Ahunaz

16.Bölüm🍁

Ahunaz

"Önüne niye bakmıyorsun?" Ayak bileğimi tutarken Yiğit söyleniyordu . "Ya ben fark etmeseydim? Sana çarpacaktı." deyince ofladım. Ayağım acıyordu. "Biraz daha konuşursan dayak yiyeceksin. Ayağım acıyor zaten." deyince kolumdan tutup kaldırdı. Sağ ayağımın üstüne basamıyordum. Onun kolunu tutarken "Bu böyle olmayacak. Hastaneye gidelim." deyip beni kucağına aldı. Ağzımdan küçük bir çığlık kaçınca o sırıtıyordu.

"Öküz müsün?"

"Aşk olsun. İyilik yapıyoruz burada."

Beyaz bir arabanın yanına gelince beni indirdi. Ön koltuğa oturmama yardım edip o da arabaya bindi. Hafif morarmıştı. Off! Bir bu eksikti. Yiğit arabayı sürerken arada bana baktığını hissediyordum. "Acıyor mu?" deyince ona döndüm. "Acıyor. Kırıldı mı acaba ?"

"Kırık olsa böyle duramazsın."

"Çatlamış olabilir mi ?"

"Sanmam."

"Kesin ezildi. "

"Ahunaz sadece burkuldu."

Oflayıp önüme döndüm. "Gıcıksın." dedim. "Sende çok tatlısın ." deyince gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Tamam. Bunu demesini beklemiyordum. Sessiz kalıp cama döndüm. Dışarıyı izlerken onun keyifli sesini işittim.

"Sen utandın mı ?"

Gülerek söylemişti.

"Ne alakası var ?" diye mırıldandım. Ayağımın acısını unutmuştum bile. "Yanakların kızardı." deyince ona göz devirdim. Sağ bacağımı kaldırıp elim ile bileğimi ovaladım. Acıyordu.

Hastaneye geldiğimizde Yiğit yanıma gelip koluma girdi. Acil kısmına girince hemşire yanımıza gelip beni bir sedyeye oturttu.

🍁

"Kolum kadar topuklu ayakkabı giyersen tabi burkulur. Spor ayakkabı giysen ne olur?"

"Yiğit seni döverim. Biraz daha konuşursan gerçekten döverim. "

Yiğit göz devirip kollarını göğsünde birleştirdi. Hemşire ayağımı sararken o da söylenip duruyordu.Ayağımı sargıya aldılar ve birkaç gün üstüne basmamam gerekiyormuş. Onca derdim yokmuş gibi bir de bu başıma geldi.