Wattpadten takip edip oy ve yorum yapmayı unutmayın Seviliyorsunuz. Keyifli okumalar🙃
************
"Herkes burda mı?" Diye bağırdı Baran Yıldırım. Sinirliydi. Öfkeliydi. Sinir ve öfke tüm hücrelerine yayılmıştı.
Kim hangi cüret ile gelipte Baran Yıldırım'ın düğününü basar,eşine sıkardı. Kim hangi cüretle?
Adamların hepsi bir araya toplandı. Her bir adam simsiyahtı. Buna Baran,Ferhat ve Azad'da dahil olmak üzere.
"Herkes burada" dedi Ferhat. Azad adamları toplayıp gelmişti. İyi güzel dercesine başını salladı Baran. Tüm haberler bu düğün olayları ile doluydu.
Baran,Ferhat ve Azad aynı anda ellerini arkalarında birleştirdiler. Üçü de başını dik yaptı. Baran adamları gözleri ile taradı. İyi. İyi adamlar. Bunlarla çatışmaya gidilir. Sert ve güçlü adamlar. Tamda Baran'ın istediği gibi.
Baran sert bir yutkunuş ile öne çıktı. Ferhat ve Azad Baran'ın her iki yanında kaldılar.
Bir hafta'dır Beril hastane de yatıyordu. Hâla uyanmamıştı. Ağır yaralı zaten hastaneye kaldırılmıştı. Şu an durumu iyi uyanmasını bekliyorlardı.
Baran Beril'in başında bir saniyeliğine bile ayrılmamış. Hatta sinir ve üzüntüden kriz geçirmişti.
Ama şimdi intikam vakti. İntikam.
Zannediyorlar ki onlardan korktukları için onlarla tekrardan yüz göz olmadılar. Ama oysaki Baran Yıldırım'ın planı başkaydı.İlk gün çatışmaya gidilmezdi. Tedbir almışlardır diye karşı taraf. İkinci günde gidilmezdi. Hâla Tedbirli iseler. Üçüncü günde gidilmezdi. Belki şaşırtma yapılıyor diye. Dördüncü,beşinci,altıncı günde ise gelmeyeceklerini sanarlar ve o kadar da tedbirli olunmaz. Yedinci günde ise gidilir ve düşman yerle bir edilir.
Hemen o kadar da sıcağı sıcağına olunmaz. Evet herşey sıcağında güzel ama sıcağı olmaması gerekenlerde vardı. Tıpkı şuan ki ansızım olacak çatışma gibi.
"İyi dinleyin beni!" diye bağırdı Baran.
"Hiçbir adamı sağ bırakmıyorsunuz. Eğer ki bir sağ kalan görürsem kendinize kaçacak delik arayın" dedi Baran ve devam etti."Hepsi ölecek bu kadar" dedi Baran saf öfkeli bir sesle. Sinir ve öfke son seviye idi.
Ondan fazla araba vardı. Ve Baran,Ferhat ve Azad en öndeki arabaya yönelip,bindiler. Azad şoför koltuğuna geçti. Ferhat ise Azad'ın hemen yanına. Baran ise en arka koltuğa geçti.
Baran Yıldırım'ı yanıltmaya çalışıyorlardı. Ama bilmiyorlar ki,Baran Yıldırım yanılmaz,yanıltır. Ferhat Yıldırım'da kardeşinin intikamında yanında olacak. Azad ise hep dostlarının yanında olmuş ve yine olacaktı. Azad güvenilir ve sadık bir dostu.
"Abi sana dediğimi hallettin mi?" Dedi Baran öndeki Ferhat'a.
"Hallettim" dedi Ferhat.
"O köpekleri o adamın üzerine mi salacaksın?" Diye sordu Azad arkadaki Baran'a.
Derin bir nefes alıp verdi Baran.
"Evet" diye cevapladı soruyu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimsin
Ficción General"insan kaderinden kaçabilir mi?" kaçamaz ve,ve sen benim kaderimsin " doğru diyordu biz birbirimizin kaderiydik.Çünkü bütün yollar ona,bize çıkıyordu, insan kaderinden kaçabilir miydi?