කොහොම හරි මේ කොල්ලෝ දෙන්න දනිපනි ගහගෙන මාව අපේ ක්ලාස් එකට ඇදගෙන ආවා..එද්දිම නිකන් මිනිස්සු ඔක්කොම බය වෙලා වගේ මගේ මූණ දිහා බලන්න ගත්තා.ඇයි යකෝ ඒක්කන් එන්න ගියපු අලුත් ළමයා මේ විදිහට තව එවුන් දෙන්නේග්ගේ ඇග උඩින් එයි කියලා කවුද දන්නේ..උන් නිකං අම්මපා ජෝකර් කෙනෙක් දිහා බලනවා වගේ මගේ මුණ දිහා බලන් හිටියේ..
"ඕයි ලොඳයා ඔය තුවාලෙකට බෙහෙත් දාන්න ඕන අඩුම කුඩුම ටිකක් මගේ මේසෙ ලගට ගෙනත් දීපන්.."
නවියා කියන මාව එක පැත්තකින් උස්සන් ආව හැඩි දැඩි කොල්ලා පන්ති ඉස්සරහ පේළියේ වාඩිවෙලා හිටපු ළමයෙක්ට කියාගෙන මාවත් අරගෙන පිටිපස්ස පේළියට කලින් පේලියට ගියා..
"අම්මපල්ල බලහංකෝ ඉතින් ඌගේ පුකට වෙඩි තියලා වගේ ඌ දිව්ව හැටි නිකංවත් සොරිවත් කිව්වේ නෑනේ මේ පකයා මූට.."
නවියා අර පන්ති ඉස්සරහ පෝලිමේ හිටපු ළමයා ගෙන ආපු බෙහෙත් ටික ශයියා දිහාට දික් කරන ගමන් වාඩිවුනේ කොණ්ඩෙත් අතින් ගස ගස හෙන කේන්තියෙන් වගේ..
"ශයියා උඹ මේ බෙහෙත් ටික දාපන් මූට. උබ දන්නවනේ මට මේ වගේ වැඩ සෙට් නෑ කියලා.."
ඒ අස්සෙන් නවියා හිනාවෙලා අරූට බෙහෙත් ටික දුන්නා මට දාපන් කියලා..
"ආහ් අම්මට උඩු රිදෙනවා යකෝ.."
මූ බෙහෙත් දාන හැටියට මගේ වැලමිටේ ඉතුරු කෑලි ටිකත් ගැලවෙයිද දන්නෑ..
"අඩෝ අඩෝ සොරි බං හිතලා කලේ නෑ ඉදාන් ඉදාන් හිමීට දාන්නම්.."
ශයියා කිවුවා..
කොහොම හරි උන්දෙන දඟල දඟලලා මට බෙහෙත් ටිකත් දැම්මා.මොනා වුනත් මුන් දෙන්නා එල කොල්ලෝ දෙන්නෙක්.ඊට පස්සේ තමයි ඉතින් මං උන් දෙන්නම අඳුරගත්තේ.
නවියා හෙවත් නවිරු කේෂව් එදිරිසිංහ..හොඳට ඇඟපත තියෙන ජිම් යන පොරක්.අයුක්තිය අසාධාරණය රජ කරන ලෝකේ ඌ හිතන් ඉන්නේ ඌ තමයි යුක්තිය සාධාරණය වෙනුවෙන් සටන් කරන එකම විරුවා කියලා..හැබැයි ඒකේ වැරැද්දකුත් නෑ.හැමෝම වගේ ඌට බයයි.මොකද ඌට අසාධාරණය පොඩ්ඩක්වත් දිරව්වේ නෑ.ඒ නිසා ඌ වලිවලට පැටලෙනවාත් වැඩියි.
නවිරු කේෂව් එදිරිසිංහ
YOU ARE READING
දෑස්..
Romansa"උබට ඌගේ එක කෙස් ගහකට අත තියන්න මම දෙන්නෑ..දැනගනින්..ජීවිතේ එක පාරක් වෙච්ච වැරැද්ද ආයේ වෙන්න මම ඉඩ තියන්නෑ.."
