YABANCI NEFES

25|İʟᴋ ᴋɪᴛᴀᴘ ғɪɴᴀʟɪ ᴘᴀʀᴛ 2

Öncelikle selamun aleykum! Nasılsınız?

Bölüme geçmeden önce uyarımı okuyun lütfen.

SINIR: 300 OYLAMA 350 YORUM.

Sınır sayısı azalmıştır. Şayet bu bile geçilmezse bu fazlasıyla saygısızlık olacaktır. Ortada emek var ama karşılık veren kimse yok (bazıları hariç)

Satır arası sırf sınır geçilsin diye emoji, random veya harf gibi şeyler atmayın. Rica ederim normal bir yorum atın. Emin olun yaptığınız her yorum içimin daha fazla umutla dolmasına, mutlu olmama neden oluyor. Bir de rica ederim başka kitaplardan bahsetmeyin, benzetme yapmayın. Her kitabın kendine özgün evreni, duygusu, acısı, mutluluğu var. Bu evrende başka bir evrenden bahsedilmesi hem bana hem de adı geçen kitabın yazarına saygısızlıktır.

Emeğimi hiçe sayan, uyarımı dikkate almayanlar üzgünüm ama sessize alınacak, hadlerini aşanlar engellenecektir. Nasıl ki ben vaktim yokken bile bir şekilde sizlere olan saygımdan bölüm bitirmeye çalışıyorsam aynı saygıyı görmek isterim☺️

Bu her iki sınır için geçerlidir. Belirsiz okurlar en azından oylayın. Bunu rica ederim yapın!

Uyarımı dikkate alanlara saygım, bana gösterdiği saygı kadar sonsuzdur. Allah için sizleri çok seviyorum❤️‍🩹

Bölümde hatam varsa affola.

Keyifli okumalar!

26|İʟᴋ ᴋɪᴛᴀᴘ ғɪɴᴀʟɪ ᴘᴀʀᴛ 2

4 gün önce 17/03/2023

Rüzgârın sert darbeleri yüzüme çarparken akşam üzeri olmasına rağmen dışarıya çıkmış kamelya bahçesinin bankında oturuyordum. Bir saat önce eve dönmüş, dönmeden önce kızımızı ve Firengiz'i almıştık. Nedendir bilinmez Firengiz bizimle gelmek istemişti. Turan içeride İnci'yi uyuturken Firengiz namaz kılacağını söylemiş, ben ise -göğsümdeki daralma yüzünden- bahçede olacağımı söylemiştim.

Hiçbir koruma olduğum bölgeye bakmadığı için elbisemin eteğini düzelterek ayaklarımı kendime çektim. Koca bankın üzerinde bu pozisyonumla beraber küçücük kalırken yağmur damlalarının bulaştığı yaş toprağın kokusunu içime çektim.

Bu gün yaşanılanlar, zamanında Turan'ın görevi ile ilgili anlattıkları ve dahası kafamın içinde dönüp duruyordu.

Yorulmuştum.

Ama beni en çok yoran yaşadığım tek bir kötü an da geçmişe dönmemdi. Zihnimi esir eden sanrılar yüzünden aniden kendimi geri çekmem ve geçmişimde kaybolmamdı. Hastalıklı bir zihne sahiptim ve bunu yeni farkediyordum.

Durmadan gerek olmadığını bilmeme rağmen ellerimi saklamam, gergin ve ya üzgün olduğum her an ellerimi sertçe ve defalarca kez yıkamam direkt çillerimi kapatmam...

Çillerimi kapatıyordum çünkü annemi hatırlatıyordu. Ve o zamanlar için annemi hatırlatmak babamdan ruhsal olarak darbe almam demekti.

Aldığım darbelerin etkisini yeni yeni farkediyordum. Ve bunu farketmek daha çok üzülmeme neden oluyordu. Psikolojik destek almam gerekiyordu. İyileşmek ve beynimdeki sesleri susturmak için.

Sol yanağımı dizimi yaslarken benimle beraber varlığını daha yeni hissettiğim bir serçe konmuştu yanıma. Durmadan gezerken yağan yağmurdan dolayı buraya saklandığını anladım. Etrafını gözetliyor hareket edişimde tedirginlikle geriye çekiliyordu.