Saçlarına öpücük kondurup yüzünü ellerim arasına alarak, "eger bir dilek hakkım olsa seninle geçirdigim her bir saniyeyi hatırlamayı, hiç unutmamayı dilerdim." Dolu gözleri ile tebessüm ettiginde egilip aramızda ki mesafeyi sıfıra indirerek, gülüşün...
Ateşler içinde yanıyorum ama sizi bölümsüz bırakmıyorum 😭😭
Sizden ricam bu hasta garibanısevindirip bol bol yorum atmanız 😔😔
İyi okumalar dilerimm. Umarım beğenirsinizz
Medya: Nova
****
Alarmın rahatsız edici sesi ile zorlukla gözlerimi araladım. Bir kaç dakika boyunca gözlerimi kırpıştırdıktan sonra, kendime gelmek için yumuruk yaptıgım ellerimle gözlerimi ovdum.
Yerimde dogrularak saat'e baktıgımda, 8 oldugunu gördüm. İyide normalde alarm 7 ve ya 6 da çalması lazımdı. Anlaşılan o ki alarm öttügünde uyanamamış, tekrar uyumuştum.
Aklıma Eftalyanın gelmesi ile kocaman bir gülümseme yayıldı yüzüme. Aklıma gelen şey ile somurtdum. Bu gün Eftalyanın bize dersi yoktu. Aslında o yüzden okula da gitmek istemiyordum ama dersi olmasa bile okulda oldugu için göre bilecektim.
Spor yapmaya vaktim olmadıgı için bu günlük erteleyerek ayaga kalktım. Bir kaç esneme haraketleri yaptıktan sonra, banyoya girerek soguk su ile yüzümü duruladıktan sonra diger işlerimide hall ederek odaya geri döndüm.
Banyoyu akşam gelince yaparım diye düşünerek, dolaba yöneldim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimde ki pijamaları çıkararak katlayıp yatagımın üzerine koydum. Seçtiklerimide hızla üzerime geçirdikten sonra, yatagımı toplayarak boy aynamın karşısına geçtim. Eh işte fena degildi. Taragı alarak saçlarımı düzelttikten sonra, parfümden bol bol sıktım.
Hava bu gün bulutlu oldugu için nemlendirici sürmege gerek duymadım. Yatagımın baş ucunda hala uyuyan Venüsü fark ettigimde, yanına yaklaşarak kafasına küçük bir öpücük bıraktım. Kıpırdansa da uyanmamıştı. Telefonumu alarak kapıya yöneldim.
Odadan çıktıgımda kapıyı açık bıraktım. Uyanırsa aşağı ine bilsin diye. Merdivenlerden aşağı indigimde hep oldugu gibi yine gülüşme sesleri geliyordu.
Uzun koridordan geçtigimde görüş açıma mutfak çıkmıştı. "Günaydın millettt." Ares, "günaydın. Hele şükür uyana bildin." "Ya alarm ötmemiş." Masaya baktıgımda, annemin olmadıgını görerek kaşlarımı çatıp, "annem nerede?" Abim, "gelinini görecek ya çok heyecanlı sabahtan koşuşturuyor."
Abim yarı alayla söylediğinde Aresle ben gülmege başlamıştık. Bu sırada annem mutfaktan içeri girdi. 11 de oldugunu söyledigim halde herşeyi hazır gözüküyordu. Annem, "kızım nasıl olmuşum? Kötü ise gidip hemen degiştireyim. Hem sen nerede kaldın bu saate kadar? Saat 11 de idi degil mi?"
