KAYIP

Yazardan

       Merhabalar,iki gündür bölüm yazmıyorum çünkü teşvik edici bir faaliyet göremiyorum.Birkaç okuyucum okuduktan sonra -eğer beğendilerse-üzerlerine düşeni yerine getirip oyluyorlar.Onlara gerçekten en içten teşekkürlerimi sunuyorum.Konuyu beğenmeyen arkaadaşlarım da var fakat konu çoğu wattpad hikayesinden farklı.Profilimdeki hakkımda bölümünü okuduysanız orada da kötü çocuk masum kız hikayelerinden artık sıkıldığımı belirtmiştim.Kendi adıma olan hesabımı 2 yıldır kullanıyorum ve son 2 ay içinde artık tüm hikayelerdeki konuların aynılığından sıkıldığımı farkettim.Sanki dejavu yaşıyormuşum gibi hissediyordum hikayeleri okurken.Bu yüzden de farklı bir konu bulmak için düşündüm ve bir gece yıllar önce okuduğum Sophie Kinsella'nın romanında ele aldığı konu aklıma geldi.Eğer o kitabı okuyanınız varsa ne demek istediğimi anlar.Fakat tek ortak nokta ana karakterlerin hafızasını kaybetmesi.(Şimdi okumadan gelip ''kitaptan kopyalamış ''diyenler için bu açıklamayı yapıyorum.)Bende bu çok sevdiğim yazarın ele aldığı konuyu başka bir şekilde yorumlamaya çalıştım.Kısacası konu farklı bir konu ve her an gerçekleşebilecek bir olayı ele alan bir hikaye.Bilim kurguyla karıştıranlar için söylüyorum.Hafıza kaybı her ana olabilir ve buna ufak bir baş çarpması da neden olur.Öyle olmasa bile biz her zaman demez miyiz,kitaplar bizi farklı diyarlara götürür diye.Ve bence kitaplar başka yerlerde farklı mekanlarda hayata atılan insanların, aynı yerden aynı şeyi görmesini sağlayan müthiş köprülerdir.Yani kitapları insanları birbirine yakınlaştıran bağlar gibi düşünün.Çok konuştum sanırım.Bu arada multimedya'ya bahsettiğim kitabın resmini koyuyorum.Hayatta okunması gereken kitaplar içinde. Okumanızı tavsiye ederim.Kendinize iyi bakın.İyi geceler...