DÜNYANIN SONU

20 kişi

2025 yılının başlarıydı. Her şey aniden olmuştu. Bir gün yollarda akıllı arabalar birbirlerine çarpmaya başladı. İnsanlar can havliyle kendilerini araçlardan atmaya çalışıyordu. Bu sırada çoğu insan kendi evine bile giremiyordu çünkü evlerdeki şifre sistemleri blocklanmıştı. Kapılar kilitliydi. Evde kalanlar dışarıya , dışarda kalanlar evlerine giremiyordu.

İşte tam o günlerden birinde E evinden çıkmış son model aracıyla hastaneye ziyarete gidiyordu. Telefonu yan koltukta ve rahatsız etme modundaydı. Bu yüzden ne arayan arkadaşlarını ne de ailesini görebildi. Yanında ise kız kardeşi vardı. 

"hey ileride yol kapalı" dedi T "sağa girsene"

"o yol da ters bakalım en uygun yol nerede?" diyerek arabaya sordu "bana en uygun yolu bulabilir misin?"

"İlk sağdan girip ikinci çataldan sola girin. Tahmini varışınız 15 dakika." dedi araba.

"harika geç kaldık." dedi T arkasına yaslanarak.

"kalmadık merak etme. Otomatik pilota alıyorum." dedi E ve arkasına yaslandı. Yan koltuktan telefonunu alınca ise aramaları gördü. "seni de annem aramış mı?" dedi arkasına dikiz aynasından bakarak.

"evet ama çekmiyor şuanda" dedi T "seni de mi aramış?"

"sadece annem değil 33 cevapsız arama var." dedi E "bir şey mi oldu acaba?" derken araba ters yöne girdi. "hey" dedi elini direksiyona atarak "yanlış yön." dedi cevirmeye çalıştı ama direksiyon bile oynamadı. "yanlış yöne girdik T ve araba devredışı olmuyor." dedi panikle.

"sakin ol" dedi T "eminim başka bir yoldan götürecektir." Tam başını sallarken ise yandan bir araba son hızla onlara çarptı. Son duyduğu şey T'nin bağırışıydı.

Kendine gelince ortamın oldukça sesli olduğunu gördü. Kapısını açarak ilk kendini sonra kardeşini çıkarmak için arabadan indi. O anda çevresini görünce şok oldu. Tüm arabalar birbirlerine çarpmıştı ve çarpmaya devam ediyordu. Ama dikkatini çeken hepsinin akıllı araba olmasıydı. Yandan dolanıp kardeşinin kapısını açtı. Eliyle nabzını yoklayınca yaşadığını anladı. Onu çekerek çıkardı yere bıraktı. Çevresine bakınmaya başladı.

O sırada bir kadının yanan arabaya yaklaştığığını gördü. "hey" diye seslendi kadın ona baktı ve arabaya doğru bir adım attı. "ne-ne yapıyorsun?" diyerek yanına koşmaya başladı fakat kadın arabaya binmişti bile."insanlara ne oluyor!" dedi E delirmiş bir şekilde etrafına bakarken. O sırada bir grup insan onlara doğru koşuyordu bir adam onu hızlıca çekerek yere devirdi. Tam konuşacağı sırada başını öne eğdirdi. "sakın kimseyle göz teması kurma. Sakın kimseye güvenme delilik içlerinde." 

"ne-ne oluyor?" dedi E gözü kardeşine kaydı hala baygındı. "sen kimsin?"

"Ben Y sana tek diyebileceğim şey sakin olman gerektiği. Şimdi benimle gel " diyerek onu kaldırdı. "sakın bakma gözüme " dedi uyararak "bir sığınak biliyorum."

"kardeşim de gelmeli" derken gözü kardeşine kaydı ama orada değildi. "o-yok nasıl olur bu?" derken Y açıkladı. "muhtemelen başından beri yalnız başınasın. Fakat beynin sana yanında kardeşin olduğuna inandırmış. Bunların hepsi 2020 yılındaki aşının etkisi."

"hangi aşı?" dedi E "covid mi?"

"keşke sadece o olsa." dedi Y bu sırada onu da kaldırmış sakin sakin yürüyordu.

