Sevgi, mutluluk ve bana yeni dünyaların mümkün olduğunu düşündüren herkese minnet doluyum.
Sevgiyle, aşkla, huzurla kalın...
****8 Aralık 2042, Cumartesi / Kastamonu***
Hırçın dalgalar sahile boylu boyunca vurur. Gri gökyüzü yağmurun habercisi gibidir. Yol boyunca Ilgaz'ı takip etmişlerdir. Bir anda durup arabadan inmek ister Ilgaz. Hem çok tanıdık bir yerde hisseder kendini hem de ilk defa görüyordur bu koyu. Nefes almak için iner arabadan. Çantasını alır ve yürümeye başlar. Rüzgardan üşüdüğünü hisseder. Bu koy o koy olmasa da yıllar önce gördüğü rüyasını hatırlar. Ardından çocuklarla gittikleri o tatili. Nereden tanıdık geldiğini o an anlar. İlerde bungalovlar vardır. Sırt çantasının yanında eksik olan şeyleri de alır ve yokuşlu toprak yoldan aşağı doğru yürümeye başlar. İçinde garip bir his vardır. Kararın çıkmasına çok az bir zaman kalmıştır ama İstanbul'da beklemeye cesaret edemeyip yola vurmuştur kendini. Kış olduğu için sakin herhalde der. Sahile indiğinde bastığı kumlardan hafif su çıkar. Yağmur buraya daha önce yağmıştır anlaşılan. Hüzünlü bir bakış atar etrafa. Yokuşu bitirip bungalovların olduğu yere varır. Kimse yok mu acaba diye düşünür. Resepsiyon olduğunu düşündüğü yere doğru ilerler. Kendi yaşlarının yakın olduğunu düşündüğü bir çift ile karşılaşır. İçeride soba yanıyordur. Ilgaz en son ne zaman soba gördüğünü hatırlamaya çalışır. Kadın sobanın başında kitap okuyordur. Adamın ise elinde bir alet vardı onunla ahşabı oyuyordur. Ilgaz'ı fark ettiklerinde gülümserler. Ilgaz ortamdaki huzuru hemen hisseder.
Kadın yerinden kalkıp kayıt tuttukları masaya doğru ilerler.
Kadın: Hoş geldiniz.
Ilgaz: Merhaba, müsait odanız var mı? Ben bir süredir yoldayım. Burayı görünce biraz dinlenmek ve zaman geçirmek için kalmak istedim.
Adam: Tabi ki, aklınızda bir süre var mı yoksa toplayana kadar mı ?
Adam ellerindeki talaşı çırpar. Ilgaz histerikli güler.
Adam: (Elini uzatıp) Bir sorun yok inşallah. Yoldaş ben, eşim Sedef Hoş geldiniz.
Ilgaz: Yok yok dejavu oldum sadece. Yıllar önce böyle bir yere gelmiştim. Orada sizin gibi bir çift vardı.
Kalın parmaklı biraz örselenmiş ama güçlü eli sıkar Ilgaz. Yoldaş Ilgaz'ın söylediklerine güler.
Yoldaş: Hayat döngülerden ibarettir. Bir şeyler tamamlanmak içindir. Eğer yol sizi buraya attıysa belki de vardır bir bildiği. Bakalım zaman ve burası size neler tamamlatacak.
Ilgaz: Ilgaz ben, aslında aklımda bir süre yok ama (düşünür aklına gelenle devam eder) çocuklarım gelecek bir kaç güne.
İşlemlerden sonra 2. bungalova yerleşir Ilgaz. Küçük sade ahşap kulübede yatağa oturur. Beklediğinden rahattır. Ne yapıyorum, neredeyim diye düşünür? On gün sonra hayatının en önemli günlerinden biridir o ise buradır. Yürüyüş yapmaya karar verir...Odadan çıkar akşam üstü. Kulaklığını takar, telefonu çıkarır müzik açmak için. Ceylin'in ekrandaki siyah beyaz fotoğrafına bakar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
