ANLONG SNEH OWNER THE SAND SEA ( Khmer)

ភាគ៧

#អន្លង់ស្នេហ៍ម្ចាស់ដែនសមុទ្រខ្សាច់

ភាគ៧

ពីនាក់ឪពុកកូនបន្ទាប់ពីប្រកែកគ្នាអស់ចិត្តក៏ដឹកដៃគ្នាដើរចេញទៅនិយាយកិច្ចការរបស់ពួកគេបាតទៅ ។ឯស៊ូនូដែលពួនអាត្មាខ្មាស់អៀននិងអនាគត់ឪពុកក្មេកក៏ដើរចេញទៅរកកន្លែងអង្គុយ
"ពួកគេទៅនិយាយអ្វីទៅ "ស៊ូនូអង្គុយគិតទាំងចង់ដឹង តែណាហើយកុំខ្វល់អីសំខាន់ពេលនេះខ្លួនរួចពីដៃមនុស្សកំណាចនោះទៅបានហើយ
"នៅទីនេះស្អាតណាស់មិនស្មានសោះថានៅដែនសមុទ្រខ្សាច់ដ៏ក្តៅហួតហែងបែបនេះក៏មានព្រៃព្រឹក្សារធម្មជាតិដ៏ស្រស់ត្រកាលនៅជុំវិញសោតវិមានដ៏ធំមួយនេះ"ស៊ូនូនិយាយទាំងញញឹមស្រស់ស្រាយ ណានៅមានទឹកធ្លាក់អស្ចារ្យដែលគេនឹកស្មានមិនដល់ទាំងអស់ទៀត គេស្មានថាមកដល់ទីនេះមានតែខ្សាច់ទេតា
  "តុៗ"គ្រានោះសម្លេងគោះទ្វាក៏បន្លឺឡើង
"អ្នកណា "
"នាងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើនៅទីនេះ អង្គម្ចាស់លោកអោយនាងខ្ញុំយកបង្អែមមកជូន"
"ចូលមក"
"ចាស លោក"នាងក៏លើកយកបង្អែមចូលមក ដាក់ទៅលើតុមុខកន្លែងស៊ូនូអង្គុយ
"នាងឈ្មោះអី "
"ដារីកា ចាស"នាងក៏អោនគោរពបន្តិច
"ឈ្មោះពិរោះ សមនិងមុខមាត់ណាស់"ស៊ូនូសរសើរទាំងញញឹមក្មេងនេះស្អាតណាស់ ស្អាតជាងអេននីអតិតសង្សារចាស់គេទៅទៀត
"អគុណ លោក"ដារីកា ញញឹមសម្លឹងទៅកាន់អ្នកសរសើរទាំងអៀនព្រៀន
"នាងមានអាយុបុ៉ន្មានទៅហើយ "
"នាងខ្ញុំ ឆ្នាំនេះ17ហើយទាន"
"ល្អ តា ! តើយើងសុំសួរនាងរឿងមួយបានទេ"ស៊ូនូលើកយកបង្អែមមកញាំបន្តិចរួចក៏ក្រលេកសួរនាងត
"ចាស បាន"
"នាងដឹងទេ លោកប្រមុខ និងប្អូនប្រុសគាត់ឈ្លោះគ្នាដោយសារអ្វីទៅ មើលទៅដូចជាធំដុំណាស់"ស៊ូនូសួរទាំងចង់ដឹងព្រោះតាំងពីពួកគេមកដល់ទីនេះប្រុសចាស់នោះនិងប្អូនប្រុសរបស់គេដូចជាមិនត្រូវគ្នាសោះ
