Playboyun İntikamı(Şebsel)

Özgürsün

"S-selim"
"Ben çok yanlış zamanda geldim Şebnem Hanım.Kusura bakmayın."
"Ya Selim gördüğün gibi değil."
"Bana açıklma yapmak zorunda değilsin!"
Şebnem
Selim beni dinlemeden arabasına binip gitti.O gidince kapıda bekleyen Canın yanına gittim.
"Ne yaptığını zannediyorsun Can!"
"Benim kötü bir niyetim yoktu Şebnem.Sen Selimi mi seviyorsun yoksa?"
"Sanane Can bundan!"
"Özür dilerim.Ben Selimle konuşurum."
"Gerek yok.Ben kimseye bir açıklama yapmak zorunda değilim.Ne sana ne de ona!"
"Tekrar özür dilerim ama sevmediğin bir insana bu kadar yakın davranma.Benim gibi yanlış anlayabilirler."
"Benim niyetim arkadaşçaydı.Bende özür dilerim.Ben seni abim gibi görüyorum Can.O yüzden böyle davrandım."
"Sorun değil.İyi geceler."
"İyi geceler."
Can gittikten sonra içeriye gidip Selimi beklmeye başladım.Bu saate kadar hala gelmedi.Yatağa girdim.Uyumaya çalışıyorum ama olmuyor.Tam uykuya dalıcakken kapı sesi duydum.Koşarak aşağıya indim.Selim gelmişti ama içtiği her halinden belliydi.
"Neredeydin sen?"
"Sananeee"
"Seni düşünen de kabahat."
"Düşünme."
"Can beni öptü diye böyle davranıyorsun değil mi?"

Selim sıkıca kolumu kavradı.Canım yanıyordu.Ne hissetiğimi gerçekten kavrayamıyordum.Acı aşk hüzün...
Selimde bunların bir kırıntısı bile yoktu.
"Bırak kolumu."
"Niye öpüştün lan o herifle!"
"Öpüş-sanane ya"
"Haklısın banane."
"Beni rahat bırak artık.Senin yüzünden bu karanlık hayatı yaşamak istemiyorum."
"Bu karanlık hayatı benim yüzümden değil abin yüzünden çekiyordun!"
"Sen şart koydun!Abimi ele veremezdim.Ben çekiyorum bu yüzden!"
Selim
Şebnemi dinlemeden odama çıktım.Kendimi zor da olsa uykunun kollarına bıraktım.
Sabah
"Ee gelin kuzum işte canım sıkılıyor benim."
"Tamam hadi öptüm."
Kahvaltıya Kainat ve Almilayı çağırdım.Onları beklerken koltuğa oturdum ve evi incelemeye başladım.Her yer siyahtı.Bazı yerlerde beyazdı.Aynı Selim gibiydi.Ama onda beyaza dair hiçbirşey yoktu o hep siyahtı.
Ben düşüncelere dalmışken kapı kapı çaldı.Kapıyı açmaya gittiğimde karşımda Özgür ve Can vardı.
"Merhaba Şebnem.Biz poğaça simit felan aldık.Hep birlikte kahvaltı ederiz diye düşünmüştük."
"Çok iyi düşünmüşsünüz.Gelin içeriye."
"Ee Selim yok mu?"
"Paşamız uyuyor daha.Neyse siz oturun.Benimde arkadaşlarım gelicek şimdi.Onlar da gelsin hep birlikte başlarız kahvaltıya."
"Biz rahatsız-"
"Saçmalama Özgür.Kendi eviniz gibi rahat edin.Ben Selimi uyandırayım.

Yukarıya çıktım.Selim uyuyordu.
"Selim."
Ses gelmiyordu.Kolunu dürtükleyince beni altına alması bir oldu.
"Sabah sabah bağırılmasından hiç hoşlanmam."
"Ş-şey senin arkadaşların geldi.Kahvaltı eder-"
"Can da mı geldi!"
Selim yavaşça üstümden kalktı
"Evet ama ben çağırmadım."
"Tamam.Sen in ben üstümü giyinip geliyorum."
"Tamam."
Aşağıya indiğimde kapı çaldı.Gelen kızlardı.
"Hoşgeldiniz."
"Hoşbulduk kuzum."
"Hoşbulduk."
"Geçin içeriye."
Kainat ve Almila içeri geçti.Herkes birbiriyle kaynaşmıştı.Selim Bey hele şükür geldi.

"Günaydın."
"Can istersen hiç konuşmayalım."
"Peki.Sonra konuşuruz."
"Tartışmayı bıraksak çok iyi olur."
"Tamam."

Telefonum çaldı ve konuşmaya gittim.Arayan annemdi.
Selim
"Yarın Şebnemin doğum günü."
"Nasıl ya.Yarınmı?"
"Evet.Haberin yok muydu?"
"Yoktu ya.Söylediğin için teşekkürler kainat."
"Rica ederim."
"Şey yapalım.Sürpriz hazırlayalım."
"Süper fikir kardeşim."
"Ne kaynatıyorsunuz bakayım."
"Hiç.Canla Kainat sahile gidecekmiş.Almilayla da Özgür yogaya gidecekmiş."
"Ne çabuk kaynaştınız?"
"Ya ne demezsin."
"Efendim?"
"Evet.Kanımız ısındı hemen.Çabucak kaynaşıverdik."
"Hadi Almila biz gidelim."
"Tamam Özgür."
"Hadi biz de gidelim Kainat."
"Tamam Can."

