ANLONG SNEH OWNER THE SAND SEA ( Khmer)

ភាគ៩

#អន្លង់ស្នេហ៍ម្ចាស់ដែនសមុទ្រខ្សាច់

   នៅក្នុងកុលសម្ពន្ធ័ពេលនេះជាពេលល្ងាចពួកគេក៏កំពុងតែជួបជុំំគ្នាក្នុងអាហារពេលល្ងាច ។ គ្រានោះដែរស៊ុងហ៊ូននិងស៊ូនូក៏ចូលមកដល់ ដោយស៊ូនូនៅពួនៗក្រោយខ្នងស៊ុងហ៊ូនព្រោះខ្មាសអៀននិងរឿងមិញនេះមិនទានបាត
" លោកប្រមុខនិងអនាគត់ប្រពន្ធគាត់មកហើយ ! សូមអញ្ជើញអង្គុយខាងនេះបាទ"ពួកគេក្រោយឃើញពីនាក់ប្តីប្រពន្ធមិនទានពេញសិទ្ធចូលមកក៏ប្រញាប់រៀបរកកន្លែងសម្រាប់ពួកគេ។ ស៊ុងហ៊ូនមិននិយាយគេគ្រាន់តែចូលអង្គុយ ប្លែកអីតែកាយស្តើងស៊ូនូអេះអុញចង់អង្គុយផងឈរផងព្រោះអៀននិងភ្នែកគ្រប់គ្នាដែលសម្លឹងមើលមកហាក់អោយដឹងថារឿងពួកគេពីនាក់ធ្វើអម្បិញមិញនេះគ្រប់គ្នាដឹងអស់ទៅហើយគ្រាន់តែពួកគេមិននិយាយ។
"អង្គុយចុះមកប្រុងឈរ រឺយ៉ាងមិច"ស៊ុងហ៊ូនងើបមុខឡើងសួរទៅកាន់ស៊ូនូធ្វើដូចជាមិនយល់
"អ អង្គុយហើយ"ស៊ូនូក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយទាំងខ្មាស់ៗ និងខឹងផងដែលត្រូវប្រុសចាស់បំបាក់មុខ
"កុំខ្មាស់អៀនអី ទុកថានេះដូចជាផ្ទះរបស់អនាគតភរិយាទៅចុះ"ពួកគេនិយាយទាំងសើច។ឯស៊ូនូបានត្រឹមញឹមៗ អោនមុខចុះដើម្បីដួសអាហារ តែកឈប់ស្ងៀមវិញ ជាហេតុធ្វើអោយកម្លោះចាស់ងាក់មកចាប់អារម្មណ៍
"មិនហូបទេ រឺ"ស៊ូនូសួរទាំងលើកចិញ្ចើមឡើងលើបែបឆ្ងល់
"ហូបយ៉ាងមិចទៅ បើអត់មានចង្កឹះរឺស្លាប់ព្រាផងនោះ"ស៊ូនូធ្វើមុខអេះអុយ ធ្វើយ៉ាងមិចបើគេមិនធ្លាប់ហូបដៃបែបនេះផងនោះ
"មិនចេះ គ្រាន់តែប្រើដៃនេះរឺ"ស៊ុងហ៊ូនសួរ ឯស៊ូនូក៏ក្រវីក្បាល់បញ្ជាក់ថាមិនចេះ អោយចេះយ៉ាងមិចឪពុកមិនដែលបង្រៀនផង ណាគេជាកូនអ្នកមានស្រាប់មិនដែលទៅគិតអ្វីបែបនេះ
"បើចឹងធ្វើយ៉ាងមិចទៅ នៅទីនេះពួកយើងគ្មានស្លាប់ព្រារឺអ្វីទេ"ពួកកុលសម្ព័ន្ធនិយាយទាំងបារម្ភខ្លាចថាធ្វើអោយអនាគត់ភរិយាប្រមុខពិបាក
"ពួកអ្នកមិនបាចខ្វល់ទេ !ហូបចុះ "ស៊ូនូដាក់ចានចុះបន្តិចរួចក៏ឆ្លើយទៅពួកគេធ្វើដូចគ្មានអ្វីកើតឡើង
"ហាមាត់មក"ស៊ុងហ៊ូននិយាយឡើងពេលឃើញអនាគតប្រពន្ធក្មេងចេះតែអោនមុខចុះហាក់ដូចជាអាម៉ាស់មុខណាស់ ។
"ហាស "ឯស៊ូនូបានប្រឹងងើបមុខឡើងទាំងឆ្ងល់ទាំងភ្ញាក់ផ្អើលក្រោយឃើញប្តីនាពេលបន្តិចទៀតនេះចាប់អាហារនិងដៃប្រុងយកមកបញ្ចុកខ្លួន
"អគុណ តែថា អា"ស៊ូនូប្រុងថានិងបដិសេដតែក៏ត្រូវភាំងព្រោះគេបានដាក់ចូលមាត់ខ្លួនទៅហើយ
