KAYIP

KAYIP-11-

Bu bölüm geçiş bölümü gibi olacak aslında.Umarım beğenirsiniz.Multimedya: Beria(kıyafetleriyle) ve son sahnede geçen şarkı

-Bak oraya gittiğinizde bizi unutursanız gerçekten bozuşuruz.

       Ahsen'in neredeyse ağlamak üzere olan sesini es geçip Mert ve Ecem'in yanına gidiyorum.Ecem hemen bana sarılıyor bende beceriksizce karşılık veriyorum.Sıra Mert'e geldiği zaman önce birbirimize bakıyoruz sonra ''Gel buraya cadı''diyor ve kollarını bana doluyor.Ben de ona.Şu anın dramatikliği neredeyse beni bile ağlatacak.Havaalanında hepimiz sanki sıraya girmiş askerler gibi yan yana dizilmiş vedalaşmayı bekliyoruz.Size vedaları sevmediğimden bahsetmiştim değil mi?İşte şu an o tüm vedalardan en kötüsünü yaşıyoruz.Kimse bir şey demiyor.Ses çıkmıyor.Hepimiz sadece sıramızı bekliyoruz.Hani filmlerde kız oğlandan ayrılır ve şehri terk eder ya ,buradaki atmosfer tam o duruma uygun.Mert sonunda kollarını benden çektiğinde kulağıma 

''Herkese güvenme güzelim,ve ne zaman istersen bizi ara.Bir telefon ha?''

     Eliyle telefon işareti yapıyor ve gülümseyerek sıradan devam ediyor.Ben ise hala onları üzgün bir gülümsemeyle izliyorum.Mert  sıra Asuman'a geldiği zaman ,Asuman'a bir şeyler fısıldıyor sonra Asuman bana bakıyor ve tekrar ona dönerek kafasını sallıyor.Ve tekrar sarılıp ayrılıyor.Durum cidden kafa karıştırıcı.Gerçekten dönen hiçbir şeyden haberim yok ve bu ne kadar sinir bozucu bir şey anlatamam.Sonunda sıra bittiğinde Mert Ecem'in elini tutup havaya kaldırıyor,

''Çocuklar bu el olduğu sürece ben her zaman mutluyum.Sizin mutluluğunuz da birlikte olduğunuz sürece devam edecek.Eğer bizi unutursanız gelir hepinizin kafasını kırarım.''

Hepimiz üzgün bir şekilde gülüyoruz.Ecem konuşmak için ağzını açıyor ama geri kapatıp arkamıza doğru el sallıyor.

''Gelsene ''

Hepimiz arkamızı dönüp gelen kişiye bakıyoruz.Yani Berke'ye.Berke yavaş adımlarla gelip Mert ve Ecem'in yanına gidiyor.

''O kadar beraber geçen zamandan sonra bir vedanın fazla olmayacağını düşündüm''

''Hoşgeldin kardeşim.İyi ki geldin''diyip Berke'ye sarılan Mert'in tepkisine Berke önce şaşırsada sonra yavaşça kollarını kaldırıp o da sarılışına karşılık veriyor.Mert Berke'ye iyice sarılıp sonunda ayrıldığında Berke Ecem'e de kısaca sarılıyor ve ayrılıp yanımıza geliyor.Tabi ki benim yanıma değil Asuman'ın yanına.Neden onun yanı?Saçmalama, şu durumda bunları düşünmeyeceksin Beria.

''Ben de son bir kaç şey söylemek istiyorum.Biliyorsunuz çok ağlağımdır.Ama eğer bir daha bununla dalga geçerseniz size kurabiyelerimden yediririm.''demesiyle tüm grup kahkaha atıyor.Kaçırdığım bir şey mi var?Sorumun cevabını Barış kulağıma eğilerek cevaplıyor.Sanırım yine dışımdan düşündüm.

''Ecem'in yemekleri berbattır.Hele kurabiyeleri! O üzülmesin diye yer gibi  yapar çöpe atardık  ama sanırım beğenmediğimizi biliyormuş''

Açıklamadan sonra Ecem'in konuşmasına kulak verdim.

''Çocuklar biliyorsunuz biz her şeyin üstesinden geldik.Sizi kendinizle bırakıyoruz eğer birinizin ağladığını duyayım direkt atlar gelirim.Ama şimdi oradan beni buraya kadar yormayın.O yüzden kendinizi üzdürmeyin.Ve sık sık ziyaretimize gelin.''Sesi sonlara doğru kısılıyor ve bir damla göz yaşı akıyor yanağından.Hemen silip bize o güzel kahkahalarından birini yolluyor.

''Hadi görüşürüz.''Diyerek bavullarını çekmeye başlıyorlar.Sonra durup bize el sallıyorlar ve onlar gözden kaybolana kadar hepimiz onları izliyoruz.Ufff,gerçekten boğazım düğümlendi.