හතළිස් පස්වන මන්දාරම 🍁

3K 334 108
                                    

______________________________________________________________________

Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.

______________________________________________________________________

" මිහිකයා..! උබ යන්නෙ නැද්ද අද.."

" වරෙන්කෝ බං ඉක්මනට..!"

මේකගෙන් තියෙන කරදරයක්... මිහිඤ.... මිහිඤ.... මේවා ඉතින් සංසාර ණය ගනුදෙනු...  පතාගෙන ඇවිත් ඔතාගෙන යන....

" කෑ නොගහ විනාඩියක් දියන් .. මේක ලොකර් එකට දාලා එන්නම් .."

මගේ කැබින් එක ඉස්සරහට ඇවිත් අද යන්නෙ නැද්ද කියල අහ අහ බෙරිහන් දෙන හිරුෂයට කෑ නොගහ ඉන්නයි කියපු මං ගිහින් සෙතස්කෝප් එකයි රිපෝට්ස් වගයකුයි ලොකර් එක ඇතුලට දාලා ඒක ලොක් කරල යතුරත් බෑග් එකට දාගන්න ගමන්ම කැබින් එකෙන් එලියට ආවා ..
දැන් වෙලාව අට පහු වෙලා නිසයි මේක මෙතෙන්ට වෙලා කෑ මොර දෙන්නෙ .. යකෝව් පොඩි දරුවෙක් ඉන්න මංවත් මේකා තරම් නටන්නෙ නෑ ගෙදර යන්න පරක්කුයි කියල..!
ඒකට මූ .. හරියට නිකන් පවුලක් ඉන්න මිනිහෙක් ගානටනෙ වෙලාවටම ගෙදර යන්න දගලන්නෙ ..!

" ඉවරද හැඩ වෙලා .."

" ඉවරයි ඉවරයි .. වරෙන් යන්න .."

පොඩි සයිඩ් බෑග් එකත් එක උරහිසක එල්ලගෙන අතින් කොණ්ඩෙත් හදන ගමන් ආපු මගෙන් හිරුෂයා හැඩ වෙලා ඉවරද අහද්දි ඌට ඔරවල ඉවරයි කියපු මං ඒකගෙ අතිනුත් ඇදගෙන හොස්පිට්ල් එකෙන් එලියට එන කොරිඩෝව දිගේම ඇවිදගෙන ආවා ..

" මේ කරුම වැස්ස අදත් වහිනවා බං .."

කර්ට්න් ඇරල තියෙන ජනෙල් වීදුරු වලින් එලියෙ ටිකක් තදේට වහින වැස්ස දැකලා හිරුෂයා කිව්වෙ මූණත් අටපට්ටම වගේ කරගෙන ..
මේකට පුදුම තරහක් තියෙන්නෙ මේ වැස්සත් එක්ක ..
ඇත්තටම ඒත් මේ වැස්සත් දැන් දවස් ගානක ඉදන් වහින්නෙ .. හොදම වැඩේ කියන්නෙ හැමදාම මේ වැස්ස පටන් ගන්නෙත් ඩියුටි ඕෆ් වෙන්න ඔන්න මෙන්න තියලා ...

මන්දාරම් අහස යට || TK Nonfic ♡ Where stories live. Discover now