14.BÖLÜM

302 37 11
                                    

Hİ KARILAR

BUGUN VALLA MORALIM SIFIR HİC OYLE NAYNAY HAVAM YOK AMA BEEENNNN DEDİM Kİ BENİM ASKLARIM  BOLUMSUZ KALMIS HEMEN YAZAYIM

BUUU YAVRU DEMİR, NE İYİ NE KÖTÜ İLERLEYEN ZAMANLARDA BAKARIK TAM BIR PIC TIPI AR AMA BOYLE CESUR GIBI BISEY

OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN BEBIKLER OPDUMMM

*************

"İsraf etmek haramdır,

En çok da bir kalbi..."

"Onu hiç görmemiştim, birden webcam'ini açtı. Bana bir hareket yaptı, ŞOK!" televizyon da çalan şarkıyı mırıldanarak kahvaltı hazırlamaya devam ediyordum.

Sabah Giray'ın yanında kalkmış ve direkt kahvaltı hazırlamaya başlamıştım. Domatesleri masaya koyduktan sonra son kez masaya baktım ve Giray'ı çağırmaya gittim.

Odaya girdiğimde bir kaç dakika öylece durdum, Giray bir ayağını duvara atmış bir ayağını da yataktan sarkıtmıştı. Başı yana düşmüş kolları da iki yana açılmıştı. Ağzı açık uyumaya devam ederken bu haline gülümsedim ve yanın gittim.

Tek elimle saçlarını karıştırırken mırıldandı. "Giray hadi kalk sofra hazır." seslenmeme rağmen uyanmazken burnunu tuttum ve nefes almasını engelledim.

Bu seferde ağzını açarak nefes almaya devam etti. "Kalkmıyor musun?" ses gelmezken omuzlarımı silktim. "Tamam o zaman bugün kendim çıkarım dışarı."söylediklerim ile birden gözlerini açtı ve yataktan doğruldu.

"Nereye gidiyormuşuz?" bir yandan gözlerini ovalarken bir yandan da yataktan kalkmaya çalışıyordu. Güldüm ve elimi hava da salladım.

"Önce kahvaltını yap, sonra söylerim neresi olduğunu." kafasını salladı ve yataktan kalkarak yanıma geldi. Beraber mutfağa giderken ocaktaki çaydanlığı aldım ve bardaklara doldurmaya başladım.

"Ay sen büyüdün de abine kahvaltı mı hazırlıyorsun zeytin gözlü?" cıklayarak gözlerimi devirdim ve yerime oturdum. 

" Ben büyüyeli çok oldu canım, yeni değil yani." yutkunarak sofraya bakarken yemeğe başlamasıyla gülümsedim ve çayımdan bir yudum aldım.

Ağzını tıka basa doldururken birden öksürmeye başlayınca korktum ve ayağa kalkarak yanına gittim. Bir yandan sırtına vururken bir yandan da su uzatıyordum.

Hiçbir şekilde öksürüğü geçmezken birden tavana baktım. " Aaa su damlatıyor." kafasını kaldırarak tavana baktı ve rahatlayarak yutkundu.

" Yavaş yesene Giray, önünden alan yok."cıklayarak yemeye devam etti. " Benim zeytin gözlüm yapmış tabii ki yiyeceğim."bu hallerine gülerken çalan kapı ile çayımı bıraktım ve ayağa kalktım.

"GELDİM!" kapıyı açtığımda kargocu gelmişti. İyi de ben bir şey sipariş etmemiştim ki... " Mahperi Hanım?"elimi uzattım.

"Benim."kargoyu aldım ve iyi günler dileyerek kapıyı kapattım. Elimde ki kargoyu incelerken mutfağa girdim.

"Kim o güzelim?" omuzlarımı silktim. "Kargocu." sandalyeme oturdum ve kargoyu açmaya başladım. O kadar sıkı sarılmıştı ki sanki elmas saklıyorlardı içinde.

Son poşeti de çıkardığımda evde ki oda da bulduğum bebeğin bir benzeri elimde duruyordu. Giray bir an elinde ki çatalı düşürdüğünde sıçradım.

