YAŞAYAN ÖLÜLER

12.BÖLÜM

 EVET EVET GENE BEN GENE BEEEEENNN

DEDİM Kİ BENİM YAVUKLULAR UZUN ZAMANDIR BÖLÜMSÜZ KALDILAR HADI BIR IYILIK YAPAYIM DEDIM... 

BU ALLAHIN CEZASI SEREFSIZ BARTU ALLAH BELANI VERSIN SENIN KOPEK NEYSE OYLE ISTE

SINAVLAR NASIL KEZOLAR VALLA GUZEL GECSİN İNSALLAH

UST SINIFLARDAN ARKADASLARIM MEZUN OLUYOR DUYGUSALIM BU ARALAR FKHLSKJHDFKAJS

NEYSE YAVRULARIM OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN SEVIYORUM SIZI 

***********************

"Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm. Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm"

"Beyefendi ben anlatamadım kendimi galiba size, BEN GELMEK İSTEMİYORUM SİZİNLE DAHA NE DİYE ISRAR EDİYORSUNUZ BEN ANLAMIYORUM Kİ! Ayrıca adınızı bile bilmiyorum beyefendi. Ne bu samimiyet bir kere gördüm ben sizi. Yıllardır arkadaşmışız gibi davranamazsınız." eli ile burun kemerini sıktı ve derin bir nefes verdi.

" İsmimi öğrenip ne yapacaksın?" gözlerimi devirdim."Nikahıma alacağım, hasbinallah yarabbi." en sonunda pes etmişti.

"Tamam o zaman, evine götürelim seni." ellerimle kafamı aynı anda salladım. "Hayır, eve gitmek istemiyorum, bırak gideyim."bıkkın gözlerle bana bakarken kolumu tuttu. "Neden kaçıyorsun böyle? Atlılar mı kovalıyor seni, ne bu acele?" Allah'ım bana tam şuan da bir mucize gönder lütfen.

Kolumu elinden çekmeye çalışırken tek kaşını kaldırmış, bana sorgulayıcı bakışlar atıyordu. "Mahperi!" ikimizinde kafası sesin geldiği yere döndüğün de Giray'ı gördüm. Gerçekten mi Allah'ım? Ben mucize istedim, arada kalmak değil ki? 

Giray yanıma gelerek kolumu kurtardı ve önüme geçti. "Ne arıyorsun lan sen burada? Ne geziniyorsun etrafımızda?" onu omzundan tutarak itti. "Bir şey aramıyorum Giray, kız kardeşini yolda gördüm konuştuk sadece. Bu kadar sinirlenecek herhangi bir durum görmüyorum ortada." Giray kaşlarını daha fazla çatarak beni iyice kapattı.

" Eğer benim ailemde ki birisi ise hele ki bu benim kız kardeşimse hangi durum olursa olsun beni ilgilendirir. Sen onun etrafında dolaşamaz ve konuşamazsın Mehmet anladın mı! Göz göze bile gelemezsin, şimdi al adamlarını siktir olup git. Bir daha kardeşimin etrafında dolaştığını görürsem emin ol sadece bağırmakla kalmam." bana döndü ve bileğimden nazikçe tutarak yürümeye başladı.

Bavulum taşlı yolda bir oraya bir buraya sallanırken sokaktan sağa döndük ve evin olduğu mahalleye girdik. Giray durdu ve arkasını dönerek omuzlarımdan tuttu. O kadar güzel bakıyordu ki şuan gözlerime, hipnoz olmuş gibi ne derse cevap verirdim.

Gülümsedi. "Mahperi seni sıkmak veya üzmek istemiyorum ama bana neden evden kaçtığını anlatır mısın?" yutkundum ve kafamı aşağı yukarı salladım.

"Ben diğer evime geri dönmek istemiştim, yapamadım burada. Size de haber verecektim ama rahatsız etmek istemedim. Bavulu alıp dışarı çıkacakken korumalar beni durdurdu. Yaşar Bey'e haber vermek istedi. O haber verirken ben çıktım ve koşmaya başladım kenarda beklerken o adamla karşılaştım işte. Zaten geçen gün olan davette tanışıyorduk konuştuk ayak üstü." anlamış olacak ki kafasını salladı ve düşünmeye başladı.

"Peki gerçekten mi gitmek istiyorsun Mahperi? Bak bir nedeni varsa ben hallederim senin için. Hiçbir şey senden daha değerli değil güzel kızım anlıyor musun? Bak belki erken olduğunu düşünüyorsun bunun için ancak ben hep senin için hazırım. Ne zaman abi dediğin fark etmez ya da ne zaman beni sevip bana ısınacağın fark etmez. Ben her halükarda senin abinim. İster kabul et ister etme."yarım bir şekilde tebessüm ettim. O kadar tatlıydı ki... yanaklarını ısırmak istiyordum.