KAYIP-25-

501 27 28
                                    

Karanlık bir gölge kovalıyordu soğuktan üşümüş,yalınayak koşmaya çalışan bedenimi.Ayaklarım istemsizce kaçıyordu sanki o karanlık şeyden.Ardımdan adımı sesleniyor fakat sonra sesi kesiliyordu.Tek bildiği şey sanki adımmış gibi tek söylediği "BERİA" kelimesiydi...
   Sadece koşuyordum nefes nefese kalsam da hiç yorulmuyordu sanki bedenim.Ayaklarımın altında kalan yaprakların hışırtısı,arkamdaki gölgenin sesi ve benim nefeslerim.Tek duyduğum şeylerdi bunlar.Önüme çıkan büyük çınara tutunup kendimi yere bıraktım.Birden ayaklarım durdurmuştu kendini.Bedenime batan dikenlerin acısını bastıran bir ağrı vardı karnımda.Sanki içine büyük bir ateşin ufacık ufacık bir korunu atmış gibi yanıyordu.Birden sağımda bir nefes hissettim.Tam kuağımın o nazlı yerinde.Kimsenin başkaldıramayacağı kadar hassas o küçücük noktada hissettim onu.Tek bir cümlesi zaten üşüyen bedenimin buz kesmesine neden oldu:
"Tek kaçamayacağın şeyim ben Beria."
                           ***
    Gece gördüğüm rüyanın etkisiyle erken kalkmak zorunda olduğum bir sabaha uyandıktan sonra şimdi okulda ilk dersimiz olan Edebiyat'ta uyuyup uyumamak arasında kalmış bir vaziyette elime dayadığım başımla hocayı dinlemeye çalıştım.
Bu hafta turuncuya boyadığı saçlarıyla ironi oluşturan klasik elbisenin içinde ;kendini bize yeni yazdığı romanın bir karakterini anlatmaya kaptırmış bir şekilde konuşuyordu.Aslında hocamız güzel bir kaleme sahiptive onun zorla aldırdırdığı ama okuyunca sevdiğim kitabında çok güzel bir konu işlemişti ama şu an gerçekten onu dinleyemeyecek kadar yorgun ,anlayamayacak kadar aklım başka yerdeydi.
  Sonunda beni ve tüm sınıfı turuncu saçlarıyla olula tezat olan hocamızın dersinden kurtaran zil çaldı.Hocamız dosyalarını ve kitaplarını topladıktan sonra;
"Arkadaşlar biliyorum önemli bir sınav dönemindesiniz ve bu sizde büyük bir stres oluşturuyor.Bende bunun için size bir şey önermek istiyorum.Kendinizi ne zaman sıkkın hissederseniz bir yerlere bir şeyler karalayın içinizdeki ifade gücünü ortaya çıkarın ve uyuyan güzeli uyandırın.Bugün bu okuldaki son dersim..." sınıfta bir uğultu baş gösterdiğinde ben de tüm dikkatimi Derya Hoca'ya vermiştim."... Ve bundan daha önce haberiniz olmaması benim istediğim bir şey.İstediğiniz ne zaman ,nerede,nasıl olursa olsun bana her şekilde ulaşabilirsiniz.Kendinize iyi bakın.Ve asla içinizi bir yerlerde şekillendirmekten korkmayın..."
                             ***  
-Ya Derya Hoca olayı beni biraz şaşırttı,dedi Güralp ısırdığı hamburgeri yerken.
-Ya ben hiç tanımıyordum bile onu. Onun derslerinde hep uyuyordum zaten,dedi Selim de kulaklığını kulağına takarken.
-Ben seviyordum aslında çok güzeldi bize önerdiği kitap.Üzüldüm açıkçası,dedi Zeynep de.
-Beria bugün neden sessizsin?Sanki moralin bir şeye bozulmuş gibi,Selim'in sesiyle girmek istemediğim bir konuşmaya girmek zorunda kaldım.
-Yok bir şeyim.Sadece dün iyi uyuymadım bir de dersler falan.O yüzden yani,dedim geçiştirmek isteyerek.
-Öyle olsun bakalım.
-Ya Berke nerede?Gelmedi mi bugün okula?
-Hayır geldi.Ama onun da morali bir şeye bozuk gibi.Aşağı inmek istemedi.dedi Selim telefonuyla uğraşırken."da" derken üzerine basmıştı ve bu bana bir göndermeydi.
-Neyi var ki?
-Bilmiyorum.
Berke 'nin neyi vardı?Bus sorunun beynimi kemirmesini mi seçmeliydim yoksa cesaretimi ,kendime yaptığım itiraftan sonra toplayıp yanına mı gitmeliydim?
-Ben yukarı çıkıyorum.Görüşürüz,diyerek masadan kalktım.Her zamanki gibi yine icimdeki Beria mantığımı gölgede bırakmıştı.
    Kendimi  12-F nin önünde bulduğumda kapının kulpunu kavradım.Derin bir nefes alıp kulpu aşağı indirdim.Ne ara böyle olmuştum ben?Tüm bunlari yapan o itiraf mıydı yoksa varolan bir şeyi ben yeni mi farkediyorum?Tüm bu düşüncelerin arasında pencere kenarınının en arka sırasında oturan,kulaklarıyla yanlış duymuyorsam.Arctic Monkeys dinleyen Berke 'nin yanına gittim.Başında dikilene kadar beni farketmedi.Kafasını pencereden bana çevirdiğinde gördüğüm şeyle ,sol tarafıma bir acı sağlandığını hissettim.Berke ağlamış mıydı???
Arkadaşlar uzun zaman sonra bölüm yayımladım.Bugün tüm yazılımların bittiği gun ve cidden şu iki bafta çok zor geçti.Az uykuyla dolaştım.Ama umarım beğenerek okumuşsunuzdur.Iyi geceler:)

KAYIP Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin