙලා..අනේ..මා එක්ක කතා නොකර ඔහොම ඉන්න එපා..මේ බංගලාවේ මම දන්නේ ඔයාවයි යුගාන් මහත්තයවයි විතරනේ.."
ස්නේහ ඇත්තටම කිවුවේ පසුතැවිල්ලකින්..
"මොකද මේ ම්ම්..මම කතා නොකර හිටියේ නෑනෙ..ඔයා ඉල්ලපු කාලය දෙන ගමන් මම මේ ඉන්නේ..හොද ලමයා වගේ වොශ් එකක් දාගන්න.."
"මහත්තයා මේකට එනවද..මට තනියම ඉන්න බෑනේ.."
"හරි..වොශ් එකක් දාගෙන එන්නම්..දැං යන්න.."
ස්නේහගේ කොණ්ඩේ අවුල් කරපු යීබෝ යන්න යද්දි ස්නේහ ඇදෙන් වාඩි උනා..එයාට ඇත්තටම අද උන දේවල් හිතාගන්න අමාරුයි..හැමදේම හීනයක් වගේ..ඉස්සරහට එයාගේ ජීවිතේ කොහොම වෙයිද කියලා එයා දන්නෑ..ඒ කොහොම උනත් අද ඉදන් එයා යීබෝගේ වයිෆ්..හස්බන්ඩ් උනත් ස්නේහට සිද්ද වෙනවා බංගලාවට හොද ලේලියෙක් වෙන්න..
"මහන්සියිහ්.."
ලාවට මුමුණපු ස්නේහ දොරත් ඇරගෙන එලියට ආවේ එයාගේ ඇදුම් ගන්න රූම් එකට යන්න උනත් නිකමට පලහ තට්ටුව බලපු එයා දැක්ක දෙයක් හින්දා එතනම නැවතුනා..
