KAYIP

Beria'nın günlüğü 2

Multimedya'ya güzel bir melodi koyuyorum ve bahsettiği fotoğrafı.Melodiyle beraber okumanızı tavsiye ederim.Ben öyle yazdım...

Sevgili arkadaşım,

Sana son yaşadığım olayları anlatmak,seninle dertlerimi paylaşmak istiyorum.Son günlerde mutluyum.Neredeyse kaybolan hafızamı bile unutacağım.Ama üzücü olaylar da oldu.Mesela Mert ve Ecem Amerika'da çok güzel bir üniversite kazandılar.Onların adına mutluyum ama içime oturan acı bir his var.Acının en tatlısı bu herhalde.Aslında üzgünsün ama dışarıya mutlu gözüküyorsun...Umutlarım ne alemde şu an gerçekten bilmiyorum.Sadece içgüdüler var hissettiğim.Onlar davranışlarıma yön veriyorlar.Ama doğruluğu hakkında en ufak fikrim yok.Aslında bakarsan fazla umursamamaya çalışıyorum tüm olayları.Belki bu daha iyi olacak benim için.Kaybım için üzülüyorum ama dışarıya gülümsüyorum.Belki de en iyi olduğum şeylerden biri de bu;Rol yapmak.Kendime zaman tanıyorum şu aralar.Belki de tek ihtiyacım olan zamandır.Eğer gerçekten zaman işe yaşarsa gerçekten klişe bir hayatım olacak gibi ha ne dersin?Farkettiğim şeyler var:değişimler,yoksunluk,sevgi...Şüphesiz en büyük değişim ailemde olmuş.Benimle her gece konuşan, dertleşen annem şu sıralar odama bile uğramıyor.Babam her zaman böyleydi.Yani fazla iyi bir iletişimimiz yoktu ama beni sevdiğini bilirdim.Beni güçlü yapmak için böyle yöntemler kullanıyor işte.Arkadaş cephesinden bahsedersem...O biraz karışık.Kimin ne olduğunu henüz çözemiyorum.Tek emin olduğum kişiler Ahsen ve Güralp.Hatta bana Güralp 'le daha yakınım gibi geldi.Unuttuğum anılar gerçekten başıma dert açıyor.Sevgilim her zaman bana umutla bakıyor,hatırlamam için elinden geleni yapıyor.Ama sonuç hüsran.Bu arada bu gün bir tur yaptık bizimkilerle.Topluca olan belki son İstanbul turumuz.Orada güzel bir kare yakaladım.Taksimde.Bir tramvay gördüm.İnsanları değişik duraklara bırakıyordu.İçimden bir ses dedi ki''Bin o tramvaya, eski anılar durağı de''.Keşke böyle şeyler mümkün olsa.Ama gerçekler ve hayaller karıştırılmaması gereken önemli unsurlar.İnce biir çizgi var arada...Hani sana en son bir uçurumdan bahsetmiştim ya.Sanırım o uçurumun sonunda ne olduğunu artık tahmin ediyorum.O uçurumun sonunda beni bekleyen gerçekler var...Ama yolun uzunluğu hakkında şoför hiçbir bilgilendirme yapmadı.Yani bir bilinmeze doğru sürükleniyorum.Hiçbir şey bilinmiyor:Yolun ne kadar süreceği,zamanımdan ne kadar çalacağı,sonunda ne olacağı...