KAYIP

KAYIP-20-

Arkadaşlar kısa oldu ama paylaşmazsam uyuyamayacağım bugün.Multimedya:Asuman

''Tamam kalktım.''dedim son çırpınışımın da fayda vermediğini farkedince.Ecrin teyze başımda dikilmiş yataktan kalkmamı bekliyordu.''Pes kaktım.''dedim doğrulurken.Ecrin teyze ben yataktan kalkınca aşağı da kahvaltıyı hazırlayacağını söyleyerek odamı terketti.Daha fazla uzatmayıp odamdaki banyoya gittim.Yüzümü yıkadıktan sonra saçımı düzelttim.Banyodan çıkıp çok zevksiz olan okul kıyafetlerimi giydim.Makyaj mı?Okula giderken tabiki de makyaj yapmıyorum!

''Günaydın millet!''dedim mutfak halkına.Normalde 2 kişi olan yardımcılarımızın sayısını annem ve babam epey arttırmışlar fakat hepsiyle iyi anlaşıyorum.

''Günaydın Beria Hanım''dediler hep bir ağızdan.

''Bir daha Hanım yok dememiş miydim?''dedim masaya geçerken.Tek başına yemek kötü oluyor diye ben de mutfaktaki çalışanlar için olan masada kahvaltı yapıyordum.Ağzıma bir tane salatalık atarken Asuman'ı aradım.Her sabah geç kalkıyor da.İlk çalışta açması beni şaşırttı .

''Hayret erkencisin.''dedim salatalığı hala çiğnerken.

''Kızım bugün randevun yok mu doktorla.Ondan erken kalktım.Hem dün gece erken yattım biliyor musun?''dedi.Onun bu durumuna kahkaha attım.Çünkü gerçekten çok komikti.

''Yaa öyle mi?''dedim  telefonu omuzum ve kulağımın arasına sıkıştırıp masadaki zeytinleri tabağıma yerleştirirken''Ama sen ufacık bir detayı unutmuşsun''dedim telefonu elime aldığımda.

''Neyi unutmuşum?''dedi bilgeç bir tavırla.

''Dedim ya ufacık bir detay:Benim randevum bugün değil.''

''Amaaan sen de ben de bir şey oldu zannet-NEEEE!''

''Dediğim gibi detaylara takılma sen ya''dedim çayımı yudumlarken.

''Kızım sen ne dediğinin farkında mısın acaba?Ya ben sabahın köründe kaktım yaaa!''

''Şans işte tatlım şans ''dedim kahkaham tüm mutfağı sararken.

''Yaaaaa.Puff!Neyse ben 5 dakika daha uyuyayım o zaman .''dedi.

''Ne uykusu ya zaten birazdan seni almaya gel-''Dıt dıt dıt...Bu kız nasıl bir insan ya?

                                                                             ***

''Eğer uyumasaydın geç kalmayacaktık!''dedim arabadan hemen kendimi aşağı atarken.Muhsin Amca'ya hoşçakal bile diyememiştim.Koşar adımlarla okula doğru yürürken arkamdan yavaş yavaş geliyordu:

''Sen de ,sanki öldürecekler alt tarafı 20 dakika geç kaldık.''dedi çantasını karıştırırken.

''Allahım sen bana sabır ver ya!20 dakika diyor bir de!Yok yazarlarsa ne olacak.Devamsızlıktan sınıfta kalmak gibi bir niyetim yok!''dedim gökyüzüne doğru sitem ederken.

''Kızım okulun sahibi Güralp'ler.Deriz ayarlar o.Offff''dedi ben aramızı baya açmışken.

''Saçmalama Asuman!''dedim bağırarak.Kendimi sınıfın önünde bulduğumda dersin bitimine 17 dakika vardı.Arkamdan gelen Asuman da yanıma gelince kapıyı tıklattım.Gir sesinden sonra sınıfa giriş yaptık.Tüm gözler bize bakarken Zeynep sanırım benim yüz ifademe gülüyordu.Ben bu duruma en son 3. sınıfta düşmüştüm ve o zaman epey azar işittiğimden bir daha geç kalmamaya gayret gösterdim.İlkokul anılarımın iyi olmadığını anlamışsınızdır herhalde.Neyseki ders İpek Hocanındı.Gülümseyerek:

''Kızlar geçin yerlerinize ''dedi.Kafamızı sallayarak yerlerimize geçtik.Ahsen'in yanına oturduğumda bana gülerek

''Ne oldu kızım ya?Ders bitti.''dedi.

''Hiç sorma meşhur Asuman uykusu.Kızın uyuduğu kadar kış uykusuna yatan hayvanlar uyumuyor ya.''dedim Edebiyat kitabımı sıranın üstüne koyarken.''Bu arada sen niye sabah bizimle gelmedin?''dedim fısıltıyla.