"ហូបទៅ កុំរអ៑ូច្រើន! ហើយក៏មិនបាច់គិតថាយើងចិត្តព្រះ ព្រោះយើងធ្វើនេះគឺក៏ត្រូវការផលតបស្នងដូចគ្នា"ស៊ុងហ៊ូននិយាយទាំងមុខមាំបែបមើលទៅដូចជាសុភាពបុរសតែឃ្លាចុងក្រោយគេមកខ្សឹបក្បែរត្រចៀកព្រមទាំងញញឹមទាំងខិល
"ហ៊ឹម"ស៊ូនូបិទភ្នែកទំពារអាហារទាំងខឹងចិត្ត ដំបូងក៏ខំគិតថាគេធ្វើចេញពីចិត្តនាំអោយចិត្តចង្រៃរបស់គេនេះរំភើប។តែពេលនេះ....ខឹងណាស់ក្តៅងំពេញទ្រូងហើយ បើជ្រុលជាចឹងហើយបានតាគេនិងធ្វើអោយមើល
"ចង់ហូបអ្វីថែមទៀតដែរ"ស៊ុងហ៊ូន
"ចង់ លោកយកអានេះបញ្ចុកយើងបន្តិតបានទេ"គេក៏លើកដៃចង្អុលទៅអាហារមួយមុខដែលទៅឆ្ងាយគួរសម
"បាន "ស៊ុងហ៊ូនក៏មិនបដិសេដលូកមកបញ្ចុកតាមការបញ្ជារ ទេវាមិនមែនការបញ្ជារជាការស្នើរសុំ ស៊ូនូក៏ទំពារដោយមិនមាត់អ្វី ។ លុះពេលដែលស៊ុងហ៊ូនប្រុងយកអាហារដាក់ចូលមាត់គេម្តង់ក៏ត្រូវអាក់ឡើង
"លោកយើងចង់ហូប របស់ក្នុងដៃលោក"ស៊ូនូក៏ទាមទារយកអាហារពីដៃកម្លោះចាស់ មិនមែនខ្លួនឃ្លានរឺអ្វីនោះតែខ្លួនគេនេះឯងចង់ធ្វើបាបកុំអោយគេដាក់អ្វីចូលពោះបានអោយសោះ
"ល្អ បានតើនេះ"ស៊ុងហ៊ូនក៏ញញឹមរួចបញ្ចុកតាមធម្មតា ត្រូវហើយដំបូងគឺធម្មតាតែក្រោយមកគឺមិនធម្មតាគេដឹងបាតទៅហើយថាក្មេងប្រុសចង់ធ្វើបាបគេតែគេក៏មិនមាត់អ្វីគិតតែពីបញ្ចុកអនាគត់ប្រពន្ធក្មេងរហូតដល់បញ្ចប់អាហារពេលល្ងាច រីឯគ្រប់គ្នានៅទីនោះវិញដំបូងក៏ហូបតែក្រោយមកក៏អង្គុយសម្លឹងមើលពីនាក់ដែលជិតក្លាយជាប្តីប្រពន្ធនិងគ្នាទាំងសប្បាយចិត្តអៀនប្រៀននិងហួសចិត្តជាមួយគ្នា
__បន្ទាប់ពីអាហារពេលល្ងាចបញ្ចប់គេក៏មានដូចជាការរាំរែកបែបប្រពៃណីជុំគ្នាឡើងសប្បាយក្រោមពន្លឺភ្លើង
"យ៉ាងមិច សប្បាយដែរ"ស៊ុងហ៊ូនដែលអង្គុយជិតស៊ូនូក៏សួរឡើងទៅកាន់ក្មេងតូចដែលកំពុងវក់មើលការរាំរែកនោះ
"សប្បាយណាស់ ! វានិងសប្បាយខ្លាំងបើលោកជាអ្នករាំអោយយើងមើលនោះ"ស៊ូនូនិយាយទាំងសើច ថែមទាំងមិនភ្លេចឡើងពាក្យឌឺដង់បន្ថែមនោះ
"បានតាយើងនិងរាំ ! តែក៏ត្រូវនាំជាមួយក្មេងសាច់ក្រអូបដូចគ្នា"គេនិយាយរួចក៏ចាប់អូសស៊ូនូអោយងើបឡើងដើរសម្តៅទៅវង់រាំ រកតែស៊ូនូត្រៀមខ្លួនមិនទាន
"លោកឆ្កួតទេរឺ យើងមិនចេះរាំទេ"ស៊ូនូក្រវីក្បាល់តតាត់ប្រឹងបេះដៃកម្លោះចាស់
"ឯងមិនចេះ ! តែកុំភ័យមានគ្រូដូចយើងបង្រៀនដឹងតែចេះហើយ"ស៊ុងហ៊ូនមិនព្រមលែងដៃស៊ូនូតែគឺមានតែចាប់អោបចង្កេះថែម
"ដាក់ដៃលើស្មាយើងមក"
"អ្នកណាថាយើងរៀននោះ"ស៊ូនូរកបដិសេដតែក៏មិនអាចបដិសេដបានព្រោះប្រុសចាស់មហាមុខក្រាសនេះមិនព្រមលែងខ្លួនសោះ
