Eski Bir Aziz ile Karanlık Bir Kahraman Arasındaki Gizli Aşk İlişkisi

22.Bölüm - İnsanlar Kötülükten Nefret Ediyor

Ovid, gülümseyen, kıkırdayan sarışın kızı göz ucuyla izledi. Genellikle sadece karşısındaki kıza odaklanırdı. Ama o anda aklı, kalıcı bir düşünceyle meşguldü.

'Neden bu kadar zayıf? Bundan hoşlanmadım.'

O günden sonra Iora'nın bir hafta boyunca derslere katılmadığını duydu. Bu onu tedirgin ediyordu ve kendini endişeli buldu. Konuşmaları yüzünden miydi? Yoksa iptal talebini gönderdikten sonra Marquis'le başı dertte mi oldu?

Meraktan yola çıkarak, Iora'nın ders gününde azizin malikanesini ziyaret etti. Arcanda ile tanıştı ve derslerine giderken sohbet etti. Tam o sırada yanından geçen gümüş saçlı bir kız aniden durdu ve sanki korkunç bir şey görmüş gibi onlara baktı.

'Sanki bir hayalet görmüş gibiydi.'

Arcanda ve Iora hakkındaki söylentiler yaygındı ancak son birkaç günde yoğunlaşmıştı. Azizlik adayının derse girmemesinin ne anlama geldiği konusunda herkes spekülasyon yapmakla meşguldü. Ovid, Iora'nın adaylığından vazgeçmek isteyip istemediğini kısaca düşünmüştü. Ancak şu anda burada olması pes etmeyeceği anlamına geliyordu.

Gerçekten çok baş ağrısıydı. O kızla olan nişanını bozmak yapılması gereken bir şeydi.

Yine de Ovid'in gözleri Iora'yı dikkatle incelemekten kendini alamadı. Iora'nın karşı konulmaz çaresizliğini hatırladı, sanki iptalin tek sözüyle dünya çöküyormuş gibi titriyordu...

'Bu olamaz.'

Ovid'in gözleri hafifçe kısıldı. Gevezelik eden Arcanda'nın konuşmayı bırakıp ona baktığını bile fark etmemişti. Iora ise başını öne eğmişti ve hizmetçinin ona getirdiği soğuk çay fincanına bakıyordu.

'Hayır, bunu fazla düşünüyorsun. Lord Ribandt ne kadar huysuz olursa olsun, kendi kızını taciz edeceğinden şüpheliyim.'

Bu geçici düşünceyi temelsiz bir varsayım olarak değerlendirip bir kenara attı, bunun ileride kendisine neden olabileceği pişmanlığın farkında değildi.

"Ovid! Buraya bak."

"Ah özür dilerim."

Aniden kolunun sıkı tutuşuyla başını çevirdiğinde Arcanda'nın parlak bir şekilde gülümsediğini gördü. Kendi kendine düşündü, gözleri gerçekten mücevher gibi parlıyordu.

"Iora o kadar sessiz ki, sonunda çok konuşuyorum. Bu yüzden en azından bana cevap vermelisin.

"Sağ."

"Hehe, Ovid, hatırlıyor musun? 18. yaş günümüz yaklaşıyor."
Ovid bir an Iora'nın hafifçe gerildiğini fark etti ama görmemiş gibi davrandı. Arcanda şüphe götürmez bir şekilde azizdi, Iora ise seçilmeyeceğinden emindi. Iora'nın bakış açısına göre bu, korktuğu bir gün olmalıydı.

Aslında Ovid, Arcanda'dan bir anlığına kenara çekilmesini istemeyi düşünüyordu. Ancak fikrini değiştirdi. Etrafındaki herkesin Iora'yı aşağılamasına rağmen gözlerine yansıyan kız acınası ve perişan görünüyordu. Ne olduğunu ya da hasta olup olmadığını sorma isteğini kabullenmek istemiyordu.

'İkisinin de burada olması iyi bir fikir olmayabilir.'

Başkalarının ona uyum sağlamasına, tam tersi olmasından daha alışkındı. Yani konuşmaya başladıklarından beri Iora'nın gözlerinin onunla buluşmadığının farkına varmadı; Arcanda'yla göz teması bile kurmadı. İkisi arasındaki sevgi dolu atmosfere rağmen, Iora'nın dışlanmış bir şekilde tek başına oturmasının ne kadar tuhaf bir şekilde acınası göründüğünün farkında değildi.

Ovid yavaşça kolunu Arcanda'nın elinden kurtardı. "Evet farkındayım. Azizlik onay töreni, aziz adaylarının 18. doğum gününde gerçekleşecek, dolayısıyla doğum günü partiniz İmparatorluk Sarayı'nda düzenlenecek. İkinizin de sosyeteye tanıtılan biri olarak orada olması büyük bir olay olacak."

"Aman."

Arcanda'nın heyecanla parlayan beklentili gözleri, sessizce oturan gümüş saçlı kıza döndüğünde aniden söndü.

Sonra periye benzeyen bir sesle sordu: "Iora, sen de o günü sabırsızlıkla bekliyor musun?"

"Ah, evet."

Hiç heyecanlı görünmüyordu.

Iora'yı gözlemleyen Ovid, iki kızın konuşmasını görmüyor ya da duymuyormuş gibi davranarak haylaz düşüncelere daldı. Hizmetçilerden birine fincanını sıcak çayla doldurmasını işaret etti ve Iora'nın hâlâ dokunulmamış fincanını işaret etti.

Malikanedeki hizmetçilerin ona davranışı pek hoş görünmüyordu. Arcanda'nın fincanı soğuduğunda ne kadar çabuk değiştirdikleriyle karşılaştırıldığında bu daha da belirgindi.