"Selim."
"Hı."
"Benim canım sıkıldı."
"Ne yapalım?"
"Gezelim.Alışveriş yapalım."
"Hayır."
Şebnem sinirli bir şekilde odasına çıktı.Çok mu üstüne gidiyorum acaba.En iyisi gezelim.Hem elbise alırız.Yarın doğumgününde giyer.
Şebnem
Kapım çalıyordu.
"Gel."
"Hadi gel."
"Gelmiyeceğim."
"Hadi bak senin için alışverişe gideceğim."
"Ciddi misin?"
"Ciddiyim."
Gidip Selime sarıldım.Ne yaptığımı farkedince geri çekildim.
"Hadi sen giyin.Ben aşağıda seni bekliyorum."
"Tamam."
Altıma kot şort üstümede göbekten bağlama bir gömlek giydim.Altınada topluklu sandaletlerimi giydim.Aşağıya indim.

"Şebnem altını giymeyi unutmuşsun!"
"Ahahaha klişe espiriler yapmasan canım.Ayrıca altıma şort giydim."
"Sabır.Hadi yürü gidiyoruz!"
"Tamam."
Selimle waffleciye geldik.

"Çok özlemişim bunu ya."
"Çok mu seviyorsun?"
"Evet."
"Yediysen kalkalım hadi."
"Tamam."
"Hadi alışveriş yapalım."
"Ben seçicem alacağın kıyafeti."
"Ya of!Ben de seninkileri seçerim o zaman."
"Tamam.Anlaştık."
Selim
Şebnem erkek bölümüne gidip bana bişeyler seçmeye gitti.Bende elbise bölümüne girip birşeyler seçmeye başladım.

"Nasıl birşey bakıyorsunuz beyfendi?"
"Zarif ve şık birşey istiyorum."
"Elimizde çok güzel bir parça var.Ben hemen getireyim."
"Tamam."

Biraz bekledikten sonra elinde bir elbiseyle geldi.Şebneme çok yakışacaktı.
"Ben bunu alıyorum."
"Tamam."
Şebnem
Selime bir takım elbise aldım.Çok yakışacak.Aldım ve dışarıya çıktım.Selim beni bekliyordu.Hemen elindeki poşete uzandım ama göstermedi.

"Sürpriz."
"İyi be."
"Sen ne aldın bana?"
"Sürpriz."
"Ben çok yoruldum.Gidelim mi?"
"Olur."

Selimle arabaya bindik.Eve geldik.Çok uykum vardı hemen yatacaktım.

"Ben yatıyorum Şebnem.İyi geceler."
"Selim."
"Efendim."
"Bugün için teşekkür ederim.Çok eğlendim."
"Rica ederim."
"İyi geceler."
Selim
Sabah olunca Şebnemi bir şekilde kızların yanına gönderdim.Özgür ve Canı çağırdım.Evin her yerini süsledik.Gerçekten çok güzel olmuştu.Kainatı aradım.
"Efendim Selim."
"Elbiseyi giydirmeyi unutma."
"Merak etme giydi bile."
"Çok sağol.Gelin artık herşey hazır."
"Tamam."
Kızlar gelmeden ışıkları kapattık.Karanlıkta beklemeye başladık.
Şebnem
Kızlar üstüme çok güzel bir elbise giydirdi.Bizim eve geldik.Ne yaptığımız hakkında hiçbir fikrim yoktu.Kapıyı açtım.Her yer karanlıktı.Yavaş yavaş salona geçtik.Birden her yer aydınlandı.Herkes hepbir ağızdan bağırmaya başladı.
"İyiki doğdun Şebnem.İyiki doğdun.İyiki doğdun.İyiki doğdun Şebnemmm."

Çok duygulanmıştım.Herkese tek tek sarılıp teşekkür ettim.Herkes hediyesini vermişti.Birtek Selim vermedi.
"Şebnem dışarıya gelsene bi."
"Tamam."
Dışarıya çıktık.Selim karşıma dikildi.

"Hediyeni niye dışarıda veriyorsun ki?"
"Benimki verilecek birşey değil.Söylenilecek birşey."

Çok heyecanlanmıştım.Kalbim yerinden çıkacaktı.Tahmin ettiğim şeyi söyleyecekti galiba.

"S-söyle?"
Elimi tuttu ve konuşmaya başladı.

"Ben çok kötü biriyim Şebnem.Sana yaşattığım herşey için özür dilerim.Artık benimle kalmıyorsun.Yani özgürsün."

Selam gençler nasıldı bölüm.Yazık Şebnem boşuna sevindi.
Neyse yorum ve votelerinizi bekliyorum.Ha bu arada yb ne zaman gelecek gibi sorular sormayın.Güzel yorumlar yapın sevdiceklerim.Sizi çok seviyorum:-)