"sığınağı nereden biliyorsun?" dedi E "ve kardeşim-"

"sığınaktan geldim ben. Haberlerde tam bu kavşağı gösteriyorlar. Arkadaşlarıma birlikte canlı kalanları almak için geldik. Onlar çoktan varmış olmalı. Ve başından beri teksin arabadan tek çıktın seni gördüm"

"kaç kişisiniz?" dedi E 

"en son 15 kişiydik. Bu arada gerçek adlarımızı söylesek daha iyi olur. Ben Yalçın."

" Eva."

"memnun oldum Eva şimdi senden istediğim ne olursa olsun dürüst olman." dedi kapının ziline basmadan hemen önce. "ve kimseye güvenmemen."

"kim o?" dedi biri. "benim Yalçın" dedi adam kapıya bakarak "aç"

İçeride birkaç kişinin konuşmaları duyuldu sonra başka biri seslendi. "kaç kişi?"

"iki" dedi Yalçın. Sonra kapı açıldı. Kızın biri hızlıca Eva'yı kenara çekti. Elindeki ışığı gözlerine tuttu. Ellerine baktı. Eliyle boynuna dokundu. "temiz"

O sırada aynı muameleyi Yalçın'a da uyguladıklarını gördü Eva.

"kaç kişi bulduk?" dedi Yalçın 

"seninkiyle beraber 5 oldu." dedi diğerlerine göre daha yaşlı duran bir kadın "bu sefer hızlı olamadık."

"peki nerdeler?" dedi Yalçın

"içeride" dedi kapıdaki kız sonra bana döndü "selam ben Manolya."

"Eva" dedim ona gülümserken. 

"hadi gel diğerleriyle de tanışalım." dedi Manolya koluma girip Yalçın'a başıyla içeriyi işaret ederek.

Yalçın kendini  koltuğa atmak yerine bir sandalye çekti. O sırada bende önündeki tek boş yere oturmak zorunda kaldım. Çevreme bakınmaya başladım. Camların bile kapalı olduğu bir odada tek ışık kaynağımız eski model yanan kandillerdi.

"şimdi" dedi Yalçın eline bir kağıt alarak "adınız yaşınız" diyerek sıradan bakmaya başladı. İlk baktığı kız "19 Mona" dedi gülümsemekten çok uzak bir şekilde. Diğer kız "22 Lara" 

Yalçın bana baktı "Eva yaşın ?" 

"25" dedim. Elindeki kağıda hızlıca yazıp yanımdaki çocuğa döndü "30 Teo" dedi umursamaz bir şekilde. Yanındaki de "27 Lider"

 "tamam dedi Yalçın" sıradan isimlere bakarak okudu. "Mona, Lara, Eva,Teo, Lider." sonra bizlere baktı tekrar. 

"ben Yalçın 30 yaşındayım. Bu evin sahibiyim ve yaklaşık olarak bir haftadır bu evde 15 kişi kalıyorduk. şimdi 20 olduk sizinle birlikte. Ne olduğunu bilmiyoruz bu yüzden evden mümkün olduğunca çıkmamaya çalışıyoruz. Tek bir kanal çekiyor ve tüm gün o açık, eğer bir haber çıkarsa birilerini alabilir miyiz diye evden çıkıyoruz ki o zaman bile birimiz evde kalıyor."  başıyla Manolya diye bildiğim kızı işaret etti. "her kişinin eve alınımından incelenmesine kadar Manolya ve Yade sorumlu. Yade de kapıda tanıştığım yaşlı kadındı.

Yalçın devam etti. "Mira ve ben düzenli olarak çıkıyoruz çünkü hızlıyız. " o sırada Mira gülümsedi " bazen de Ender destek ekibi olarak katılıyor." 

"onun dışında Sarp ve Miran" dedi eliyle onları göstererek "erzak kontolünden sorumlular. "Vira " diye kenarda oturan kızı gösterdi " Ege ile birlikte evin günlük işlerini hallediyorlar. Onun dışında da Minel ve Lalin su almaya arkadaki kuyuya gitmekle, Asil ve Arel gerektiği durumlarda markete gitmekle, Atlas yemekle, Çağ da yeni gelenlerin uyumunu sağlamakla görevli. Sizlere şimdilik görev veremem ilk olarak evin düzenini öğrenmeliisniz. Kalmanız durumunda ise uygun yerlere geçiririz. Sorusu olan?"

Birkaç saniyelik sessizliğin sonrasında Yalçın Çağ'a baktı. "sendeler o zaman." 

"hallederim." dedi Çağ gülümseyerek.