"នាងខ្ញុំក៏មិនច្បាស់ដែរ កាល់ពីមុនពួកលោកត្រូវគ្នាណាស់មានអ្វីក៏និយាយប្រាប់គ្នាដែរ តែថ្ងៃមួយក៏មានមនុស្សស្រីដ៏ស្រស់ស្អាត់ម្នាក់ក៏លេចវត្តមានឡើងមកជាមួយនិងលោកប្រមុខ ពេលនោះលោកហ្វារី ដូចជាមិនបានពេញចិត្តទេគ្រានោះទៀតពួកគេក៏មានជម្លោះយ៉ាងខ្លាំងក្លាជាមួយគ្នា។ចាប់តាំងពីពេលនោះមកទំនាក់ទំនងពួកគេក៏បែកបាក លោកប្រមុខក៏បាននាំមនុស្សស្រីម្នាក់នោះចាក់ចេញទៅរស់នៅរាជដំណាក់សព្វថ្ងែរបស់ទ្រង់
។ក្រោយមកមិនយូរប៉ុន្មានក៏ឮដំណឹងថានាងមានផ្ទៃពោះ លោកប្រមុខថ្នមនាងណាស់ អោយតែនាងចង់បានអ្វីក៏គាត់រកមកអោយដែរ តែមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីនាងបង្កើតកូនរួចក៏បាតខ្លួននាង។គ្មានអ្នកណាតាមរកឃើញឡើយ"
"ចុះក្មេងនោះ "ស៊ូនូបន្ទាប់ពីស្តាប់រួចគេកាន់តែមានការចង់ដឹង ហើយក៏រាងឈឺចាប់បន្តិចដែរដែលខ្លួនមិនមែនជាមនុស្សដំបូងរបស់គេ
"គឺ "
"ស៊ូនូ"ដារីកាមិនទានទាំងនិយាយចប់ផងស៊ុងហ៊ូនក៏មកកាត់បាតទៅហើយ
"លោកមកហើយរឺ "ស៊ូនូឃើញស៊ុងហ៊ូនក៏ងាក់
"បាទ "ស៊ុងហ៊ូនក៏ដើរមកជិត
"បើចឹងនាងខ្ញុំលាសិនហើយ"ដារិកាក៏អោនគោរពរួចក៏ចេញទៅ
"លោកទៅនិយាយអីក៏យូម្លេស !នេះយើងត្រូវចាំលោករាប់ម៉ោង"ស៊ូនូនិយាយទាំងសម្លក់
"ក៏កំពុងនិយាយជាមួយឪពុក ថាគួរយកប្រពន្ធថែមប៉ុន្មានទៀត"គេនិយាយទាំងញោះ និងរកទៅថើបក្មេងប្រុស
"ផាច់ ចេញទៅកុំមកភ្លើៗជាមួយយើង"ស៊ូនូនិយាយទាំងក្តាបមាត់ទប់ចិត្ត នេះគេឆ្កួតរឺភ្លើទៅបានជាមកនិយាយរឿងបែបនេះជាមួយគេ ហើយនៅធ្វើដូចជាគ្មានអីកើតឡើង
"ស៊ូនូគីម ណាហ៉ើយឆាប់ទៅរៀបចំខ្លួនទៅយើងនាំចេញក្រៅ"ដំបូងក៏ខឹងតែណាហើយគេជាអ្នកញោះ ក៏រំងាប់ចិត្តខឹងការពារកុំអោយមានរឿងទាន
"មិនទៅ "
"ក្រែងចង់មិនចឹង"គេលើកចិញ្ជើមទាំងឆ្ងល់ក្រែងក្មេងនេះជាអ្នករំឡុកចង់ទៅមិនចឹង ចុះពេលនេះយ៉ាងមិចនិង
"ពេលមុនចង់តែពេលនេះ លែងចង់ហើយលោកទៅតែឯងទៅ"ស៊ូនូនិយាយទាំងមុខក្រញូវ
"យើងមិនចូលចិត្តសាំញាំច្រើនទេ ស៊ូនូគីម"
"អា លែង"ស៊ុងហ៊ូនបន្ទាប់ពីនិយាយរួចក៏ចាប់លើកបីស៊ូនូដើរចេញមកខាងក្រៅ ក្រោមការស្រែកតវ៉ាមិនសុខចិត្តរបស់ក្មេងក្នុងដៃ
"យើងមិនយល់សោះ ប្រពន្ធក្មេងម្តេចក៏ងក់ង៉រច្រើនម្លេស"គេនិយាយទៅកាន់ស៊ូនូទាំងមុខមាំដែលបញ្ជាក់ថាសម្តីគេនិយាយចេញមកថាខ្លួនជាមនុស្សរឿងច្រើន
