Alışırım Zannettiğim Yokluğundan Acılanmam

42. Bölüm: Geri Dön

Herkese merhaba 🌱🌱 ne güzel şey yeniden bir arada olmak. Çok şükür iyiyim. 🥹 Yeni bölümle karşınızdayım. Bir iki ufak notum var. 🧡🧡

Öncelikle 20 Ağustos da evlendi Ilcey. Toprak Yağmur'a bölümünde bunu gördük. Birinci sene kutlamasında o sabah uyandıkları gibi uyandılar malum yıllar gekti bakmak isteyebilirsiniz.

İkinci notum ise dizi de benim çok sevdiğim bir sahne vardı ki bence herkes seviyor. O sahne de Çocuklar Gibi şarkısı çalıyordu 8. Bölümde Osman'ın Aylin'i aldattığını kanıtlamak için otele gidiyorlardı Metin'in arabasında. O sahne geçiyor bölümde.💧💧bitti mi o dediğinde bitti demişti Ceylin. O sahne.

Son not: 1 kuruş davasını fikir olarak çok sevdim. 😎 Biraz giriş kısmını uzun aldım. İletişimsizliklerini anlatabilmek için. Tabi o sebeple bir bölüm daha uzadı ama toparlarsam eğer bir sonraki bölüm final. Ama beni bilirsiniz bebelerin doğması bile 1 sene sürdü. 😅

Bu arada hikayenin adının nereden geldiğini öğreniyorsunuz bu bölüm. Ilgaz'ın doğum tarihi itirazını kabul etmiyorum 😂😂

Yorumlarınızı bekliyorum. Okulda bu kadar rahat değiliz bari burada yorum verin bize.⭐️⭐️⭐️🌟💫

Neyse uzatmayım keyifli okumalar.

**** 27 Ağustos 2041, Salı / Ankara ****

İkisi de içeri gülerek girdi.

Ceylin: Koca adamdın hala babanın onayını beklemen. Hala şaşırıyorum.

Ilgaz: Yani ben ömrümün çoğunu onun aferin demesini bekleyerek geçirdim. Ondan öğrendiğim sonra kanunlarla birleştirdiğim değerlerim oluştu. Ömrümün yarısını kesip atamam tabi ki ama seninle (onları ilgiyle dinleyen Toprak ve Vera'ya bakar) onlarla kendimi yeniden harmanladım.

Ceylin: Bak bu doğru. Siz tabi o zamanlarını bilmiyorsunuz babanızın kaya gibi dürüstlüğü vardı, asla eğilip bükülmezdi savcıyken.

Vera: Yani bizi de kuralları ile yetişirdi. Çok bir şey değişmemiş.

Toprak: Hayatı yaşanılır kılıyor onlar bir kere. Yoksa sana kalsa evi pislik götürür.

Ceylin kahkahalarla güldü yine.

Ceylin: Gittikçe sana benziyor.

Ilgaz: (gururla) Kurallar iyidir değil mi oğlum?

Toprak: Gayet tabi.

Vera: Iyy düşünsenize bunun da hukuk okuduğunu.

Toprak: Anneme yardım ederdim ne güzel.

Ilgaz: Savcı ya da hakim olmak istemez miydin?

Toprak: (düşünür) Sanırım hayır, o kadar keskin doğrular olduğuna inanmıyorum maalesef baba. Hele ki insan psikolojisini öğrenmeye başladıktan sonra, insanları anlamayı seçmek de önemli. Kendi davalarımı kendim seçerdim. Yine doğrularım ve hukukun üstünlüğü olurdu ama istemediğim şeyin içinde bulunmak istemezdim. O kadar katı olamam sanırım.

Ilgaz: Şimdi düşününce baktığın yer doğru olsa da güvenli alan gelirdi bana o katılık.

Ceylin: Öyle mi ondan mı nezarete attın beni.

Ilgaz: (güler)  Tabi ...seni güvende tuttum.

Vera: Sahi baba yani ne cesaret annemi atmışsın. Ya evlenmeyi kabul etmeseydi.

Ilgaz: Ederdi.

Ceylin: Etmezdim de işte. Kandırdı beni.

Vera: (dalga geçerek) hem de iki kere...Seni kandırmak öyle kolay mı ya Ceylin Kaya.