LAÇİN;ÇAKIR KUŞU

6.Bölüm;Başa Dönmeli

Keyifli okumalar

Yorum yaparak okursanız çok mutlu olurum.

Bencil ben miydim?Yoksa geçmişte beni tüm insanlardan uzak tutup kendi halinde büyümeye mahkum eden insanlar mı?Saygıyı böyle öğretmişlerdi,aynanın karşısındaki yansımamdan bile beni uzak tutarak.Senelerim vatanımdan uzak topraklarda,kimden neyden kaçtığımı bilmeden geçti.Şimdi düşünüyorumda,itaat etmek benim için yazılan kitaptı.Hani insanlar kendi kitaplarını yazar ya,işte onun gibi birşey.

Saygıyı uzak durmak olarak öğrettiler,ailem dediğim beş altı kişiye bile hep mesafe koydum.Dosyama bakmadan okuduğum okulları bilmezlerdi,geldiğim cehennemi öğrenemez,babamın asker olduğunu bilmezlerdi.Zorunda kalmadıkça geçmiş açılan ortamda bulunmaz,bulunursamda tek kelime etmezdim.Derdim çok dinlenmezdi,bende yazardım.

Sayfalarca yazılar,tuvallere özenle çizilmiş bir kaç resim,dinlenilen bir kaç şarkı,ya da önemli anları anlattığım kendime bu anları unutturmamak için çabaladağım bir iki kayıt.Orada başka bir çocuk vardı, gerçek hayatta bambaşka bir kadın.

"Seni ararken kendimi, kaybetmekten yoruldum
Bulduğumu zannettiğimde, kendimden ayrı düştüm"

Sakince mırıldandım şarkının sözlerini.Annem dinlerdi bu şarkıyı,balkonda sigarasını içip sessizce yanındaki şişeyi yudumlarken.

"Bu garip bir veda olacak, çünkü aslında hep içimdesin
Ne kadar uzağa gitsem de, gittiğim her yerde benimlesin"

Sessizce geçerdim bir köşeye,beni farketmedim diye nefes bile almazdım dinlerdim bu şarkıyı.

"Söylenecek söz yok, gidiyorum ben
Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal
Ben bir kısrak gibi, gelmişim dünyaya
Şahlanıp gitmek içimde var
Hoşçakal"

Ablam giderdi yanına,onun saçlarını okşarken bana bağırmaktan başka birşey yapmazdı.Uzaklaştırırdı beni kendinden.Sadece çok içtiğinde sarılırdı bana.

"Biraz su biraz yeşillik, her yer benim evimdir
Taşırım dünyayı sırtımda, her dil benim dilimdir
Ama söylenecek söz yok, gidiyorum ben
Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal"

Belki de o yüzden çok içiyorumdur.Ne hissettiğini anlamak için...Beni neden sadece o zaman sevdiğini anlamak için.Anlayamıyordum,denemektende bir zarar görmüyordum.Çünkü ben onun kadar akıl sağlığımı kaybediyordum.

Bir alkış sesi koptuğunda sustuğumu ve gözlerimin hala pencereden dışarıya daldığımı farkettim.

"Size diyorum şu kıza albüm çıkaralım,anonim yaparız diye."dedi Baran,daha çok alkışlarken.Gülümsemedim bile.Öylesine söylediğimi sanıyordu.Sansındı.

"Patavatsızlıkta bir numara olmak yormuyormu kardeş?"dedi Melih hemen.

"Dua et yoruldum gardaş,yoksa şuan yere serdiydim seni."Melih eliyle 'he he' işareti yaparken,tekrar pencereye döndüm.Herkes aynı yerde mum gibi dikilmiş,boş boş etrafı izlemekle meşguldü.Kapı çalınmadan büyük bir hışımla açıldığında,ani bir şekilde oraya döndüm.Başka birini beklerken,beklenmeyen birini görmek omuzlarımı düşürdü.Yüzbaşı.Sal beni adam diye bağırasım vardı.