"បើដឹងហើយ ក៏ដោះលែងយើងអោយទៅប្រទេសយើងវិញទៅ"ហឹស ថាគេនេះង៉រច្រើនចុះបើដឹងចឹងហើយក៏ប្រឹងត្រដរម្លេស
"មកពីសាច់ក្មេងវាក្រអូប បើអោយទៅវាស្តាយ"ស៊ុងហ៊ូនមកដល់កន្លែងសត្វអូដ្ឋក៏ចាប់បោះស៊ូនូទៅលើខ្នងអូដ្ឋរួចក៏និយាយទៅកាន់ក្មេងទាំងញញឹមឌឺដង់
"មនុស្សចង្រៃ"ស៊ូនូស្តីទាំងសម្លក់
"ស្ងាត់ទៅបើមិនចង់ខ្មាស់ពួកគេ"ស៊ុងហ៊ូនថារួចក៏ហក់ឡើងជិះលើខ្នងអូដ្ឋជាមួយស៊ូនូ
"ពួកឯងមិនបាចតាមមកទេ"
"បាទ លោកប្រមុខ" ពួកគេទាំងពីក៏ធ្វើដំណើរចេញទៅ
"នៅខឹងនិងយើងទៀតរឺ"ជិះតាមផ្លូវឃើញថាស៊ូនូដូចជាមិនស្រួលក៏សួរឡើង
"គ្មានទេ យើងមានសិទ្ធិអីទៅខឹងនិងលោក"ស៊ូនូនិយាយទាំងក្រញូវប្រឹងបេះដៃមនុស្សចាស់ដែលចាប់អោបចង្កេះខ្លួន
"សិទ្ធិជាប្រពន្ធយើងនោះអី"ស៊ុងហ៊ូននិយាយទាំងញញឹម
"អ្នកណាប្រពន្ធលោក យើងមិនទានរៀបការទេ"
"មិនទានរៀបការ តែក៏ផ្សំដំណេកហើយ"ស៊ុងហ៊ូននិយាយទាំងខិល អ្វីដែលសំខាន់គេនៅឆ្លៀតយកដៃរបស់គេលូកចូលទៅក្នុងអាវស៊ូនូស្ទាប់ចុះស្ទាប់ឡើងមិនឈប់
"នែ តាចាស់ លោកកុំមកពាលដាក់ខ្ញុំឆាប់ដកដៃចេញភ្លាម"ស៊ូនូនិយាយទាំងខឹង គេនេះឆ្កួតហើយកាន់តែចាស់កាន់តែឆ្កួតហើយនេះពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរណា តែមើលប្រុសកញ្ចាស់នេះចុះលូកស្ទាប់គេមិនចេះខ្មាស់ធម្មជាតិ
"ដកធ្វើអី ទ្រូងឯងទន់ៗស្រួលច្របាច់ណាស់"
" មនុស្សអត់កេរ្តិ៍ខ្មាស់"
"សមជាមួយក្មេងរឿងច្រើន"
"អ្នកណារឿងច្រើន"
"ក្មេងខ្លះនៅពីមុខយើង"
"ហឹស "ស៊ូនូក្តាប់មាត់បន្តិច
"លោកពួកគេជាអ្នកណាទៅ"ស៊ូនូត្រូវបើកភ្នែកធំៗក្រលេកឃើញពួកកុលសម្ព័ន្ធជាច្រើនគ្នាប្រមូលផ្តុំចង់ជាតង់រស់នៅ
"នេះជាជំរុំពួកជនជាតិភាគតិច អ៊ីស្រាអែលដែលបានភៀសខ្លួនមកទីនេះ !ចង់ចូលទៅមើលដែរទេ"
"ចង់ យើងចង់ដឹងពីរបៀបរស់នៅរបស់ពួកគេណាស់ ! យើងធ្លាប់តែឃើញតាមទូរស័ព្ទមិនដែលដឹងសោះថាវាជាការពិត"
"បើចឹងតោះ យើងនាំឯងទៅអោយស្គាល់"

(សុំទោសចំពោះអក្ខរាវិរុទ្ធខុស)