"យើងជាអ្នកនិយាយ ! ហើយឯងក៏គ្មានសិទ្ធិតវ៉ា ឆាប់ធ្វើតាមយើងទៅមិនចឹងយើងនិងថើប"ដោយមិនអាចបដិសេដបាន ស៊ូនូក៏ព្រមរាំតាមការបង្រៀនរបស់អនាគត់ប្តីចាស់ទាំងមិនពេញចិត្ត
"យ៉ាងមិចហត់"គេសួរឡើងក្រោយស៊ូនូធ្វើងក់ងុយដេកលុងលក់អោយស៊ុងហ៊ូនបីដើរមករកជំរុំ
"អឹម "មកដល់ជំរុំស៊ុងហ៊ូនដាក់ស៊ូនូដល់ខ្នើយកើយភ្លាមក៏អោនទៅថើបលួងលោមប្រលោមស្នេហ៍
"អឹស ហឹម អា"ឯស៊ូនូដែលធ្វើពុតដេកដើម្បីចង់ធ្វើបាបស៊ុងហ៊ូនតែក៏ត្រូវភ្ញាក់ឡើងបើកភ្នែកធំៗក្រោយប្រុសចាស់ដឹងល្បិចខ្លួនហក់មកថើបល្បួង
"យ៉ាងមិច ! ក្រែងគេងលក់មិនចឹង"គេធ្វើជាពើឆ្ងល់ ទាំងដែលធាតុពិតដឹងល្បិចក្មេងណាស់ទៅហើយ
"អម្បាញ់មិញងងុយតែពេលនេះលែងហើយ "ស៊ូនូនិយាយទាំងគេចមុខខ្លាចគេដឹងថាខ្លួនកុហក
"ល្អ បើជ្រុលជាលែងងងុយហើយ ! យើងនាំទៅកន្លែងមួយ "ស៊ុងហ៊ូននិយាយភ្លាមក៏អូសដៃក្មេងប្រុសដើរទៅភ្លាមៗមិនអោយក្មេងប្រុសតមាត់បាន
"Wow ទីនេះម្តេចក៏ស្អាតម្លេស"ស៊ូនូបើកភ្នែកច្រឡោតៗក្រោយឃើញភាពស្អាតនៃពាក់កណ្តាល់យប់ក្នុងកណ្តាល់វាល់ខ្សាច់
"មិនទាន់ដល់កន្លែងទេ កុំឆាប់អររំភើបពេក"គេនិយាយទាំងញញឹមព្រោះប្រកត់ណាស់ថាគេនិងមិនពេញចិត្តដូចមាត់
"លោកនាំយើងមកទីនេះធ្វើអី"ស៊ូនូសួរឡើងក្រោយប្រុសចាស់នាំមកមាត់ទន្លេទាំងកណ្តាល់យប់អាធ្រាត គេស្មានតែទៅកន្លែងអស្ចារ្យអ្វីតែថានៅទីនេះក៏ស្រស់ស្អាតណាស់ដែរ
"ងូតទឹក ! មិនងូតទឹកទេឬ"ស៊ុងហ៊ូនលើកចិញ្ចើមសួរ រួចគេក៏ដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញដាក់ទៅម្ខាងរួច ដាក់ខ្លួនចូលទៅក្នុងទឹក
"កណ្តាលអាធ្រាតរឺ"គេសុំមិនយល់ទេ
"កណ្តាល់យប់អាធ្រាតគ្មានអ្នកណាឃើញ ! យើងក៏អាចធ្វើ"
"កុំនិយាយទៀត យើងដឹងគំនិតលោក"នេះគេចង់ធ្វើឆ្កួតលីលាស្អីនៅទីនេះ ប្រុសម្នាក់នេះល្មោបកាមបានគ្រប់កន្លែងគ្រប់ស្ថានភាព
"យើងសួរឯងម្តងទៀត ដោះសម្លៀកបំពាក់ចុះខ្លួនឯង រឺក៏អោយយើងឡើងទៅដោះអោយ ក៏ដឹងមិនចឹងតែយើងដោះកន្លែងណាយើងដាក់កន្លែងនិង"
"ដោះហើយលោកកុំបញ្ជារពេក"ស៊ូនូមុខស្មួរទាំងខឹងចង់តែសម្លាប់តាកញ្ចាស់អាយុ40នេះចោលទេបើអាច
"បើចឹងក៏ដោះ ហើយចុះមក"
"ទៅហើយ ហឹស ស្អីក៏បញ្ជារនេះយើងមិនទាន់ជាប្រពន្ធផង"ស៊ូនូដោះសម្លៀកបំពាក់បណ្តើររអ៊ូតែឯងបណ្តើរមុននិងស៊ុងហ៊ូនចាប់អូសទម្លាក់ទឹក
"ទម្រាំឯងជាប្រពន្ធយើង! ឯងគ្មានពេលសូម្បីតែចុះពីគ្រែ"?                                                              (សុំទោសចំពោះអក្ខរាវិរុទ្ធខុស)