දෙවන මන්දාරම 🍁

3.5K 338 20
                                    

_________________________________________________________________

" අපෙ මැණිකෙ .. ඔයාගෙ සූටි පුතා ගෙදර ආවෝ .. !"

පැය කිහිපයක ගමනක අවසානයෙ මායි අප්පච්චියි අපෙ පුංචි නිවහනට ගොඩ වෙද්දි රාත්‍රි 10 පහු වෙලා තිබුනා .. පුංචි නිවහනට කිව්වට ඉතින් පුංචිමත් නෑ හොදේ .. අප්පච්චි කා' එක නවත්තනවත් එක්කම පිටිපස්සෙ ශීට් එක උඩ තිබුන මගෙ බෑග් එකත් අරගත්ත මං ගෙට දුවගෙන ගියෙ අපෙ මැණිකෙව දකින්නන් ආසාවෙන් .. වෙනද විදියටම ඉතින් කෑ ගහගෙන ගේ ඇතුලට දිව්ව හරියට අවුරුදු පහක පොඩි කොල්ලෙක් වගේ ..

" අපෙ මැණිකෙ ..! සුදු අම්මි ඔයා කොහෙද අනේ ..!"

ම්හු.. අපෙ මැණිකෙගෙන් කිසි සද්ධයක් නෑ අෆ්ෆා .. ඒ නිසාම මං ආයෙම පාරක් කෑ ගැහුවා .. හරි හොද නෑ අෆ්ෆා අපෙ සුදු මැණිකෙත් .. එයාගෙ සූටි පුතා කාලෙකින් ගෙදර ආවාම අඩුම තරමින් දොර ලගටවත් එන්න ඕනි නේද පිලිගන්න ..

" ආපෝ .. ආවද තමුසෙ දැන් ඉතින් කණක් ඇහිල ඉදල හමාරයි .."

අපෙ මැණිකෙ එනකන් බලාගෙන හිටිය මට ඇහුනෙ හුරු පුරුදු හඩක් .. හාපෝ මේ යකත් මෙහෙ .. කව්ද කියල බැලුවද .. බැලුවට වැඩක් නෑ අනේ පේන් නෑනෙ..

ඒ අපේ ආකාශ් තීක්ෂණ දසනායක කොලුවා .. කාගේ කව්ද කින්ද මන්ද කියල කිව්වොත් අපෙ අප්පච්චි ගෙ අයියගෙ , ඒ කියන්නෙ මගෙ ලොකු අප්පච්චි ගෙ එකම පුත්‍ර රත්නය .. මගෙ අයියණ්ඩියා .. අපෙ මැණිකෙගෙයි අප්පච්චි ගෙයි ලොකූ .. මතක ඇති නේ අපෙ අප්පච්චි මට " චූටි " කියල කතා කරා .. ඒ මෙන්න මෙයා නිසා තමයි ..

අයියව ලැබෙන්න ගිහින් ලොකු අම්මට ගොඩක් අමාරු වුනාලු .. කොහොමහරි අයියව හම්බ වෙලා පැය කීපයක් ඇතුලත ලොකු අම්මා හැමෝවම දාලා උඩ ඉන්න දෙවියො ලගට ගියාලු .. ලොකු අම්ම නැති වුන නිසා ලොකු තාත්තා අයියගෙන් ඈත් වෙන්න පටන් ගත්තලු .. ඉතින් ඊට පස්සෙ අයියව හදාගත්තෙ අපෙ අම්මයි අප්පච්චියි දෙන්නලු .. ඔන්න ඔය විදියට තමයි එයාව අපෙ අම්මටයි අප්පච්චිටයි ලොකූ වෙලා මාව චූටි වුනේ ..

" ආවා ආවා .. ඇයි අපිට එන්න බෑද.."

සෝෆාවෙ වාඩි වෙලා ලැප් එකටම මූණ ඔබාගෙන හිටිය ආකාශ් කොලුව ලගින් වාඩි වෙන ගමන් මං ඇහුවත් එයා ඒකට මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ .. ඔයාලට කියන්න මේ මගෙ එහා පැත්තෙන් ඉන්නෙ තනි බස්සෙක් කෙල්ලනෙ .. මලාට වචනයක් එලියට දාන්නෙ නෑ එයාට ඕන නැත්නම් .. එයාටම හිතිලා මොනා හරි කිව්වොත් ඇරෙන්න මේ මනුස්සයගෙ කටින් වචනයක් ගන්නව කියන්නෙ ගලකින් පට්ටයක් ගන්නවා වගේ වැඩක් .. මං කොච්චර කතා කරත් ආයෙ ඔය මනුස්පයා වචනයක් කියන් නෑ කියල දන්න නිසාම එයාටත් රවල මං නැගිට්ටෙ කුස්සියට යන්න .. මොකද මං දන්නවා අපෙ මැණිකෙ දැන් දාගෙන උයනව ඇති කියලා ..

මන්දාරම් අහස යට || TK Nonfic ♡ Where stories live. Discover now