öğretmenim gxg

23 bölüm

Selaaammmm ben geldiimmm nasılsınız bakalıımm??

Evett eger iyiyseniz bölüme geçeliimm 🙇‍♀️

İyi okumalaarr dileriimm 🌸🌸

Medya : Lidya

"Nova ya ne zaman söylemegi düşünyorsun? Daha ne kadar bekleyeceksin?" Kendi ismimi duymam ile adımlarımı durdurdum. Biliyorum bu dogru bir şey degil ama benim haklımda konuşuyorlardı. "Bilmiyorum Atalay inan bilmiyorum kendimi hazır hiss edince söyleyecegim ama daha degil umarım o zamana kadar anlamaz."
"Nova'nın bu kadar zamanda nasıl anlamadıgını sorguluyordum zaten bende. Geç olmadan söylesen iyi olur çünki eger benimde bildigimi ögrenirse bir tek senle degil benimlede arası bozulur. Biliyordun madem bana neden söylemedin gibi şeyler söyler."
"Biliyorum Allah kahr etsin ki biliyorum ama bana biraz zaman ver tamam mı? Hall edecegim."

Neyi benim bilmem gerekiyordu? Allah kahr etsin benim neden hiç bir şeyden haberim yok? Eftalyanın bana söylemek istedigi şey ne? Kafam iyice allak bullak olmuştu.

****

Kendime geldigim gibi hızlı adımlar ile salonun yolunu tutdum. Moralim yerle bir olmuştu. Ama annemlere belli etmemek için normal davranmam gerekiyordu. Aklımda ki düşünceler ile salona girdigimde annem, "kızım? gelmiyorlar mı?" Annemin yanına oturarak, "şimdi gelirler sultanım."
Sesim ister istemez keyifsiz çıkmıştı ve bu tabii ki de annemin gözünden kaçmamıştı.

Elini bedenime sarıp kendisine çekerek kısık ses ile, "ne oldu benim kızım'a?" Ben de ona sokulup kolum ile belini sardım. Başımı göğsüne yaslıyarak, "yok bir şey sultanım merak etme sen." Elini saçıma atıp okşadıgında mayıştıgımı hiss ediyordum. Tam gözlerimi kapatacaktım ki abimin sesini duydum. "Anne ben Eftalya'yı evine bırakıp öyle gelecegim."

Gözlerimi aralayıp Eftalya'ya baktıgımda oda tebessüm ederek bana bakıyordu. Hafifçe tebessüm edip tekrar kapattım gözlerimi. Buna bozulacagını biliyordum ama bilmiyorum kırgın hiss ediyordum benden bir şey gizlemesini istemiyordum. Hem de benim bilmem gereken bir şeydi bu.

Abim bile biliyordu ama benden gizliyordu. İyi de neden ki? Gizlemesini gerektirecek ne vardı ortada? İyice merak etmiştim. Acaba ne zaman söyleyecekti?
İyi bir şey miydi yoksa kötü mü? Düşünmekten kendimi alı koyamıyordum.
Umarım kötü bir şey değildir.

Ya benimle oyun oynuyorsa?
Yok ya öyle bir şey olsa abim buna razı olmazdı. Yogun kadınsı kokudan Eftalya'nın yaklaştıgını hiss ediyordum. Gelip tam karşımda durup, "Rüya abla görüşürüz kendinize iyi bakın." Diyerek biraz egilip kollarını açtmış olmalı ki annem saniyelik ellerini saçlarımdan çekip Eftalya'ya sarılmıştı.

Şuan uzun ve sarı saçları yüzüme geliyor, bu ise  gıdıklanmama sebep oluyordu. Ne kadar kırgın olsam bile onun kokusunu içime çekmedigim bir gün rahat uyuyamaz hale gelmiştim. Çaktırmadan kokusunu içime çektigimde saçlarından gelen koku çok güzeldi. Çilek gibi kokuyordu.

Geri çekildiginde annem tekrar ellerini saçıma yerleştirmiş okşamaya devam etmişti. "Görüşürüz kızım sen de kendine dikkat et." Aslında eger kırgın olmamış olsaydım kesinlikle abimin götürmesine izin vermez, iki elim kan da bile olsa mutlaka kendim götürürdüm.