"Bu da ne demek böyle?" Giray yanıma gelip bebeği elimden aldı. " Neden, kim neden koysun, neden sana vermek istesin bunu?" kafamı salladım.

"Bilmiyorum." iç çekerken cebinden telefonunu çıkardığında ayağa kalktım ve salona ilerledim. peşimden gelirken bir yandan da birileri ile konuşuyordu.

"Evet, lütfen bir bakar mısın orada mı?" onlar konuşurken anlamayan bakışlarla onu izliyordum. "Tamam, teşekkür ederim." telefonu kapatıp geri cebine koyduğunda yüzümde ki ifade ile bir çok soru soruyordum bile.

" Bu bebek burada olmamalı, geri götüreceğim." arkasını döndüğünde ayağa kalktım ve gitmesine engel olarak kolunu tuttum.

" Biliyorum o odayı Giray. Artık benden ne sakladığınızı anlatabilir misin?" bıkmıştım artık. Sürekli etrafımda birilerinden bahsediliyordu ama ben o kim bilmiyordum bile.

Üstelik "güya" karıştırıldığım kişi bile ortalıklarda yokken ne tepki vermemi bekliyorlardı ki? Oyun oynamıyorduk, tepkilerimin sert olması gayette doğaldı.

" Hazır değilsin ki güzel kızım, zamanla anlatacağız ki sana."  ben ne diye bulaşmıştım ki buralara?

Hiç gelmeseydim ya baştan ya da hiç tanışmasaydım. En azından başkalarının yanında bir orada bir burada sürüklenmektense kendi hayatımda yaşayıp gidecektim.

"Çocuk mu kandırıyorsunuz siz? Anlamıyor muyum ne sikim olduğunu? Anlatsanıza işte ne çocukluğum kalmış? Emre ve sizin için bir oda neden bu kadar önemli Giray? " sustu, sadece sustu. Bıkkınca bir nefes verdim ve önünden çekildim.

Üzerine ceketini giydi ve yüzüme baktıktan sonra kapıyı kapatarak çıktı. Arabasına binip gittiğinde mutfağa geçtim ve sofrayı toplamaya başladım.

O kadar sinirliydim ki hıncımı tabaklardan çıkarmaya başlamıştım. En sonunda bir tanesi yere düştüğünde durdum ve ofladım. Yerdeki kırıkları temizlerken bir anda elimi kesmem ile yere oturdum ve sinirden ağlamaya başladım.

Her şey o kadar üst üste geliyordu ki bir anda sinirlerim bozulmuştu. Yarım saat kadar ağladıktan sonra tekrar kırıkları toplamaya devam ettim. Onları çöpe attıktan sonra sofrayı sildim ve sandalyelerden birine oturdum.

Bir elimi kafama yasladım ve boş boş etrafı izlemeye devam ettim. Gözlerimi kapattım ve şakaklarımı ovalamaya başladım. Başım ağrıyordu. Sherlock Holmes gibi her şeyi çözmeye çalışırsam olacağı buydu tabii.

Ayağa kalktım ve dolaptan parol alarak içtim. Gerçi parolun daha kendisine hayrı yoktu ama evde bir tek o vardı yapacak bir şey yok.

Odama girdim ve kendimi yatağa bırakıp uyumaya çalıştım.

<3

Bir anda yataktan sıçradım. Derin bir uykudaydım, anca yeni uyanabilmiştim. Gördüğüm rüyaların ardı arkası kesilmezken   iyice terlemiştim.

Kapı sürekli çalmaya devam ederken yerimden kalktım ve kapıyı açtım.

Karşımda Kayalılar'ı görmeyi beklemiyordum...

********************

YAVRULARIM LUTFEN KUSURUMA BAKMAYIN HEM SIZI BU KADAR BEKLETIP HEM DE BU KADAR KISA YAZDIM

AMA VALLAHİ DAHASI İÇİMDEN GELMİYOR YAZASIM HIC YOK

BU SEFERLIK LUTFEN BENI MARUZ GORUN ANLAYISLA KARSILAYACAGINIZI BILIYORUMMMMM

OPDUM COK COK

OPDUM COK COK

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 14 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YAŞAYAN ÖLÜLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin