දෑස්..

Chapter 9

පන්තියට ගියපු ගමන් මම ආයේ අරුගේ ඇගට කඩාගෙන පැන්නා.

"ඔබට කාලි මෑනියෝ වැහිලද යකෝ මගේ ඇගට පනින්නේ හැම වෙලේම..බලහන්..තේජ් අයියා මොනා හිතුවද දන්නෑ...''

අනේ..තේජ් අයියා යැයි යැයි තමා..ඌ මොනා හිතුවත් මට පුකද..

''අනේ යකෝ ඌ මොනා හිතුවත් මට පුකද..උබේත් හු#ත පඩ ලයින්..කිවුවෙනන් කොහොමද ..උබට කරපු දේට මම උගේ දත් බඩට අරිනවයි යැයි යැයි ගාලා එදා..යකෝ ඌ තමා මගේ පුක බිම ඇන්නේ.ප#යා..මේ දිවිය ඇතිතුරා මම ඔය ප#යා එක්ක තරහයි අම්මපල්ලා.."

මම අත් දෙකත් දෙපැත්තටම විසි කර කර අරූට බැන්නා..

"අඩෝ ඔව් මයි නේද..ඒත් මේ පවුකාරයට සමාවෙයන් රත්තරනේ..දැන් උගේ දත් බඩට යවන්න මට බෑ..ඒ ඉන්නේ මගේ වෙන්ට මස්සිනානේ.."

මූ නිකන් කෝල ළමිස්සි වගේ අත් දෙකෙන් මට ඇන ඇන බිම බලාගෙන මෙතන දගලනවා..

''Wait wht..වෙන්න මස්සිනා..කවද්ද පකෝ උබට අපි නොදන්න කෑල්ලක් ලයින් උනේ.."
මගේ ඇස් දෙකත් ලොකු උනා..ජෙයියනේ ජෙයියනේ මොන හුන්නේ කතාද මේ ඇහෙන්නේ..

''අඩෝ මෙහෙමයි බං..මට අපේ ක්ලාස් එකේ කෙල්ලෙක්ව පේනවා ලගදි ඉදන් හරීයට හරිද..මගේ හදුන් පොජ්ජ කීං ගානවා බං ඒකිව දකින දකින වාරයක් ගානේ..ඉතින් මම පොඩ්ඩක් පොඩ්ඩක් හොයලා බැලුවා..බලද්දි ඒ මේකගේ එක කුස උපන් සහෝදරී..අල්ලපු වැටේ බාලිකා පාසලේ ඉන්නේ..අඩෝ පට්ට බං ඒකි හොදේ...''

ඈ බොල ලබ්බ පැහිච්ච ඇටිකුකුලෝ..තොට එහෙනන් මගේ පරම හතුරගේ නංගිට මනමාලකං පාන්න හිතුනා නේද..නොදකින්...නොදෝමකින්...

''තූ නොදකින් මිත්‍ර ද්‍රෝහී සෙවලයා..පල යන්න මගේ දෑහට නොපෙනී..තෝ නිසා මගේ 4න් එකත් බිමට පත බෑවුනා උදේ පාන්දර ..සක්කිලියා මට පාඩුමයි කරන්නේ..පල යන්න..''

මමත් ගස්සලා දාගෙන ආයේ පල්ලෙහට යන්න ගියේ ශයන් මොකද තාම නැත්තේ බලන්න..අන්න අරූ සූකර නිජ්ජා වගේ පිටිපස්සෙන් දුවන් එනවා ඒ අස්සේ..පල යන්න ද්‍රෝහියා..මේ ද්‍රෝහී කමටනන් සමාවක් නෑ කිරි පුතේ උබට..
මම ඌව බලු බෙට්ටකටවත් ගනන් ගන්නේ නැතුව කොලිඩෝ එකේ ඉස්සරහට ඇවිදන් යද්දි ශයන් එනවා උගේ පරම ප්‍රේමය වෙච්ච යුහස් අංජාන් එක්ක රෙදි හෝද හෝද..අම්මපල්ලා මූ මේකේ හෙඩ් නේද..කිසි ගානක් නැතුව පැද්දි පැද්දි එන හැටි විතරක්..මමත් ඉතින් අර ද්‍රෝහී පගයව ගනන් නොගෙන ශයන් ලගට ගිහින් හිටගත්තා..හෙඩ් ප්‍රිපෙක්වනන් කවදත් මම ගනන් ගත්තේ නෑ නේ..ඌ මෙතන හිටගෙන හිටියත් බුදියන් හිටියටත් මට කමක්නෑ ඒ නිසා..