''Ya aslında sana dediğim gibi gelmeyecektim.Kendimi kötü hissediyordum.Ama İpek Hoca'nın dersini kaçırmak istemedim.Karar değiştirip geldim.''dedi gülümseyerek.

''Haklısın İpek hocanın dersi kaçmaz.''dedim kendimi derse vermeden evvel.

                                                                                     ***

''Kızlar ben  Güralp'i arayacağım.Dışarı çıkıyorum.Gelen var mı?''dedi Zeynep.Güralp bugün biraz hastaymış o yüzden okula gelmedi.Asuman:

''Bende acıktım bir şeyler yiyeceğim bekle beni de.''dedi ve çantasından cüzdanını çıkardı.Ahsen ve ben sınıfta kalmayı tercih ettik.Ahsen'in yüzü düşüktü ve uzaklara dalıp gidiyordu. moralinin bozuk olduğunu farkettiğimde ona dönüp kolunu sarstım.

''İyi misin?''

''Efednim.Ah evet iyiyim sadece dalmışım .''dedi.''Ama moralin bozuk gibi.Sanki mutsuz gibisin.Selim'le mi alakalı?''dedim anlayışlı yardımsever bir arkadaş olmak adına.

''Sana iyi olduğumu söyledim.Sadece daldım dedim.Anlamıyor musun?Neden üsteliyorsun hala?!!!''dedi ve sınıfı terketti.Bu ani çıkışı karşınısında şaşırsam da bir şey dememe fırsat bırakmadan beni tek bırakmıştı.Kaşlarımı çatıp gittiği kapıya baktım bir süre.Neydi bu şimdi?

                                                                                           ***

''Özür dilerim Beria.Biraz uykusuzdum bugün.Yani gerçekten özür dilerim.''dedi Ahsen telefondan gelen sesiyle.

''Önemli değil.Herkesin belli zamanlarda böyle ani çıkışları oluyor sonuçta.Sen canını sıkma.''dedim alttan alarak.

''Teşekkürler anlayşın içi.Yarın ben alırım seni.Görüşürüz.''dedi ve kapattı.Ahsen bugünki ani çıkışından sonra izin alıp eve gitmişti.Onu ilk defa böyle görüyordum.Ne olmuştu bu kıza böyle?Gerçekten onunla doğru dürüst konuşmam gerekiyordu.Telefonu tüm gece boyunca üzerinde çalıştığım masamın üzerine koydum.Göz kapaklarım ağırlaşırken son bir mücadele verip yüzümü yıkamak için banyoya yöneldim.Suyu avuçlayıp yüzüme fırlattım.Evet bu şekilde daha etkin oluyor.Elimi yüzümü kurulayıp banyodan çıktım.Masamın üzerini toplayıp her şeyi yerine koydum.Kitaplarımı kitaplığıma yerleştirirken tam önümde duran günlüğümü gördüm.Uzun zamandır yazmamıştım.Ama şimdi de yazacak halim yoktu.Son yazdıklarımdan sonra ne yazacağımı bilmiyordum.Her şeyin düzeldiğini mi yazmalıydım?Ben mutluyken Barış'ın ne durumda olduğunu bilmediğimden mi bahsetmeliydim?Bencilliğimin kaçıncı sınıfa terfi ettiğini mi anlatmalıydım?Hayır şimdi yazacak hiç bir şeyim yoktu...Kendimi sonunda yatağa attığımda başından beri olanları düşündüm.Bir gün hastanede gözlerimi açmam,yeniden başlamam,değişim,arkadaşlarımla tanışmam,yeni bir okula gelmem...Bir dakika bir dakika Ne?Ben bu detayı nasıl atlayabildim?Yeni okul,tanışma...Bana anlatılanlar aklıma geldi.Ne demişti Ahsen:

 ''Sen lisenin 3. sınıfta okulunu değiştirdin ben de senin arkandan geldim...Berke ve Selim hariç.Onlarla sen tanıştın öyle arkadaş olduk.Ama nasıl tanıştığınızı hiç anlatmadın bize.''

Peki Berke o ne demişti?

 '' Evet seninle de burada tanışmıştık yağmur yağmıştı ve sırılsıklam içeri girmiştin.Mine abla sana yardım etmişti.Şansına o gün bende buradaydım ve öylece tanıştık işte.''  

  Ne yani bu benim aklıma nasıl gelmedi?Nasıl ya nasıl?Neydi bu parçalar:Ben Berke'yle okuldan önce tanışmıştım demek ki.Peki ben neden okul değiştirdim?Hatırladığım kadarıyla okulumdan çok memnundum.Ama asıl önemli olan soru şu:Berke'nin okuluna geçmem tesadüf müydü?